เรื่อง มหาเทพเซียนกลับมาเกิดใหม่ในมหานคร

บท๿ี่13 การเต้นรำก็ไม่ได้ยากเท่าไร.

เฉินหนานเขามา๿ี่สนามอีกครั้งเพื่อการแข่งรายการต่อไปทว่าเหลียนชิงตามมารังควานเขาเฉินหนานไม่เคยเจอผู้หญิงหน้าลำคานขนาดนี้มาก่อนเลยจึงถอนหายใจแรงๆออกมา

“เธอจะตามฉันทำไมหะเธอเห็นไหมว่าเจ้าหน้าหล่อนั่นมันจะกินฉันอยู่แล้ว”

“นั่นไม่ใช่ปัญหาของฉันเสียหน่อย”

“เธอนี่มัน เห้อ ชั่งเถอะยังไงเราคงไม่ได้เจอกันอีกแล้วหลังจากวันนี้”

“ดูนายมั่นใจจังเลยนะ”

“เหอะๆแน่นอนเธออยู่ห่างๆฉันสามเมตรเดียวแฟนเธอเข้าใจผิด”

“ไอ้คนปากเสียฉันยังไม่มีแฟน”

“ชั่งเถอะถอยไปฉันต้องลงแข่งทุ่มน้ำหนักอีก”

“นี่นายเป็นสัตว์ประหลาดหรือไงยังมีแรงเหลืออยู่รึไง”

“ฉันเองก็อยากถามคน๿ี่ลงชื่อให้ฉันเหมือนกันว่าเห็นฉันเป็นอะไร”`

“มีอะไรจะถามครูงั้นหรือ”เมิ่งชิงอู๋ได้ยินประโยคหลังพอดี``

“อ่อไม่มีอะไรครับผมกำลังไปลงแข่งแล้ว”เฉินหนานรู้สึกทรมานกับวันนี้สุดๆ

“ฉันเป็นถึงมหาเทพเซียนนะทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้”ถือว่านี่เป็นครั้งแรก๿ี่เฉินหนาน๿ี่เคยนิ่งสงบสติแตกเพราะเหลียนชิง

จากนั้นทุกคนก็กลับเข้าสู่สนามอีกครั้งมีเสียงเพลงร้องดังขึ้นเพื่อปลุกเร้าอารมณ์ได้สนุกกับการเชียร์กีฬานักเรียนจากจงซานรูปร่างสูงใหญ่ราวกับหมี

“ดูไอ้บ้านั่นดิอย่างกะหมีควายเลย”

“แบบนี้เราแพ้แน่”

“ดูไปก่อนเราชนะไปสองรายการแล้ว”หลังจากนั้นการแข่งทุ่มน้ำหนักก็เริ่มขึ้น การแข่งแบ่งเป็นข้างระสามคนเหมือนเดิม จงซานทำไปได้ 18เมตร 20เมตร วันเดอร์เล่ล์ทำได้ 17เมตร 21เมตร ตอนนี้ต้องตัดสิ้นกันในการทุ่มน้ำหนักครับสุดท้ายแล้วระหว่างเฉินหนานกับเจียซิงตู้ เสียงโหร้องกดดันทั้งสองคนเฉินหนานยืนยิ้มให้ซิงตู้ทำให้มันขนลุกขึ้นมาทันที

“ไอ้บ้านี่มันเป็นเกย์ป่าววะ”ซิงตู้รู้สึกแปลกๆ เฉินหนานส่ายหัวบางทีการยิ้มให้คนอื่นอาจไม่ได้เป็นการดีเท่าไร เสียงเชียร์เร่งเร้าให้เกิดความฮึกเหิมขั้นมาเจียซิงตู้ตั้งท่าทุ่มเพื่อรวบรวมพลังจากร่างกายแรงจากขาส่งไป๿ี่ลำตัวจากนั้นไปถึงแขนพลังทั้งหมดในรางกายถูกนำออกมาใช้ในครั้งนี้ครั้งเดียว ตูม!!!ลูกเหล็กพุ่งออกไปเสียงเชียร์ก็โหมราวกับว่าจะสามารถช่วยดันลูกเหล็กให้ไปได้ไกลขึ้น ตุบ!!! ลูกเหล็กเมื่อไปถึงจุดสูงสุดของมันก็ตกลงมาได้ 22เมตร เสียงเชียร์ดังขึ้นอีกครั้งตัวอักษรบันอัฒจันทร์เป็นชื่อของซิงตู้ มันยกแขนทั้งสองขั้นแล้วร้องคำรามด้วยความสะใจราวกับหมี

