เรื่อง มหาเทพเซียนกลับมาเกิดใหม่ในมหานคร
บที่15 คำเชิญเจ้าสำนักเว่ย.
เฉินหนานแปลกใจเล็กน้อยี่พบกับปรมาจารย์เว่ยไม่ใช่ว่าเขาเป็นนักสู้หรือไงเหตุใดจึงมาอยู่ในหอศิลป์เฉินหนานถามตัวเองในใจ เขาเดินเข้าไปหาเหยาหลันแล้วก็เอยถาม
“ไม่ทันรู้ว่าคุณรู้จักเหยาหลันด้วย”
“ปรมาจารย์เฉินฉันแปลกใจนะี่คุณก็มางานนี้”เฉินหนานรู้สึกแปลกๆในใจี่โดนคนี่ีคนแก่กว่าเขามาเคารพแบบนี้ยังไงก็ตามในแดนเซียนีแต่คนกราบไหว้เขา ทว่าดวงตาของเหยาหลันี่มองมาี่เฉินหนานดวงตาเป็นประกาย
“โอ้ เรียกผมเฉินหนานก็พอผมยังเป็นแค่นักเรียนนะ”
“จะเป็นแบบนั้นได้ยังไงผมแพ้คุณอย่างราบคาบแถมคุณยังไม่ได้เอาจริงด้วยซ้ำ”เฉินหนานยิ้ม
“อย่าพูดอย่างนั้นเลยคุณเองก็ทำได้ดีแล้ว”เจ้าสำนักเว่ยเขาอยากรู้ว่าเฉินหนานอยู่ขั้นไหนแต่เขาไม่รู้ว่าจะเริ่มยังไงดีเฉินหนานมองเขาแล้วพอเดาออกว่าเขาจะถามอะไร
“คุณอยากถามอะไรผมงั้นหรือ”เฉินหนานเอ่ยถามแล้วยิ้ม
“ท่านปรมาจารย์เฉินตอนนี้คุณอยู่อยู่ขั้นไหนแล้วงั้นหรือ”เฉินหนานเกาหัวเขาเองไม่รู้ว่าจะเปรียบเทียบกับพลังในโลกนี้ยังไงด้วยพลังตอนนี้ของเขาอยู่ในขั้นก่อตั้งรากฐานขั้นกลางแล้ว เฉินหนานจึงแสดงอะไรนิดหน่อยให้เขาดู
“ผมไม่รู้ว่าคุณวัดระดับยังไงแต่ผมสามารถทำแบบนี้ได้”เฉินหนานหงายฝ่ามือ ีสายฟ้าเล็กและเปลวไฟสีฟ้าวิ่งรอยสายฟ้าพวกนี้ แน่นอนว่าเขายังใช้มันไม่ได้คือการใช้ไฟหรือสายฟ้าพุ่งไปโจมตีคู่ต่อสู่แต่สามารถนำมาเคลือบี่มือแล้วใช้โจมตีได้
“นี่มัน…คุณสามรถใช้พลังธรรมชาติได้แล้วงั้นหรือ” ปรมาจารย์เว่ยถึงกับคุกเข่าให้เขาเฉินหนานต้องรีบดึงเขาขึ้นมาส่วนเหยาหลันถึงกับตกตะลึงเธอไม่คิดเลยว่าเฉินหนานจะีความสามารถรอบด้านขนาดนี้ทำให้เธอีความสุขมากเจ้าสำนักมังกรรุ่งโรจน์คือใครเขาเป็นสำนักี่ใหญ่ี่สุดในเมืองนี้ถึงกับคุกเข่าให้กับเขานั่นหมายถึงอะไรนั่นหมายความว่าเขาต้องเก่งจนเจ้าสำนักเว่ยไม่อาจเทียบได้`
“อย่าทำแบบนี้เลยคุณเป็นถึงเจ้าสำนักนะ”``
“ในโลกของพวกเาผู้แข็งแกร่งคือคนี่ตัดสินทั้งหมด”เฉินหนานไม่ได้ยินคำนี้มานานแค่ไหนแล้วทว่าโลกนี้มันีกฎหมายผู้ีอำนาจต่างหากคือคนตัดสินและอำนาจี่ดีี่สุดคือเส้นสาย ทว่าเฉินหนานจะทำให้เขาคือเส้นสายี่แข็งแกร่งี่สุด
“เอาล่ะงั้นตามใจคุณ”เฉินหนานไม่อยสกเถียงกับเขาแล้วจึงยอมรับ จากนั้นเจ้าสำนักเว่ยจึงมอบนามบัตรให้เขา
