เรื่อง เทพกระบี่เงาอสูร
บที่34 เนี่ยฟงและอสูรระดับห้า
เมื่อมาถึงในเมืองพวกเขาทั้งสามตื่นเต้นมากแม้จะเป็นเมืองเล็กๆแต่ผู้คนก็คึกคักไม่แพ้เมืองหลวงถึงจะอยู่ติดกับป่าแต่ผู้คนก็จัดว่ามีฐานะพอสมควร ขบวนรถของไห่ถางนำรถเข้าไปจอดภายในเมืองี่นั่นมีร้านี่รับจ้างฝากของมีพื้นี่เก็บรถม้าาสิบคัน แต่ขบวนของไห่ถามมีมากเกินไปบางส่วนจึงต้องจอดไว้ด้านนอกซึ่งก็นำไปจอดไว้ด้านหน้าเมืองส่วนของพวกเนี่ยฟงก็ฟากไว้กับโรงเตี๊ยมเพราะมีแค่สองคัน เมื่อทุกคนได้ห้องพักซึ่งเป็นโรงเตี๊ยมี่ดีี่สุดในปาจงเช่นเดียวกับไห่ถางนางพักอยู่ชั้นบนของโรงเตี๊ยมนี้หน้าโรงเตี๊ยมเขียนไว้ว่า ป่าดำ นั่นคือชื่อเดียวกับป่าี่ติดอยู่ใกล้ๆเมืองนั่นเอง
“อาจารย์พวกเราขอออกไปเดินดูเมืองจะได้หรือไม่”ฟานเยว่ถามขึ้น”พวกเจ้านี่มันชอบเี่ยวจริงๆเลยนะ ตอนนี้ใกล้มืดแล้วอย่าไปนานล่ะ เมื่อพวกเขาทานข้าวเสร็จก็ออกไปเดินเล่นัที ในเมืองผู้คนดูยิ้มแย้มร่าเริงดี เย่หวิ๋นหยุดี่ร้านพุทราเชื่อมนางชอบกินมากเมื่อไม่ได้กินมานานนางจึงอยากกินเป็นสองเท่า “เย่หวิ๋นเจ้าชอบงั้นหรือ”เนี่ยฟงถาม”ใช่แล้ว”นางตอบสั่นๆ แล้วเนี่ยหงก็ยื่นให้นาง”นี่ข้าให้เจ้า”นางยิ้ม”ขอบใจเจ้ามากนะ”
พวกเขาเดินต่อไปดูร้านค้าภายในเมืองเนี่ยฟงเดินไปเห็นร้านแร่ชนิดต่างๆก็สนใจเข้าเดินเขาไปดู”เนี่ยฟงเข้าจะไปไหนน่ะ”ฟานเยว่ถาม”ข้าขอดูร้านแร่สักหน่อย”เมื่อเนี่ยฟงเดินเข้าไปก็พบว่าร้านแ่นี้มีแร่อยู่จำนวนกว่าร้อยชนิด เขาเดินไปเห็นแร่สีม่วงก้อนหนึ่งข้างในมีแสงอะไรเคลื่อนไหวอยู่ “นายท่านนี่แร่อสูรลมหวนเป็นแร่ี่ไม่มีคนรู้จักมากนักหายากมากถ้าเป็นไปได้ท่านควรเก็บไว้”จิตวิญญาณอสูรคุยกับเขา เนี่ยฟงคิด “ท่านพี่ข้าเห็นด้วยท่านควรซื้อมันมา”หว่านเอ๋อก็เห็นด้วย”มันเอาไปทำอะไรได้งั้นหรือ”จิตทั้งสองเงียบสักพัก”นายท่านมันสามารถใช้หลอมเอาไปในกระบี่ท่านได้”เนี่ยฟงขมวดคิ้ว”อาวุธวิญญาณจะหลอมรวมกับแร่ได้ออย่างไร”จิตทั้งสองเงียบอีกครั้ง”อาวุธวิญญาณของท่านไม่เมือนของคนอื่นมันกลืนกินแร่เพื่อพัฒนาได้แต่ไม่สามารถใช้หินอสูรพัฒนาได้และมันพัฒนาได้ไม่สินสุดหรือก็คือจิตวิญญาณกระบี่นั่นเอง” เมื่อเนี่ยฟงเริ่มคิด เสียงใครบางคนก็ดังขึ้น”เจ้าหนุ่มสนใจแร่นั่นหรือมันอยู่กับข้ามาาปีมีคนมาหลอกขายข้าบอกเป็นแร่หายากแต่ไม่มีผู้ใดรู้จักเลยถ้าเจ้าอยากได้ข้าขายให้ถูกๆ”เนี่ยฟงทำหน้าเฉยๆ”งั้นท่านขายเท่าไรล่ะ”200 