เรื่อง ซ่อนรักตราบาป

เย็น๭ั๞๯ั๞๡๹์เป็นเวลาเ๣ิ๯เ๮ี๺๤ของ๭ี๹๨าธีร์๥๩นั่งแ๡็๷๤ี่ไปรับลูกสาวที่โรงเรียนแห่งหนึ่งและได้พบกับวิกานดา
แม่หม้ายลูกหนึ่งด้วยความบังเอิญ
“คุณธีร์”
“อ้าวคุณวิ”
“คุณธีร์มารับน้องวีเหรอค่ะ”
“ครับ”
“แล้วคุณวิล่ะครับ”
“วิมารับลูกค่ะลูกสาวของวิก็เรียนอยู่ที่นี่เหมือนกันค่ะ”
“บังเอิญจังเลยนะครับ”
“ใช่ค่ะบังเอิญมากแล้วคุณธีร์กับน้องวีรีบกลับบ้านไหมค่ะ”
“วิว่าจะชวนคุณธีร์กับน้องวีไปทานไอศกรีมด้วยกันนะคะ”
“วีอยากไปกินไอศกรีมกับคุณวิค่ะคุณพ่อ”
“นะคะคุณธีร์ไปด้วยกันนะคะ”
“ก็ได้ครับ”
ระหว่างทางกลับบ้านวิกานดาก็ได้บอกความรู้สึกที่เธอมีต่อชายหนุ่มออกไปด้วยความจริงใจ
"คุณธีร์ค่ะคุณธีร์รู้ใช่ไหมค่ะว่าวิชอบคุณตั้งแต่แรกเห็นคุณธีร์เป็นผู้ชายที่อบอุ่นวิไม่เคยเจอผู้ชายแบคุณมาก่อน
ในชีวิตถ้าวิจะเปิดใจรักใครอีกครั้งวิอยากให้คนนั้นเป็นคุณวิพอรู้เรื่องแม่น้องวีจากพี่นนท์มาบ้างแล้วค่ะถ้าเธอไม่รัก
ไม่ใส่ใจคุณกับลูกคุณให้โอกาศวิเข้ามาทำหน้าที่ตรงนั้นได้ไหมคะคุณธีร์"
“ผมว่าปล่อยให้มันเป็นเรื่องของอนาคตดีกว่าครับคุณวิให้มันค่อยๆเป็นไปดีกว่าถ้ามันใช่ยังไงก็ใช่ครับ”
“ค่ะจะรอวันนั้น”
ไม่นานเมอร์เซเดรสเบนซ์สีขาวของวิกานดาก็ขับมาจอดหน้าประตูรั้วบ้านพาณิชย์ชกรโดยมีรินรดาที่กลับมา
จากกองถ่ายละครได้ไม่นานก็มายืนรอสองพ่อลูกอยู่หน้าบ้านต้องมาเห็นการกระทำที่สนิทสนมของเขาและผู้หญิง
คนนั้นทำให้เธอพอใจที่เขามีผู้หญิงคนใหม่มาใกล้ชิด
“นี่เบอร์วิมีอะไรให้วิช่วยก็โทรมานะคะ”
“ขอบคุณนะครับ”
“ไม่เป็นไรค่ะ”
“ถ้างั้นวิกลับก่อนนะคะคุณธีร์”
“ขับรถดีๆนะครับ”
“ค่ะไว้เจอกันนะคะ”
“ครับ”
ธีร์๥๩และลูกสาวเดินผ่านประตูรั้วเข้ามาในบ้านเพื่อมุ่งหน้าไปยังบ้านสวนก็ต้องหยุดชะงักเมื่อได้ยินเสียงของรินรดาดังขึ้น
“หยุดก่อนนายธีร์นายไปไหนมา”
“ผมไปรับวีมาจากโรงเรียนครับ”
“แล้วผู้หญิงที่มาส่งนายหน้าบ้านเป็นใคร”
“เพื่อนครับ”
“รู้จักกันแล้วเหรอทำไมดูสนิทสนมกันจัง”
“พึ่งรู้จักกันได้ไม่นานครับ”
“ทำไมถึงสนิทสนมกันขนาดนั้นหรือว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นแฟนนายไม่ใช่เพื่อน”
“ยังไม่ถึงขั้นเป็นแฟนครับ”
“แสดงในอนาคตอาจจะเป็นแฟน”
“อะไรก็เกิดขึ้นได้ครับปล่อยให้มันเป็นเรื่องของอนาคตดีกว่าครับ”
เมื่อได้ฟังคำตอบรินรดาถึงกับพูดไม่ออกเพราะลึกๆในใจรินรดาไม่อยากให้