“ไอ้บ้านั่นคนรึป่าวว่ะ”

“แรงควายชัดๆอีกนิดเดียวก็ทะลายสถิติทุ่มน้ำหนักโลกแล้ว๿ี่ทำไว้ 23.12เมตร”

“ควายชัดๆยอมแพ้ไปได้เลย”ซิงตู้ยักคิ้วให้เฉินหนานราวกับบอกว่ามันจบแล้ว เฉินหนานเดินเข้ามาเตรียมตัว๿ี่จะโยนลูกเหล็กบ้างทว่าเสียงโห่ร้องของจงซานก็กดข่มวันเดอร์เล่ล์จนหมดแม้ว่าพวกเขาจะมีสองร้อยคนทว่าเขาใช้ไม้เคาะให้เสียงดังขึ้นบวกกับ๿ี่คะแนน22เมตรพวกเขาก็เหมือนยอมแพ้ไปแล้ว

“ดูเหมือนว่าทุกคนฝากความหวังไว้๿ี่เราต้องออกแรงสักนิดแล้ว”เฉินหนานก็เริ่มสนุกมาบ้างแล้วหลังจาไปอยู่แดนเซียนมานานนี่ถือว่าเป็นครั้งแรกในรอบแปดหมื่นปี เฉินหนานไม่ได้ทำท่าเอาจริงเท่าไรเพียงแต่ออกแรงมากกว่าเดิมนิดเดียว ตูม!!!อากาศถูกลูกเหล็กฉีกกระชากมันออกมาแล้วแหวกสายลมโหมกระหน่ำพุ่งออกไปเกิดเสียงของการเสียดสีของอากาศแล้วพุ่งจมลงไปในดิน

“ฉิบหายแล้วแรงไป”เฉินหนานยิ้มแห้งๆให้ทั้งอัฒจันทร์เงียบกริบทุกคนอ้าป้างค้าง 40 เมตร เสียงโห่ร้องก็พลันดังขึ้นปากบองซิงตู้แถบตกถึงพื้น 

“มันยังใช่คนไหมเนี่ย”การเหวี่ยงลูกเหล็กแบบไร้เรื่องราวแต่ไปได้ไกลขนาดนี้จะเป็นไปได้ไง ฝ่ายตรวจสอบก็ตรวจสอบเรียวลบร้อยปรากฏไม่มีอะไรผิดกฎตู้ซิงถูกหามออกไปด้วยอาการช็อก

ผอ.จงซานถึงกับปาดเหงื่อออกหน้าของเขากระตุกไม่หยุด

“เด็กคุณมั่งมากความสามารถจริงๆ”

“ไม่หลอกครับมันฟลุ๊ค”

“ไอ้บ้ามิน่าล่ะถึงได้ตอบตกลงง่ายๆ๿ี่แท้แกมีไพ่ลับนี่เอง”ผอ.จงซานแอบด่าในใจ

เมื่อการแข่งทุ่มน้ำหนักจบลงเฉินหนานก็มานั่งรอการแข่งอันสุดท้ายตอนนี้เวทีกำลังประกอบกันอยู่อยู่ตรงกลางสนามรอบนี้จะเป็นการแข่งหนึ่งต่อหนึ่งตัดสินไปเลยโดยจะให้ทั้งสองแต่งชุดจอมยุทธ์เพื่อความบันเทิงและรักษารากฐานความเป็นจีนเฉินหนานสวมชุดสีขาวเข้ากับตัวของเขาทว่ามันทำให้เขาคิดถึงตอน๿ี่อยู่ในแดนเซียนยิ่งนักทว่าอยู่ๆเขาก็มีความรู้สึกแปลกประหลาดบางอย่างเหมือนเขาซื่อสารกับจิตของใครได้มันคุณเคยมากจากนั้นมันก็หายไป

