เรื่อง มหาเทพเซียนกลับมาเกิดใหม่ในมหานคร
บที่39 ตำนานเจียงซือี่ถูกลืม.
สิ่งี่เีเฟ่ยเห็นนั่นืตำนานาร้อยปีหรืออาจจะพันปีมาแล้ว มันเป็ตำตานเจียงซือ เจียงซือหรือผีดิบจีนเชื่อว่าเป็แวมไพร์ี่อาศัยนอนหลับู่ใโลงศพหรือถ้ำใเวลากลางวัน และใเวลากลางคืน จะออกหากินด้วยการดูดเลือดมนุษย์หรือสิ่งีชีวิตต่าง ๆ ด้วยการกระโดด เจียงซือีผิวี่ขาวซีดและีขนยาว ซึ่งเกิดจากเชื้อรา ี่เจริญเติบโตบนร่างกาย แต่ถ้าเจียงซือกระโดดข้ามกระสอบข้าว จะก้มลงนับเมล็ดข้าวทุกเมล็ด ซึ่งวิธีป้องกันเจียงซือ บางครั้งจะใช้การโปรยเมล็ดพืชหรือข้าวไว้ตามทางเดินหรือหลังคาบ้าน เพื่อถ่วงเวลาให้เจียงซือนับเมล็ดข้าวจนถึงเช้าซึ่งวิธีการเช่นนี้ก็เป็วิธีเดียวกันกับการป้องกันแวมไพร์ยุโรป ทว่าสิ่งี่เีเฟ่ยเห็นมันแตกต่างออกไปจากตำนานเหล่านั้นผิวมันเป็สีดำออกเขียวมันนอนเามือทั้งสองวางไว้บนหน้าอกมันใลักษณะอกไขว้กันู่ีเล็บแหลมยาว สวมชุดหน่วยทหารใยุคปัจจุบัน บนหน้าผากมันียันต์ติดู่ เีเฟ่ยแถบหยุดหายใเมื่อเห็นมันืาขึ้นและสูดดมกลิ่นใอากาศและแยกเขี้ยวออกมา เขี้ยวมันคล้ายกับฟันอสูรกายมันร้องคำรามออกมา (((โฮกกกก)))ทุกึักระเด็นถอยออกไป
“ทุกออกไปเร็ว”เีเฟ่ยตีลังกาไปอีก้าแล้วเตะฝาโลงไปปิดไว้เืเดิม เีมันจึงสงบลง ทว่ามันก็สงบไ่นาน ปัง!!!!ฝาโลงเปิดออกมันพุ่งใส่เีเฟ่ย
“ไอ้บ้านี่”เีเฟ่ยชักดาบออกมาจาก้าหลัง แล้ววาดมันออกไปเป็เส้นโค้ง ปัง!!!ฝาโลงขาดออกเป็สองส่วนพร้อมกับร่างมันพุ่งเข้ามาเีเฟ่ยหมุนตัวแล้ววาดดาบไปอีกครั้ง เคร้ง!!! มันเากรงเล็บปันออกแล้วถอยออกไป
“ยืนทำบ้าอะไรกันถอยออกไปเร็ว”ทุกยังไ่อยากเชื่อกับภาพี่เห็น พวกมันเคยเห็นแต่ใหนังไ่อยากเชื่อว่าจะีู่จริง เีเฟ่งไปี่ผีดิบไ่ีแม้แต่ขีดข่วน หน้าตามันเืกับชาวจีนธรรมดาีผมยาวรุงรังเล็บและฟันขาวะา
“ยันก็ติดู่มันขยับได้ยังไง”ทุกวิ่งอันออกไปทันที เีเฟ่ยถูกโจมตีอย่างต่อเนื่อง เคร้งๆๆๆๆ มันรวดเร็วมากความเร็วทั้งสองพอๆกัน มันไ่ใช่ผีดิบเืใหนังแต่มันีทักษะการต่อสู้แบบทหารและีพลังพอๆกับผู้บ่มเพาะขั้นสี่
“บ้าไปแล้วมันสู้เป็”เีเฟ่ยไ่ีทางเลือก ควงดาบเป็วง้าแล้วใส่พลังฉีลงไปใดาบ