ธีร์๥๩มีผู้หญิงคนใหม่เข้ามาในชีวิตของเขาและลูกสาวแต่เธอไม่สามารถทำอะไรได้เพราะอีกแค่หนึ่งเดือนข้างหน้าเธอก็ต้องแต่งงานกับกวินตามคำขอของผู้เป็นย่าเธอจึงทำได้แค่มองตามร่างหนาของธีร์๥๩เดินหากออกไปไกลจากสายตาเธอตรงไปยังบ้านสวนเธอได้แต่ยืนนึกถึงคำพูดของผู้เป็นแม่
“ถ้าวันข้างหน้าตาธีร์กับน้องวีจะมีผู้หญิงดีๆเข้ามาในชีวิตพร้อมที่จะเป็นภรรยาที่ดีให้กับตาธีร์เป็นแม่ที่ดีและให้ความรักกับน้องวีเต็มที่อย่างที่ลูกไม่เคยทำให้กับพวกเขาทั้งสองเลยลูกเองที่จะเสียใจ”
รินรดาเดินเข้ามาในบ้านด้วยความเศร้าใจก็ได้พบกับคุณหญิงนารีผู้เป็นย่า
ที่นั่งดูทีวีอย่างอารมดีในห้องนั่งเล่น
“ยัยริน”
“ค่ะคุณย่า”
“เด็กในมาบอกย่าว่านายธีร์นั่นมีผู้หญิงคนใหม่มาจีบเหรอ”
“น่าจะใช่มั่งค่ะรินไม่ได้สนใจ”
“ย่าว่าก็ดีเหมือนกันนะที่นายนั่นมีผู้หญิงใหม่มารักรินจะได้ตัดนายนั่นออกไปจากชีวิตสักทีส่วนยัยวีหลังจากรินกับตาวินแต่งงานกันก็เอายัยวีมาเป็นลูกก็ได้ย่าไม่ห้ามแต่ถ้ามันจะไปกับพ่อมันก็ปล่อยมันไปย่าจะรอเลี้ยงลูกของแก่กับตาวินก็ได้”
รินรดาไม่พอใจเป็นอย่างมากกับคำพูดของผู้เป็นย่าเธอจึงเลือกที่จะหลีกเลี่ยง
การสนทนากับผู้เป็นย่า
“รินเหนื่อยขอตัวไปพักก่อนนะคะคุณย่า”
“ไปเถอะ”
ทางด้านธีร์๥๩และลูกสาวกลับถึงบ้านสวนโดยมีของเต็มไม้เต็มมือ
“ว้าวคุณพ่อคุณวิซื้อชุดเจ้าหญิงให้วีค่ะ”
“วีจะใส่ไปให้คุณรินดูวีได้ใส่ชุดเจ้าหญิงเหมือนคุณรินใส่ในละครเลย”
“พ่อว่าไม่ต้องหรอกลูกคุณรินคงยุ่ง”
“พ่อว่าวีไปอาบน้ำเข้านอนดีกว่านะครับเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว”
“ค่ะคุณพ่อ”
วันนี้เป็นวันที่๭ี๹๨าลูกสาวของเขามีความสุขมากที่สุดที่ได้เล่นสนุกกับวิกานดาและลูกสาวเธอ๭ี๹๨าที่ไม่เคยได้รับความรักจากแม่แท้ๆอย่างรินรดาเมื่อได้ใกล้ชิดกับวิกานดาผู้หญิงอบอุ่นเอาใจใส่ลูกสาวเขาก็ไม่ค่อยถามถึงผู้เป็นแม่อย่างรินรดาอีกเลย
เวลา19:00น.ธีร์๥๩เอาลูกสาวเข้านอนแล้วเมื่อลูกสาวหลับสนิทเข้าก็จับโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อที่จะคุยกับวิกานดาทันใดนั้นก็มีสายโทรเข้าซึ่งกำลังโชว์ชื่อของรินรดาบนหน้าจอไม่ธีร์๥๩ก็กดรับสาย
“ฮัลโหลนายธีร์เปิดประตูให้ฉันหน่อยมีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย”
“ครับรอสักครู่นะครับ”
“แกร๊ก”
“ลูกนอนแล้วเหรอ”
“ครับพึ่งหลับไปเมื่อกี้นี่เองครับแก่คงเหนื่อย”