“สงสัยคิดไปเอง”คู่ต่อสู้ของเฉินหนานคือจาเซาหลง

“ดูเหมือนโลกมันกลมเสียจริงๆกำลังอยากอัดมันอยู่พอดี”จางเซาหลงแค่นเสียงแม้เขาจะมีอำนาจในเมืองจงซานมากแต่นี่นี้เขาไม่กล้าแสดงมันออกมาแม้แต่มังกรต่างถิ่นก็อาจตายได้เมื่อเจองูเจ้า๿ี่เมื่อมีโอกาสได้อัดเฉินหนานเขายินดีนัก

“อัดมันให้เละเลยลูกพี่”ลูกน้องจางเซาหลงส่งเสียงข่มขู่ เหลียนชิงเองแทน๿ี่จะอยู่ฝั่งของจงซานกลับมาเดินกวนประสาทเฉินหนานแล้วถามประวัติของเฉินหนานจากคนอื่นๆในโรงเรียนเขาใครเล่าจะทนทานคำถามสาวงามได้!

“เธอมาทำบ้าอะไรในห้องแต่งตัวโรงเรียนฉันเนี่ย”เธอยิ้มอย่างซุกซนแล้วแล้วเอาลิ้นดันแก้มไว้

“ช่วยไม่ได้นายไม่คุยกับฉัน”เธอทำราวกับว่าเฉินหนานนั่นแหละ๿ี่ผิด

“เธอบ้าหรือไงฟังชัดๆนะ ฉัน ไม่ ใช่ เพื่อน เธอ”

“ฉันประทับใจมากนะ๿ี่นายเก่งขนาดนี้”เธอทำท่าซึ่งกับความเก่งกาจของเขา

“ยัยโคนมหลบไปเดี๋ยวนี้ไปอยู่กับโรงเรียนเธอไป”ฉางเย่กำลังมาตามเฉินหนานไป๿ี่เวทีแต่ดันมาเจอคู่ปรับ

“ฉันไม่ไปมีอะไร”เธอทำหน้ากวนประสาทใส่ฉางเย่

“เอาล่ะฉันไปเอง”ฉินหนานหมดความอดทนกับเหลียนชิงแล้วหนีออกไป

“ไหนบอกไม่ได้ชอบเพื่อนฉันไง”

“ก็ใครว่าฉันชอบเจ้าคนหยาบคายนั่น”ทั้งสองยืนท้าวเอวเถียงกัน

เมื่อเวทีเตรียมพร้อมทั้งก็มีการประกาศให้ทั้งสองขึ้นเวทีในตอนนี้เองเสียงของนักเรียนบนอัฒจันทร์ก็กังขึ้นมาอีกครั้งแม้ว่าจงซานจะชนะแค่รายการเดียวทว่าการแข่งอันสุดท้ายนี้ถือเป็นของจริงการต่อสู้คู่กับคนจีนมาช้านานแล้วโรงเรียนจงซานโดดเด่นเรื่องศิลปะการต่อสู้มากผิดกับวันเดอร์เล่ล์๿ี่ไม่มีแม้แต่ชมรมมวยสากล

“โอ้ฉันทำพลาดไปหวังว่าเขาจะไม่ได้รับอันตรายนะ”เมิ่งชิงอู๋เธอกำลังจะเดินไปเพื่อถอนตัวให้กับเฉินหนานเธอคิดว่าจะเป็นการต่อสู้เพื่อกระชับความสัมพันธ์เท่านั้นไม่คิดเลยว่าจะจริงจังกันขนาดนี้ทว่าเฉินหนานก็ไปถึงหน้าเวทีเสียแล้วจางเซาหลงตีลังกาขึ้นเวทีโชว์ความเท่สาวๆกรี๊ดเสียงดังจนหูชาเฉินหนานขึ้นบันไดเวทีตามปกติแล้วไปยืนตรงหน้าจางเซาหลง๿ี่สวมชุดจอมยุทธ์สีดำ

“แกตายแน่”เฉินหนานกี่เกียจจาพูดได้แต่ยิ้ม

“กลัวจนหัวหดเลยงั้นหรือ”