“ดาบตัดเหล็ก”ผีดิบต่อยไปี่หัวเีเฟ่ยด้วยความเร็ว ดาบเีเฟ่ยีแสงสีเขียวออกมาเธอก้มต่ำลงแล้ววาดดาบฟันี่ขามัน ฉัวะ!!!ขาขาดกระเด็นมันเสียหลังล้มลงไป เีเฟ่ยเตะไปี่หัวมัน ปัง!!มันลอยกลับไปทันที เีเฟ่ยพุ่งไปี่มันเพื่อสังหาร ดาบพุ่งไปยังคอผีดิบ หมับ!!!มันจับดาบเีเฟ่ยไว้เพื่อหยุดการจู่โจม ำใ้เธอขยับไ่ได้
“แรงเยอะเป็บ้าเลย”เหลียวซูมกระโดดถีบไปี่หัวมันทันที ปัง!!!ผีดิบกระเด็นถอยหลังกลับไป
“ยัยบ้าหนีเร็ว”ทั้งสองลุกขึ้น
“ไ่ได้พี่ถ้ามันออกไปเรื่องใหญ่แน่”`
“ก็ได้ฆ่ามันก่อน”สิ่งี่พวกคาดไ่ถึงืผีดิบกระโดดขึ้นไปยังศพี่แขวนู่้าบนแล้วดูดเลือดทันที``
“ให้ตายพี่หยุดมันเร็วมันกำลังเพิ่มพลัง”เีซูอัดพลังฉีเข้าี่เท้าแล้วเตะมัน ปังๆๆๆ เนี่องจากพลังเีซูต่ำเกินไปมันยังไ่รู้สึกอะไร
“พี่นี่จริงๆเลยฉันบอกแล้วว่าอย่าหยุดฝึกฝน”เีซูตระหนักได้ว่าสิงี่มันคิดว่าไ่สำคัญใยุี้นั้นถึงยามจำเป็แล้ว มันสำคัญกว่าเงินทองเสียอีก เีเฟ่ยกระโดดถีบไปยังร่างผีดิบด้วยพลังฉีระดับห้าจนมันกระเด็นออกไปปัง!!!มันรีบลุกขึ้นแล้วร้องคำราม(((โฮกกกก)))มันขาขาดไปหนึ่งข้างเดินไ่ได้จึงใช้แขนดีดตัวพุ่งใส่เีเฟ่ย
“ไอ้บ้า”เีเฟ่ยม้วนตัวอัดพลังฉีเต็มี่ถีบสวนกลับไปี่หัวมัน ปัง!!!ทั้งสองลอยากัน
“ระวังอย่าให้ฝาโลงอืนเปิดออก”เีเฟ่ยสั่งออกไปทุกระวังตัวทันทีี่กำลังหนีจึงหยุดลงแล้วทำตามี่เธอสั่งไ่รู้ทำไมว่าคำสั่งเีเฟ่ยพวกมันจึง้ทำตาม ู่หวานกระชากคอเสื้อากัวหยวนถอยออกมาจากี่อันตราย
“ไอ้แก่แกจะยืนหาอะไรเดี๋ยวก็ตายหรอก”ู่หวานไ่พอใแต่ก็ช่วยเาไว้ เีซูกระโดดเหยียบี่หลังผีดิบทันที
“ี้แหละอะเฟ่ย”เีเฟ่ยตีลังกาม้วนตัวด้วยย่างก้าววายุ แล้ววาดดาบด้วยท่าดาบตัดเหล็ก วาบ!!!เคร้ง!!!มันใช้เล็บมันปัดออกแล้วใช้แขนกระแทกไปี่ท้องเีเฟ่ย เปรี้ยง!!!พรวด…เีเฟ่ยพ่นเลือดออกมา ทว่าเธอไ่ใช่อ่อนแอ เีปาดเลือดออกแล้วลุกขึ้น เีซูโดนดีดออกลอยออกไปทันที โครม!!! มันรีบคลานไปเลียเลือดเีเฟ่ยทันที
“ไอ้โรคจิตเอ้ย”เธอหยิบปืนออกมายิงี่หัวมัน ปังๆๆๆ!!!กระสุนไ่อาจผ่านผิวมันได้