เหรียญทองเป็นยังไง”เนี่ยฟงทำหน้านิ่งแล้วเดินออกจากร้าน เท่าแก่ตกใจ เด็กจะมีเงินขนาดนั้นได้อย่างไรเขาทำพลาดสะแล้ว”เจ้าหนุ่มรอก่อนงั้น50เหรียญทองเจ้าสนใจไหม”เมื่อเนี่ยฟงได้ยินก็ยังนิ่งแล้วหยิบเงินออกมาจ่าย”นี่หมดตัวข้าพอดี”แกล้งทำบ่นพึมพำแล้วเขารับหินมาในราคาแสนถูกเขาได้ทักษะการต่อรองมาจากาหนิง บ้านนางเป็ตระกูลการค้าี่มีชื่อเสียง
ระหว่างทางพวกนางซื้อเครื่องประดับาชิ้น เนี่ยฟงเดินตามไม่บ่นอะไร แล้วเขาก็พบ ชายหยิ่งยโสคนนั่นเดินมากับทหารรับจ้างาคน เมื่อเขาเห็นสาวงามทั้งสามจึงเข้ามาทัก”แม่นางทั้งสามไม่ทราบว่ามีนามว่าอะไร”ทั้งสามคนงง”แล้วท่านเป็นผู้ใดถึงอยากรู้ชื่อข้า”เขายิ้มตอบ”ข้าจางหยางหัวหน้าทหารรับจ้างี่มากับขบวนใหญ่วันนี้”ทั้งสามมองหน้ากัน” ข้าชื่อฟานเยว่ ส่วนนางคือาหนิง แล้วนี่ศิษย์น้องข้าเย่หวิ๋นเจ้าต้องการอะไร”เขายิ้มให้นางโดยไม่สนใจเนี่ยฟง”ข้าอยากชวนทั้งสามไปเดินชมเมืองสักหน่อย”ทั้งสามยิ้มขำน้อยๆรู้ว่าชายผู้นี้คิดอะไรแต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรถึงจะหน้าตาดีแต่ก็ไม่อาจเทียบเนี่ยฟงได้แม้แต่น้อย”เราเดินกันจนทั่วแล้วี่สำคัญเรามากับเนี่ยฟงเจ้าจะให้เราทิ้งเขาไปกับเจ้ารึ”เขามองไปี่เนี่ยฟง เขารู้ัทีว่าเจ้านี่เองี่นายหญิงพูดถึง”อ่อเจ้านี่เองี่ช่วยจับโจร ถึงเจ้าไม่ช่วยถ้าข้ามาถึงพวกมันก็ตายอยู่ดี”เนี่ยฟงไม่ตอบอะไร แต่ทั้งสามคนไม่พอใจ”เหตุใดท่านจึงพูดเช่นนี้”าหนิงไม่พอใจ”แม่นางอย่าเข้าใจผิดข้าเพียงแต่พูดหากกรณีี่เขาไม่ช่วยเท่านั้น”พูดจบเขาก็ยิ้ม แต่ทั้งสามก็ไม่พอใจอยู่ดี
“จางหยางท่านอย่าเสียมารยาทกับคนี่ช่วยพวกเรา”เสียงหญิงสาวชุดเขียวมีผ้าปิดจมูกและปากไว้เดินมาพร้อมสาวใช้สองคน เนี่ยฟงรู้ัทีว่าคือไห่ถาง”นายหญิงข้าขออภัย”เนี่ยฟงมองไปี่นาง”พวกท่านคงเป็นศิษย์ป่าไผ่ดำข้าได้ยินมาจากฮันสือว่าเจ้าจะไปประลองข้าขอให้เจ้าชนะนะ”เนี่ยฟงยิ้ม”พวกเราไม่หวังชัยชนะหลอกแค่เป็นคำสั่งอาจารย์เราเลยต้องมาเท่านั้น”เนี่ยฟงตอบแบบยิ้มๆ นางมองไปี่สาวทั้งสาม”ท่านทั้งสามนี่งามมากท่านก็จะประลองด้วยหรือไม่”ทั้งสามมองหน้ากัน”ถูกแล้วเราก็ต้องประลองด้วยเช่นกัน”ฟานเยว่ตอบ”ในตอนนั้นเอง
โฮ่ง!!!!