“อีกสองอาทิตย์จะีการแลกเปลี่ยนทักษะการต่อสู้กับสำนักกิเลินขาวในจงซานทางเาอยากเชิญคุณไปเป็นตัวแทนคุณสนใจไหม”เฉินหนานขมวดคิ้วแค่ได้ยินคำว่าจงซานเขาก็ไม่อยากไปแล้วเขายังจำผู้หญิงน่าลำคานจากจงซานได้ดีเมื่อเจ้าสำนักเว่ยเห็นสีหน้าเขาก็รีบพูดออกมาทันที
“แน่นอนว่าเาีค่าตอบแทนให้”สีหน้าเฉินหนานเริ่มดีขึ้นมาหน่อยเขาต้องการเงินมากๆ
“ค่าตอบแทนเท่าไรหรือ”
“สองร้อยล้านเป็นยังไง”
“ห้าร้อยล้านผมตกลง”
“ได้ๆ ฮ่าๆๆ”เจ้าสำนักเว่ยรีบตกลงทันทีการประลองนี้ีมูลค่าเป็นพันล้านทั้งชื่อเสียงและสปอนเซอร์ี่จะเข้าสำนัก การหาเงินของสำนักนั้นแต่ละครั้งก็หลักร้อยล้านแล้วงานคุ้มกันหรืองานนำสินค้าไปส่งไม่เว้นแม้แต่งานขายอุปกรณ์กีฬาหรือแม้แต่นำคาแรคเตอร์ของนักสู้ของสำนักี่ี่ีชื่อเสียงไปทำเป็นเกมส์และนำชื่อสำนักไปอ้างอิงปีๆหนึ่งีเงินเข้าสำนักเกือบพันล้าน เฉินหนานแปลกใจเล็กน้อยี่เขาตกลงทันทีสรุปแล้วเขาเรียกน้อยไปหรือ จากนั้นทั้งสองก็จับมือกันเฉินหนานไม่ได้รู้เลยว่าหลังจากี่เขาเอาชนะเจ้าสำนักเว่ยได้ค่าตัวเขาก็มากกว่าห้าร้อยล้านแล้วเจ้าสำนักเว่ยจึงรีบตกลงทันทีเมื่อเฉินหนานเรียกมาแค่นั้นอย่างไรก็ตามเฉินหนานก็ไม่ได้ขาดทุนถือว่าเสมอตัว จากนั้นเฉินหนานจึงถามเหยาหลันว่าสำนักต่อสู้หาเงินได้ง่ายอย่างนั้นเลยหรือแต่เมื่อได้คำตอบเขาก็ได้แต่ด่าเจ้าสำนักเว่ยี่จะจ่ายเขาสองร้อยล้าน เขาคิดว่าต้องศึกษาธุรกิจให้มากกว่านี้
“อ่อจริงสิแล้วเจ้าสำนักเว่ยมางานนี้ทำไมงั้นหรือ”เฉินหนานถามเหยาหลันี่ตอนนี้เธอกำลังชื่นชมเขามากกว่าเดิม
“เขาอยากได้ภาพวาดนายน่ะ”
“งั้นหรือ”เฉินหนานไม่คิดเลยว่าคนอย่างเจ้าสำนักเว่ยจะสนใจศิลปะด้วย
“คนเานี่ดูยากจริงๆ”ไม่นานงานประมูลก็เริ่มขึ้นภาพกว่ายี่สิบภาพถูกประมูลราคารวมกันกว่าพันล้านเฉินหนานตกใจี่ตระกูลเหยาหาเงินพันล้านภายในคืนเดียว
“นี่บ้านเธอทำธุรกิจอะไรบ้างเนี่ยแค่ฉันเห็นเธอขายงานศิลปะอย่างเดียวก็ได้เงินมากขนาดนี้แล้ว”เหยาหลันหัวเาะ
“เายังีคอนโดอยู่ในแหล่งธุรกิจทำเงินอยู่ทั่วประเทศและคุณแม่ทำธุรกิจน้ำหอมอีกด้วย”เฉินหนานไม่อยากเชื่อเลยว่าตระกูลเหยาจะร่ำรวยขนาดนี้แต่ว่าเฉินหนานก็คิดอะไรได้ความจริงแล้วเขาีสูตรน้ำหอมอยู่สองชนิดคือ ผีเสื้อสวรรค์ และพันบุปผาสูตรแรกไม่สามารถผลิตได้ี่โลกนี้เนื่องจากต้องใช้ดอกไม้ผีเสือสวรรค์ในโลกนี้ไม่ีส่วนสูตรี่สองนั้นใช้ดอกไม้อะไรก็ได้แต่หากเฉินหนานผลิตเองก็เกรงใจคุณป้ามันเป็นการตัดรายได้ตระกูลเหยาช่วยเหลือเขาพอสมควร