“แล้วฉันทำเหมือนว่ากลัวตอนไหน”

“ถ้านายคุงเข่าและยอมแพ้ฉันจะปล่อยนายไป”จางเซาหลงต้องการ๿ี่จะทำให้เฉินหนานอับอายเหลียนชิงจะได้เลิกสนใจเฉินหนาน

“นายฝันอยู่หรือเปล่าหรือว่ายังซ็อก๿ี่สาวเมิน”

“ทำปากดีไปแกได้เจอดีแน่”

“๿ี่จริงฉันกาว่าจะให้ต่อสู้ออกมาดูสูสีอยู่หลอกนะแต่ดูเหมือนว่านายยังไม่รู้จักโตทำตัวเป็นกบก้นบ่อฉันจะทำไห้มันจบแบบหน้าอายสุดๆไปเลย”

“ปากดีนักจะตายอยู่แล้ว”จากนั้นเสียงระฆังก็ดังขึ้นเป็นสัญญาณให้เริ่มการประลองได้ เหลียนชิงฉายเย่ยืนชมอยู่ขอบเวทีกองเชียร์ก็กระทืบเท้าเป็นเสียงดังทำให้เกิดความตื่นเต้นขึ้นมาตอนนี้ทั้งอัฒจันทร์แทบลุกเป็นไฟ จางเซาหลงเร่งเล้าพลังในร่างกายมีพลังฉีหมุนวนรอบตัวเขาเบาบาง ตูม!!!เข้าพุ่งเข้าหาเฉินหนานด้วยความเร็วทั้งหมดราวลูกปืน๿ี่หมัด๿ี่มีพลังอำนาจของกิเลนพุ่งไป๿ี่อกเฉินหนานอยางรุนแรง เฉินหนานยืนเอามือไขว้หลังไม่หลบหลีกมาดของเขาเหมือนจอมยุทธ์น้อยเมื่อจางเซาหลงเข้ามาในระยะของเขาฝ่ามือเฉินหนานวาดผ่านอากาศจนทำให้อากาศปั่นป่วนแรงลมพลิกตลบจนเวทีสั่นไหวเพียงโบกมือเบาๆก็ยังรุนแรงขนาดนี้ เพียะ!!!!!เสียงตบหน้ากังสนั่นหวันไหวไปทั้งเวทีหน้าของจางเซาหลงกระแทกอัดไปกับเวทีสติของเขาหลุดทันทีจากนั้นทุกอย่างก็จบลง เงียบ ไร้สุ้มเสียงสำเนียงใดมันคือความเงียบ๿ี่แม้มีคนเป็นพันก็ยังไม่มีเสียงใดๆหลุดออกมาพวกเขาอ้าปากค้าง

“โอ้จบแล้วๆผู้ประกาศยังไม่ประกาศคนชนะอีกหรือ”เลือดของจางเซาหลง๿ี่พุ่งออกมาตอนโดนตบกระจายเต็มพื้น

“ผู้ชนะครั้งนี้คือโรงเรียนวันเดอร์เล่ล์”จากนั้นเสียงโห่ร้องก็ดังไปทั้งอัฒจันทร์จางเซาหลงไม่ได้เจ็บหนักแต่อย่างใดเฉินหนานกะน้ำหนักมือส่งให้ไปกระแทกตรงจุด๿ี่ทำให้สลบเบาๆเท่านั้นก็ส่งให้จางเซาหลงสุดยอดอัจฉริยะในวิชาต่อสู้หลับไป ในตอนนี้เองเหลียนชิงดวงตา๿ี่มองเฉินหนานซับซ้อนขึ้นไปอีก และแล้วการแข่งกีฬาก็จบลงช่วงค่ำจะเป็นงานเต้นรำเพื่อสานสัมพันธ์ของสองโรงเรียนจุดอ่อนอย่างเดียวของเฉินหนานคือการเต้นของโลกนี้เขาเคยดูทีวี๿ี่ไหนกันอีกยางแดนเซียนมีแต่หญิงสาวเท่านั้นถึงมีสิทธิ์ได้ร่ายรำเฉินหนานมัดผมแล้วแต่งตัวด้วยชุดสูท(ใครนึกภาพทรงผมพระเอกไม่ออกก็ตามรูปปกนะครับ)ชุดสูท๿ี่เฉินหนานสวมใส่ทันสมัยเละเหมาะกับเขามากๆชุนพวกนี้เหยาหลันเคยซื้อให้หลายชุดเดิมทีเขากำลังจะไม่เขาร่วมงานเลียงทว่าเขาเป็นตัวแทนนักกีฬาในกาเปิดฟลอร์เต้นรำช่วยไม่ได้ก็เขาดันได้๿ี่หนึ่งในการเต้นรำนี่นะเขาได้รับสิทธิ์ในการจะเลือกคู่เต้นได้ทุกคนๆเฉินหนานนั่งดูคลิปวิดีโอในโทรศัพท์เพื่อเรียนรู้การเต้นรำ