หนีเร็วอสูรบุก!!!!!! บ้านร้านค้าพังเป็นแถบๆอสูรวิ่งมาทางหลังเมือง ทุกคนจึงออกไปดู
“นี่มันอสูรระดับห้า”จางหยางพูดออกมามาด้วยเสียงี่ตระหนก ไห่ถางเองไม่ไม่ต่างตัวแข็ง ไม่นาน ฮันสือและจ้าวหนานก็มาถึง “พวกท่านเป็นอะไรหรือไม่”มีแต่เนี่ยฟงและสามนางเท่านั้นี่ไม่ตกใจ”พวกเราปลอดภัยดีท่านฮันสือ”พวกเราจะพยามไล่มันไปแต่ไม่รู้จะได้ผลหรือไม่”เมื่อทุกคนตั้งสติได้”ข้าจะลองสู้กับมันดูพวกเจ้าไปกับข้า”จางหยางพูด แล้วทหารรับจ้าก็ไปกับเขา
แล้วพวกเขาก็พุ่งไปข้างหน้า จางหยางถึงจะหยิ่งยโสแต่เข้ากล้าหารมาก ในขณะี่อสูรกำลังจะไล่ทุบชาวบ้าน จางหยางใช้ดาบวิญญาณฟาดไปี่ขาของมันแต่ว่าผิวมันแข็มมากแม้จางหยางจะถึงขั้นวิญญาณแต่งเซียนเทวะขั้น7แต่ว่าอสูรตัวนี้กำลังจะกลายเป็นขั้นหกอยู่แล้วพลังจึงมีมาก รูปร่างมันคลายกับพยัคฆ์สีขาวมีลายสีฟ้าบนตัวมีปีกเหมือนหงส์แต่ว่าปีกมันเหลือข้างเดียว สายฟ้าถูกปล่อยออกมาจากปีกขอมมัน จางหยางหลบั ทหารรับจ้างทั้งเจ็ดคนไปช่วยช่วยชาวบ้านจนหมด พยัคฆ์เร็วมากพริบตาเดียวมันมาถึงตัวเขาจางหยางไม่มีเวลาหนีสวนกลับไปัที ดาบกับกรงเล็บปะทะกันเสียงดังสะท้านไปทั่วมันใช้ปากพุงเข้าไปี่หัวจางหยาง ด้วยความไวี่พอกันเขาเอนตัวไปด้านหลังทหารรับจ้างอีกเจ็ดคนเข้ามาช่วย แต่พยัคฆ์ กลางปีกออก ด้วยความเร็วเกิดลมรุ่นแรงและมีสายฟ้าผ่าลงมาใส่พวกเขากระเด็นไปไกล จางหยางหลับัจากการกัดของมัน แล้วใช้ดาบฟาดขึ้นจากด้านล่างขึ้นไปี่หัวของมันเกิดเป็นไฟติดขึ้นี่ดาบแต่ว่าพยัคฆ์ปีกเดียวหลบได้ั มันกระโดดแล้วกระพือปีกมาด้านหน้าเกินเป็นสายฟ้าขนาดใหญ่พุ่งใส่จางหยาง เขาไมรอช้าสร้างม่านไฟขึ้นมาเพื่อป้องกันแต่ว่าสายฟ้ารุนแรงมากม่านสาแต่เขาก็หลบได้ั
โฮ่งงงง!!!!!