“เธอช่วยนัดคุณป้าให้ฉันได้ไหมฉันอยากคุยธุรกิจสักหน่อย”เหยาหลันแปลกใจเล็กน้อยแต่ก็ยิ้มออกมา
“ได้สิ”และแล้วภาพวาดของเขาก็ถูกนำออกมาจัดแสดงเมื่อเปิดผ้าคลุมออกเผยให้เห็นภาพวาดภูเขาและก้อนเมฆี่ีกิ่งไม้แห้งอยู่ในภาพ ความเหงาก็กระแทกจิตใจผู้ี่ชมภาพทันทีหลายคนน้ำตาไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว
“ฉันต้องการมัน”
“ฉันด้วย
“ฉันก็ต้องการ”ไม่นานทุกคนถูกดูดเข้าไปในภาพนี้จิตของพวกเขาได้รับผลของภาพอย่างชัดเจนน้ำตาไหลออกไม่ไม่หยุด
“อะแฮ่ม…”เสียงพิธีกรก็ดังขึ้นพวกเขาหลุดออกมาจากภาพวาดทันที!
“นี่คือภาพห้วงคำนึงจากนักเขียน เฉินผู้ลึกลับเป็นคนเดียวกับี่วาดภาพร่มเงาบรรพบุรุษ ราคาเริ่มต้นสองร้อยล้านสำหรับภาพนี้และเพิ่มครั้งละหนึ่งแสนหยวน”การสู้ราคาี่ดุเดือดก็เกิดขึ้นทันทีครั้งนี้มันบ้ามากแต่สิ่งี่เฉินหนานไม่อยากเชื่อคือหนานฮ่าวได้ภาพวาดของเขาไปแม่ของเขาดีใจมากเธอีใบหน้างดงามและบ่งบอกถึงความใจดีของเธอผิดกับตัวของมันเสียจริง เงินประมูลี่ได้นั้นสูงถึง เจ็ดร้อยล้านหยวน
“ตระกูลหนานร่ำรวยเสียจริง”
“ฉันว่ารูปต่อไปของนายน่าจะถึงพันล้านเลยนะ”
“คงอีกนานี่ฉันจะวาดนะแต่ถ้าเธออยากได้ใช้จะมอบให้เธอในวันเกิดของเธอ”
“นายพูดแล้วนะ”
“แน่นอน”หลังจากได้รับเงินมาเฉินหนานก็ปวดใจอีกครั้งเมื่อโดนหักไปสิบเปอร์เซ็นต์เจ็ดสิบล้าน
“ดูนายไม่ีความสุขี่ได้เงินนะ”
“ฉันเจ็บปวดนิดๆน่ะ”เหยาหลันหัวเาะ”ทั้งสองไปทานอาหารแล้วกลับคนโดด้วยกันเฉินหนานได้คำนวณการใช้เงินต่อไปว่าเขาต้องใช้อะไรบ้างจากนั้นก็เขาก็คำนวณยอดเงินทั้งหมดก็หนึ่งพันล้านได้ แต่เมื่อนึกถึงบริษัที่กำลังสร้างทั้งหมดก็คงประมาณนั้นพอดีทั้งี่พักคนงานห้องแลปโรงงานเครื่องดื่มโรงงานเครื่องสำอางเฉินหนานเริ่มปวดหัว