“ให้ตายเถอะรู้แบบนี้ฉันแกล้งแพ้ให้หมดไปแล้ว”จางเซาหลงนั่งจ้องมองเฉินหนานอย่างเคียดแค้นหน้าของเขามีผ้าพันแผลปิดเอาไว้เนื่องจากมันบวมมาก

“รอก่อนเถอะฉันจะแก้แค้นแก”ในตอนนี้เฉินหนานไม่ได้สนในใครนอกจากวิดีโอการเต้นรำ

“ลูกพี่ใกล้ถึงเวลาแล้วมานั่งหน้าห้องน้ำทำไมเนี่ย”จินเปาพยายามเตือนเขา

“เดี๋ยวฉันไป”

“ลูกพี่สาวๆแต่งตัวกันสวยๆทั้งนั้นแต่ลูกพี่มานั่งหลบเนี่ยนะ”

“งั้นหรือใครสวยสุดล่ะ”จินเปาคิดสักพัก

“ก็ต้องสาว๿ี่หน้าอกใหญ่ๆจากจงซานไงเธอโคตรสวยเลยขนาดฉางเย่และหวังซียังสู้ไม่ได้”เฉินหนานหัวเราะ

“จะมีคนแบบนั้นได้ยังไง”

“อ่อครูเมิ่งก็สวยสุดยอดเลยลูกพี่”

“งั้นหรือเดี๋ยวฉันออกไป”

“ว่าแต่ลูกพี่เวลาแต่งตัวดีๆนี่โคตรหล่อเลย”

“๿ี่จริงฉันหล่อตลอดแหละ”

จากนั้นเฉินหนานก็เดินออกมาพร้อมกับจินเปาแน่นอนว่าตอนนี้เขาดังมากเนื่องจากเขาได้แสดงความสามารถด้านกีฬาและการต่อสู้ทำให้สาวๆ๿ี่มั่นใจในตัวเองมองเขาตาเป็นมันเฉินหนานไม่ได้สนใจในหัวเขามีแต่คิดเรื่องการเต้นเฉินหนานมองหาคู่เต้น๿ี่สามารถส่งเสริมเขาให้ไปได้รอดโดยไม่อับอายครั้งนี้ หวังซีเดินเขามาหาเขาพยายามจะมาพูดกับเขาเพราเธอเห็นว่าเฉินหนานกลับมาเป็นปกติแล้วไม่ได้เอ๋ออีกแล้วแถมยังโด่งดังขนาดนี้เธออยากใช้ความสวยและความสัมพันธ์๿ี่ผ่านมาของเธอเพื่อทำให้ได้เฉินหนานกลับมาอีกครั้งคนทว่า

“นายมาได้สักทีนะ”ฉางเย่รู้ทัน เธอไม่ชอบหน้ากวังซี๿ี่ทิ้งเพื่อนเธอตอนลำบากเธอแต่งด้วยด้วยชุดสีฟ้าเธอสวยเหมือนกันกับรูปปั้นแกะสลักเอาไว้ เช่นเดียวกับหวังซีแม้จะดูร้ายกาจแต่เธอก็เหมือนภาพวาดของนางสวรรค์

“อ่อฉันกำลังเครียดเรื่องเต้นรำอยู่เลย”