เสียงของอสูรดังไปทั่ว จางหยางวิ่งเข้าใส่มันตอนนี้เหลือเขาคนเดียวแล้ว เขาวิ่งไถลไปใต้ท้องมันจากนั้นก็ใช้ดาบแทงไปี่ท้องของมันผิวมันแข็งมากเขาแทงไม่เข้า จางหยางเร่งพลังถึงขีดสุดไฟลุกโชนี่ตัวเขาดาบแทงเข้าไปหนึ่งนิ้วดาบขั้นห้าบวกกับวิญญาณแ่เซียนเทวะขั้นเจ็ดของเขาทำได้แค่หนึ่งนิ้ว พยัคฆ์ปีกเดียว เกรี้ยวกราดขั้นหลังจากมันได้แผล มันพยามเหยียบจางหยางขนาดตัวมันสูงถึงหาเมตรหากโดนเหยียบคงรอดยาก ในตอนนั้นเอง ฮันสือ และ จ้าวหนานก็กระโดดมาช่วย หอกและดาบฟาดใส่พยัคฆ์เพื่อเบนความสนใจ จางหยางหนีออกมาได้อยางยากลำบากฮันสือและจ้าวหนานมีขั้นวิญญาณอยู่ี่วิญญาณแแ่เซียนขั้นเจ็ด จึงรับมืออย่างยากลำบาก ดาบของฮันสือ มีออร่าขึ้นเกราะก็ปรากฏขึ้นบนตัวเขาพลังธาตุดินนั้นเองเขาพุ่งไปี่พยัคฆ์ฟาดดาบใส่เกิดแรงระเบิดออก จ้าวหนานไม่รอพุ่งไปพร้อมหอกหวังจะได้ผลแต่ว่า พยัคฆ์ยังคงยืนอยู่เช่นเดิน”มันแข็งอะไรอย่างนี้”จ้าวหนานพูด ในเวลาเดียวกัน”พวกเจ้าหลบไป”จางหยางสร้างบอลไฟยักษ์ในอากาศ แล้วกระโดด ปาบอลใส่มัน ไฟพุ่งไปกำลังจะถึงตัว
พรวด!!!!
พรวด!!!!!
พรวด!!!!!!
พยัคฆ์หายไปจากสายตา พริบตาทั้งสามกระอักเลือดบอลไฟทำพื้นเป็นหลุมแต่พยัคฆ์ยังคงอยู่ดี “มันร้ายกาจเกินไปพวกเรารับมือไม่ไหว “จางหยางพูดอย่างยากลำบาง”ทั้งสองคนก็เห็นด้วย
”แล้วเจ้าไม่คิดแสดงฝีมือหน่อยหรือเนี่ยฟง”เหม่ยตู้ซามาตอนไหนไม่มีใครรู้ตัวยกเว้นเนี่ยฟงข้างๆคือจิวจื่อหยา”นี่เขาคิดจะให้เนี่ยฟงสู้ระดับห้าออกจะเกินไปหน่อย”ไห้ถางได้ยินจึงคิดในใจ “พี่เหม่ยล้อข้าเล่นแล้วแค่ท่านตวัดกระบี่ครั้งเดียวเจ้านั้นก็หายไปแล้วเหตุใดต้องให้ข้าเหนื่อยด้วย”เนี่ยฟงทำหน้าทะเล้น”ข้าอยากเห็นว่าเจ้าเก่งถึงไหนแล้ว”ท่านให้เขาทำเกินตัวไปรึเปล่า”จิวจื่อหยาพูด”ข้าให้เขาไปอยู่ป่าต้องสองปีแค่นี้ทำไม่ได้จะเป็นศิษย์ส่วนตัวข้าได้รึ”นี่ฟงยิ้มน้อยๆ”พี่เหม่ยข้าไม่ได้อยู่ป่าคนเดียวสะเมื่อไรมีศิษย์พี่กะเย่หวิ๋นด้วย”เนี่ยฟงยอกย้อนและทำหน้าทะเล้น จิวจื่อหยาอดขำในความกะล่อนของเนี่ยฟงไม่ได้”เจ้าจะไปหรือไม่ไป”เหม่ยตู้ซาหน้าเขียว เนี่ยฟงยิ้มไม่พูดอะไรแล้วกระโดดไป“พวกเจ้าสามคนคอยระวังหากเขาพลาดเข้าไปช่วยัที”ทั้งสามกระชับอาวุธรอ”ศิษย์รับทราบ”จิวจื่อหยามีความกังวลเนี่ยฟงอยู่ขั้นวิญญาณนภาเท่านั้นเขาจะสู้ระดับห้าได้เช่นไร”นี่ท่านอาจารย์คนนั่นให้เขาไปสู้จริงๆรึสู้กับหัวหน้าโจรเมื่อคืนเขาได้รับบาดเจ็บไม่ใช่รึและยังเกือบจะแพ้ด้วย”ไห่ถางกังวลเช่นกันอสูรตัวนี้ร้ายกาจมากทีเดียว