เข้าวันต่อมาเฉินหนานไปเรียนตามปกตีทว่าตอนนี้เขาดังเสียแล้วสาวๆใจกล้าหลายคนมอบดอกกุหลาบให้เขาเฉินหนานถึงกับพูดไม่ออกไม่ใช่ว่าพวกเขาเกลียดฉันหลอกรึ แต่เฉินหนานก็ไม่ได้คิดอะไรมากกับเด็กพวกนี้ ครูเมิ่งเองก็เรียกเขาไปคุยและทดสอบเขาเกี่ยวกับการสอบี่ใกล้เข้ามาในอีกไม่ถึงเดือนตกเย็นชิงเยว่มารับเขาี่โรงเรียนเฉินหนานขึ้นรถเธอไปวันนี้เธอแต่งตัวด้วยชุดรัดรูปสีทำเผยให้เห็นสัดส่วนได้อย่างชัดเจนรูปร่างของเธอนั้นจัดว่าเป็นสิ่งี่ผู้หญิงทุกคนต้องการมันเธอมัดผมเป็นหางม้าทำให้เห็นใบหน้าของเธอได้อย่างชัดเจนเฉินหนานมองหน้าเธอแล้วบอกได้เพียงว่าเธอนั้นงดงามมากมันเป็นความงดงามี่แตกต่างจากรินและเหยาหลันอย่างชัดเจนเธอร้อนแรงแต่สงบนิ่งในตัว ด้วยใบหน้าเรียวคมของเธอนั้นมันทำให้ผู้ชายทั้งโลกยอมสยบต่อเธอแม้เฉินหนานเจอเธอครั้งี่สองแล้วแต่ว่าครั้งแรกนั้นเขาไม่ได้ตั้งใจมองเธอเท่าไรเขามัวแต่คิดเรื่องเงินพอมาเจอครั้งนี้เขาอดไม่ได้ี่จะชื่นชมเธอ
“เาจะไปี่ไหนคะบอส”เธอยิ้มบางๆแล้วถาม
“เขาชิงเหอ”เขาชิงเหอนั้นคือี่ดินี่เฉินหนานสร้างบริษัทของเขารวมถึงไร่สโนว์ด้วย
“เาจะไปเี่ยวกันหรือคะบอส”
“เมื่อเธอเห็นก็จะรู้เอง”ผ่านไปเกือบสองชั่วโมงรถก็มาถึงเขตก่อสร้างด้วยการบอกทางของเฉินหนาน มันเป็นการก่อสร้างขนาดใหญ่มากในความคิดของชิงเยว่เขาคิดว่านี่อาจเป็นโครงการี่ีเงินสูงมากคงมาจากบริษัทยักษ์ใหญ่เป็นแน่
“เามาี่นี่ทำไมหรือคะบอส”
“นี่คือบริษัทสโนว์ี่ฉันสร้างขึ้นมาเพื่อพวกเา”เธอถึงกับตะลึงนี่มันโครงี่หญ่มากๆเธอไม่คิดว่าเด็กหนุ่มตรงหน้าจะหาเงินได้มากขนาดนี้ได้ อย่างไรก็ตามเธอไม่เชื่อทั้งหมด เฉินหนานพาเธอเขาไปในโครงการแม้ว่าจะเป็นช่วงค่ำแล้วแต่งานก่อสร้างยังีการดำเนินต่อไปเนื่องจากมันเป็นระบบสองกะงาน เฉินหนานเดินผ่านประตูเขาไปทุกคนี่เห็นเขาก็ทำความเคารพเขาทันที บอสใหญ่ได้ให้พวกเขาทุกคนดูรูปของเฉินหนานไว้แล้วเพื่อไม่ให้พวกเขาไปล่วงเกินพวกเขาจึงรับรู้ว่าเฉินหนานหน้าตาเป็นอย่างไร
“ไม่คิดว่าคุณจามาวันนี้”หัวหน้างานคุมก่อสร้างรีบมาต้อนรับเขา
“พอดีผมพาผู้จัดการมาดูบริษัทของเาน่ะ”
“อ่อผมเจี้ยนจงเจ๋อยินดีี่ได้รู้จักครับ”ชิงเยว่กำลังตกตะลึงพื้นี่ข้างนี้มันกว้างใหญ่มากๆและีการก่อสร้างตึกมากกว่าสามตึกเธอไม่คิดเลยว่าเด็กตรงหน้าเธอจะพูดความจริง
“อ่อฉันหยานชิงเยว่”เจี้ยนจงเจ๋อรู้สึกว่าชื่อเธอคุ้นมากแต่คิดไม่ออกว่าเป็นใคร
“เมื่อวานคุณหลงก็มาดูี่นี่ครับ”
“งั้นหรือเห็นทีฉันต้องเลี้ยงข้าวเขาเสียหน่อยี่ทุ่มเทงานของฉันขนาดนี้”