“แล้ววันนี้นายพาลูกไปไหนกับผู้หญิงคนนั้นบ้างล่ะ”
“ไปกินไอศกรีมที่ห้างแล้วก็สนามเด็กเล่นบ้านคุณวิครับ”
“คราวหน้าถ้านายจะพาวีไปไหนต้องขออนุญาตฉันก่อนเข้าใจไหม”
“ทำไมต้องขออนุญาตล่ะครับ”
“ก็เพราะวีเป็นลูกฉันนายเองก็เป็นพ่อของลูกฉันเพราะฉนั้นจะพาลูกไปไหนมาไหนต้องได้รับอนุญาตจากฉันก่อน”
“พอล่ะฉันไม่อยากทะเลาะกับนาย”
“ที่ฉันมาที่นี่คือฉันจะมาบอกนายว่าฉันจะให้นายย้ายไปอยู่คอนโดฉันนายกับลูกจะได้ไม่ต้องอยู่ดูงานแต่งที่นี่ฉันเป็นห่วงวีกลัวลูกเสียใจ”
“ครับ”
“ฝากบอกลูกด้วยพรุ่งนี้ฉันจะมาใหม่ฉันกลับก่อนะ”
ทันใดนั้น๭ี๹๨าก็เปิดประตูออกมาตามเสียงที่ได้ยิน
“แกร๊ก”
“คุณรินเย้ๆๆๆคุณรินมาหาวีแล้ว”
“วีตื่นแล้วเหรอลูกพ่อขอโทษนะครับที่เสียงดังทำลูกตื่น”
หัวใจของคนเป็นแม่อย่างรินรดากระตุกวูบเมื่อเห็นท่าทีดีใจของลูกสาวที่ได้เจอหน้าเธอทั้งๆที่เธอไม่เคยมอบความรักให้ลูกสาวเลยอีกแค่วันเธอก็จะไม่ได้เห็นเด็กน้อยจอมซนในบ้านหลังนี้อีกแล้ว
“วี”
“คุณรินวีขอกอดหน่อยค่ะวีคิดถึง”
“ได้สิ”
๭ี๹๨ารีบวิ่งเข้าไปสวมกอดผู้เป็นแม่ด้วยความคิดถึงทั้งน้ำตาเพราะนี่เป็นครั้งแรกในชีวิตของ๭ี๹๨าที่จะได้กอดผู้เป็นแม่ด้วยความดีใจ
“ฮือ..ฮือ..ฮือ”
“ไม่ร้องนะลูก”
“เย้ๆคุณรินให้วีกอดแล้วคุณรินไม่ว่าวีเป็นเด็กมารสกปรกอีกแล้วเย้ๆๆ”
“วีต่อไปนี้วีเรียกแม่ว่าแม่นะไม่ต้องคุณรินแล้ว”
“แม่ขอโทษนะที่เคยเกลียดวีทำร้ายจิตใจวีทุกครั้งที่แม่ว่าวีแม่เองก็เจ็บแม่ขอโทษจริงๆ”
“คุณแม่”
“เรียกแม่อีกทีได้ไหมค่ะ”
“คุณแม่”
“วีลูกแม่”
ธีร์๥๩ได้แต่ยืนร้องไห้ตามสองแม่ลูกด้วยความดีใจที่เห็น๭ี๹๨าได้กอดแม่เป็นครั้งแรกในชีวิตอย่างที่ลูกสาวของเขาอยากได้ออมกอดจากแม่มานานแสนนานด้าน๭ี๹๨าผละออกจากออมกอดของผู้เป็นแม่ก่อนจะอวดชุดใหม่ที่ได้มาวันนี้
“คุณแม่ดูนี่สิคะชุดใหม่วีสวยไหมคะ”
“สวยมากเลยลูก”
“คุณแม่รู้ไหมคะว่าใครซื้อให้วี”
“ใครเหรอลูก”
“น้าวิเพื่อนใหม่คุณพ่อค่ะซื้อให้ค่ะ”

“วีชอบมากเลยเหรอลูก”
“ค่ะวีชอบที่สุดเลย”
“น้าวิใจดีที่สุด”
“วีรักน้าวิค่ะ”
รินรดาถึงกับน้ำตาคลอกับคำพูดของลูกสาวที่บอกว่ารักผู้หญิงคนอื่นที่ไม่ใช่แม่อย่างเธอเธอได้แต่นึกเสียใจที่ปล่อยให้ช่วงเวลาที่เธอควรจะได้มีความสุขกับลูกผ่านไปโดยว่างเปล่าเพราะทิฐิในใจเธอทำให้เธอละทิ้งความเป็นแม่ไม่สนใจใยดีลูกในวันนี้ที่เธอคิดได้ลูกของเธอกับมอบความรักให้คนอื่นไปแล้ว