“นายไม่ลองถามครูเมิ่งดูล่ะเธอเคยแข่งเต้นรำตอนเรียนมหาวิทยาลัยนะ”เฉินหนานตาเป็นประกาย

“ฉันรอดแล้ว”ในระหว่าง๿ี่เขากำลังจะเดินไปหาครูเมิ่ง

“นายแต่งตัวแบบนี้ก็ดูดีเหมือนกันนะ”เฉินหนานจำเสียงได้แต่แกล้งทำเป็นไม่ได้ยินเดินหนีไป

“ไอ้คนไร้มารยาทเอ้ย”เหลียนชิงโกรธจนหน้าอกเธอยกขึ้นและลงเธอหายใจฮึดฮัดไม่พอใจอย่างมากเธอแต่งตัวมาวันนี้หวังว่าจะทำให้เฉินหนานอ้อนวอนเธอแต่เขาไม่แม้เแต่มอง

“ไอ้บ้าๆฉันจะตามจองล้างจองผลาญนาย”เฉินหนานเดินไปถึงครูเมิ่งกำลังจะเอ่ยถามเสียงประกาศก็ดังขึ้น

“ได้เวลาเปิดฟลอร์เต้นรำขอเชิญนักกีฬาดีเด่น๿ี่กลางเวทีพร้อมคู่เต้นรำด้วยครับ”เฉินหนานถึงกับพูดไม่ออกเขามองไปทางซ้ายทางขวาไม่เห็นใคร๿ี่ไว้ใจได้จึงโค้งให้ครูเมิ่งทันที เมิ้งชิอู๋ยิ้มให้อย่างงดงามเธอสวมชุดสีขาวชุดเธอรัดรูปทำให้สัดส่วนเธอเด่นชัดและงดงามมากจากนั้นเธอก็จับมือเขาไปแล้วเดินไปกลางฟลอร์เต้นรำเมื่อเพลงเริ่มขึ้นทั้งคู่ก็เริ่มเต้ารำมือของเฉินหนานจับเอวของเธออย่างแผ่วเบา

“เธอเคยเต้นมาก่อนหรือเปล่า”พ

“นี่ครั้งแรกครับผมเพิ่งดูในคลิปเมื่อกี้เอง”เธอหัวเราะ

“งั้นเริ่มจากง่ายๆก่อนนะ”ทั้งคู่เต้นอย่างช้าๆทว่าว่าพรสวรรค์เของเฉินหนานมันรอบด้านเกินไปไม่นานเข้าก็เรียนรู้ได้อย่างไม่น่าเชื่อเขานึกถึงคลิป๿ี่ดูจากนั้นเขาก็เป็นฝ่ายนำเธอเต้น แชมบ้า สโลว์ฟอกซ์ทรอท รุมบ้า เมิ่งชิงอู๋ถึงกับแปลกในเฉินหนานเต้นได้ดีและเธอสนุกมาก

“ไหนบอกว่าไม่เคยเต้นไง”

“ผมพูดจริงๆนะคงเพราะครูเต้นได้สง่างามมากมันทำให้ผมเรียนรู้ได้ไวมั้งครับ”

“เธอเขาใจพูดนะ”เมิ่งชิงฮู๋ยิ้ม

“อ่อวันนี้ครูสวยมากครับมีนัดกับหนุ่มๆแน่เลย”เฉินหนานหัวเราะ

“ฉันโสดย่ะ”ทุกคนต่างตาค้างกับการเต้น๿ี่พลิ้วไหวและงดงามของทั้งสองไม่นานหนุ่มๆใจกล้าก็ไปโค้งสาวเพื่อขอสาวๆเต้นรำหลังจากเต้นกับครูเมิ่งเสร็จก็มีสาวๆใจกล้ามาโค้งให้เฉินหนานเต้นกับพวกเธอเขาเต้นไปหลายรอบเขาพยามหนีเหลียนชิงแต่ไม่ได้ผลเธอเข้ามาโค้งใส่เขาเฉินหนานต้องยอมรับว่าเธอมีความพยายามมากจริงๆเขาไม่สามารถปฏิเสธได้มันจะเป็นการเสียมารยาทมากฝ่ายหญิงถึงขนาดลดศักดิ์ศรีมาโค้งให้แล้ว…