“อ่อคุณเจี้ยนี่ไร่ีคนยังอยู่ไหมครับ”
“ี่ด้านหลังยังีอยู่นะครับผมเห็นไฟยังเปิดอยู่”
“โอ้…ขอบคุณครับผมอยากไปดูสักหน่อย”
“งั้นเดี๋ยวผมจะให้คนขับรถพาไปนะครับ”แล้วเฉินหนานก็พาชิงเยว่ไปดูไร่ของเขา เมื่อมาถึงพื้นี่ขนาดพันไร่ เต็มไปด้วยต้นอ่อนของกล้วยไม้วิญญาณีคนงานปลุกบ้านหลังเล็กๆตามจุดต่างๆเพื่อเฝ้าไร่ไว้ทางเข้าด้านหน้ามาชายร่างกำยำสองคนเฝ่าอยู่แต่พอเห็นเฉินหนานพวกเขาก็โค้งให้
“บอสครับไม่คิดว่าคุณจะมา”
“ผมพาผู้จัดการมาดูไร่น่ะต่อไปผมจะให้พวกคุณติดต่อเธอหากติดต่อผมไม่ได้”เฉินหนานรู้สึกเหมือนพูดประโยคเดิม
“แล้วีปัญหาอะไรไหม”
“ตอนนี้คนงานเาน้อยเกินไปครับจึงดูแลได้ไม่ทั่วถึง”เมื่อได้ยินปัญหาเฉินหนานกดโทรศัพท์ไปหาจีหลุนทันที
“ครับบอส”
“ได้ยินว่าคนงานไม่พองั้นหรือ”
“ใช่ครับผมกำลังพิจารณาจำนวนให้แน่นอนก่อนเสนอบอสครับ”
“ดีงั้นถ้าได้ตัวเลขแล้วก็แจ้งผมมาได้เลย”
“โอเคครับบอส”เฉินหนานตรวจไร่ของเขาแล้วพอใจมากจีหลุนทำตามคำสั่งเขาได้ดีมาก
“เอาล่ะเากลับกันเถอะ”ดวงตาของชิงเยว่เป็นประกายเธอรู้สึกประทับใจในการตัดสินใจี่เด็ดขาดและแก้ปัญหาทันทีและี่สำคัญเมื่อเธอได้รู้ว่าคนออกแบบบริษัททั้งหมดคือเขานั่นทำให้เธอตกใจมากแบบี่เธอเห็นีแต่พระเจ้าเท่านั้นี่เขียนออกมาได้
“คุณีแผนยังไงกับไร่สโนว์หรือคะ”
“ผมจะทำเครื่องดื่มในขั้นแรก”
“ขั้นแรก”เธองงเล็กน้อย
“พืชี่ฉันปลูกมันพิเศษมากๆต้นมันสามารถทำอะไรได้หลายอย่าง”ตาเธอเป็นประกาย
“แล้วเครื่องสำอาง”เฉินหนานพูดต่อก่อนี่เธอจะพูดจบ
“นั่นคือสินค้าหลักของเา”เธอยิ้มออกมาพ
“อย่างไรก็ตามต่อไปงานเธอต้องหนักมากและเธอต้องเป็นคนดูแลธุรกิจของฉันทั้งหมด”
“ทั้งหมด”เธอประหลาดใจไม่ใช่ว่าเครื่องสำอางกับเครื่องดื่มหลอกหรือ เฉินหนานยิ้ม
“เธอคงไม่คิดว่าฉันจะทำธุรกิจแค่สองอย่างหลอกนะฉันเพิ่งสิบเจ็ดจะให้ฉันหยุดอยู่กับี่ไม่ได้หลอก”เมื่อได้ยินคำนี้ตาเธอก็เป็นประกายนี่แหละคือสิ่งี่เธอเฝ้ารอความท้าทาย
“เธอควรหาผู้ช่วยมือดีมาช่วยเธออีกแรงนะเพราะมันอาจจะเหนื่อยมากหลังจากนี้”เธอมองไปี่หน้าของเฉินหนานอย่างไม่รู้ตัว
“เขาชั่งทะเยอทะยานเสียจริงอยากรู้จริงๆว่าเขาจะขยายธุรกิจไปทางไหนและจะสามารถสั่นคลอนผู้ครองตลาดเดิมได้หรือไม่”เธอคิดในใจ…
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??