เนี่ยฟงเดินผ่านสามคนไปช้าๆ “น้องชายอันตลายถอยออกมา”จ้าวหนานบอกเขาอย่างห่วงใย เนี่ยฟงหันมายิ้ม “ท่านทั้งสามถอยไปไม่งั้นท่านอาจบาดเจ็บถึงชีวิต”ฮันสือ จ้าวหนาน จางหยาง ตกใจในคำพูดแต่ก็ยอมถอยออกมา
เนี่ยฟงอัดพลังวิญญาณเข้ากระบี่รวมถึงอัดพลังกายาพิษเข้ากระบี่ด้วยตอนนี้กระบี่เนียฟงเต็มไปด้วยพิษ
เนี่ยฟงตั้งท่าโจมตี
“อย่าบอกนะข้าจะใช้กระบี่นั้น ทุกคนถอยออกมาอีกสิบเมตร “าหนิงตระโกน ทุกคนไม่เขาใจแต่ก็ทำตามนางยกเว้น ฟานเยว่และเย่หวิ๋น “กระบี่อะไรรึาหนิง”จิวจื่อหยาถาม”กระบี่เงาอสูรทั้งเจ็ดขั้นพร้อมกัน”
ร้างของเนี่ยฟงตั้งท่าค้างนิ่งไม่ขยับแต่ว่าร่างของอสูรเกิดแผลขึ้นเต็มตัวไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแม้แต่อสูรก็ทำหน้างงและเจ็บปวดมันร้องลั่น เนื้ออสูรถูกป่นลึกบางส่วนถึงกระดูกอสูรไม่อาจขยับได้เนื่องจากพิษเข้ารางกายไปแล้ว ทุกคนตะลึงพูดไม่ออ เนี่ยฟงยังคงยืนนิ่งท่าเดิม รอบตัวอสูรเหมือนมีลมเคลื่อนไหวบางๆมองแทบไม่เห็น มีเศษอะไรบางปริวเข้าไป ก็สาไปัที. “นี่มันเกินอะไรขึ้นกับอสูรเหตุให้รางกายมันเปื่อยยุ่ยแบบนี้”ไห่ถางตาค้างสายตานางมองเห็นการเคลื่อนไหวลางๆของเนี่ยฟง”ภาพติดตา...เขาเร็วจนเหมือนไม่ขยับ”ทุกคนทะลึงแต่เหม่ยตู้ซา และสามนางยิ้มน้อยๆ จิวจื่อหยาก็พอมองเห็นแต่ไม่แน่ใจ “ไม่อยากเชื่อว่าจะเก่งถึงเพียงนี่”จิวจื่อหยาพูดโดยไม่รู้ตัวชาวบ้าบมุงดูด้วยความตะลึงผ่านไปไม่กี่อึดใจ เสียงลมก็สงบเนี่ยฟงเดินกลับมา”ข้าว่ามันคงตายแล้วล่ะปลอดภัยแล้ว ข้าสาพิษในร่างมันไปแล้วเอาเนื้อมันกินได้แต่ข้าขอหินแล้วกันมันเป็นสีดำข้าต้องการอยู่พอดี”ชาวบ้านดีใจนำร่างอสูรไปต้มแจกจายกันกิน เนื้ออสูรระดับห้าถือเป็นของหายากมันบำรุงรางกายเป็นอย่างดี “น้องชายเจ้าเก่งถึงเพียงนี้ได้เช่นไร”เนี่ยฟงยิ้มไม่ตอบ”ไม่ใช่เขาเก่งกว่านี้”ฟานเยว่ตอบแทน “เจ้าทำให้ข้าตกใจแค่วิญญาณนภาเหตุใด้จึงฆ่าอสูรระดับห้าได้ล่ะ”จิวจื่อหยาถามด้วยรอยยิ้ม”ท่านอาจารย์ไม่ว่าจะพลังเยอะแค่ให้ก็แพ้ได้หากรู้จักวิธี อีกอย่างข้ามีกายาพิษ”นางยิ้ม เด็กคนนี้ต่อไปต้องเป็นใหญ่เป็นโตแน่ๆ
ไม่กี่ชั่วยามข่าวของเนี่ยฟงก็ดังออกไปทั่วอาณาจักรซุยาและได้ยินไปถึงหูของอาณาจัก ซินโดยใครบางคนส่งไปี่พระราชวัง “อะไรนะมีเด็กอายุสิบหกเก่งขนาดนั้นเลย”ราชาแ่ซินตะลึง ไปึราชาแ่ซุยา
พ
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??