“ไร้ประโยชน์เสียจริง”มันแยกเขี้ยวแล้วพุ่งเข้ามาหาเธอ
“ฉันรอจังหวะนี้แหละไอ้ผีโง่”เีเฟ่ยแยกข้าออกำใ้เธอตัวต่ำลงเหีนท่ายิมนาสติกแล้วตวัดดาบขึ้นอย่างรวดเร็วด้วยพลังฉี ฉัวะ!! ร่างมนหล่นลงทันทีแล้วเามือจับไปี่ลำคอมัน จากนั้นหัวมันก็ขาดหล่นลงมาจากลำคอ เีเฟ่ยหอบหายใลึก ร่างผีดิบกลายเป็ควันแล้วค่อยๆสลายไป เีเฟ่ยรีบถ่ายรูปจากนั้นก็ร้องบอก
“ออกไปเร็ว”เีเฟ่ยรู้ทันทีว่าผีดิบตัวี่เธอกำจัดไปมันยังเติบโตไ่เต็มี่ไ่งั้นเธอคงไ่จัดการง่ายแบบนี้ และเธอก็รู้ถึงความหมายศพี่แขวนู่้าบนแล้ว
“ไอ้บ้าเอ้ยี่แท้ศพี่แขวนู่ือาหารมันนี่เอง”เธออดด่าี่สร้างแบบนี้ไ่ได้
“ไอ้พวกนั้นมันบ้าไปแล้วสร้างแบบนี้ขึ้นมาได้ยังไง”เีเฟ่ยพาทุกออกไปทันที ดูเืว่าเธอได้รู้ใสิ่งี่ไ่ควรรู้เสียแล้ว เมื่อทุกกลับออกมาเีเฟ่ยสั่งการทันที ทว่าากัวหยวนแทบเป็บ้า
“ฉันไ่ผิดฉันไ่รู้เรื่องนะ”มันพูดซ้ำๆไปมา เีเฟ่ยเดินเข้าไปหามันทันที
“เฮ้ยๆไหวไหม”เธอตบหน้าเรียกสติมันาครั้งจนได้สติขึ้นมา
“ฟังฉันให้ดีเผาทุกอย่างในี้แล้วปิดตายห้องนั้นเสีย ท่างี่ดีไปตามนักพรตมาเป่ารับควานซะ”เีเฟ่ยคิดู่สักพัก
“อ่อไปตามหานักปล้นสุสานแล้วให้เามาผนึกี่นี้จะดีี่สุดฉันสงสัยว่าหากมันหลุดออกมาต่อให้ส่งกองทัพมาก็เาไู่่ ถ้านายีน้ำใสืบี่มาศพพวกนี้ด้วยแล้วกัน”เีเฟ่ยส่งรูปทั้งหมดให้มันไป ากัวหยวนตัวแข็งไป มันไ่คิดเลยว่าเหตุการณ์จะใหญ่กว่าี่มันคิดไว้ เีเฟ่ย เีซู ู่หวาน าตระกูลาทันทีตระกูลา
เีโทรศัพท์ู่หวานดังขึ้นเธอเห็นหมายเลขโทรศัพท์ก็ยิ้มออกมา มันเป็เีชิงโทรมาหาเธอแล้วบอกสถานะการณ์ี่บ้านให้ฟัง
“ว่าไงลูก”
“คุณย่าอยากคุยด้วยค่ะแม่”
“งั้นหรือได้เลย”
“ู่หวานปลอดภัยไหม”
“แน่นอนคะคุณแม่อาเฟ่ยู่ด้วยทุกอย่างราบรื่นดีคะ”ี้เีเฟ่ยหลับไปแล้วจากการใช้พลังมากเกินไป!
“ดีงั้นรับกลับมา”
“ค่ะคุณแม่”เจียวเชิงเอ่ยถามถึงเฉินหนานออกมาอย่าง้าๆกลัวๆ
“แล้วเรื่องเ็นั้นเป็ไง”
“อาเฟ่ยบอกว่าเาเป็สำคัญเธอค่ะหนูได้ยินเธอเรียกว่าน้องชาย”
“อะไรนะอาเฟ่ยเนี่ยนะ”ู่หวานยิ้ม
“ใช่ค่ะหนูเองก็แปลกใเืกัน”
“งั้นรึดูเืเ็นั้นไ่ธรรมดาเลย ยังไงรีบกลับมาแล้วกัน”
“ค่ะงั้นแค่นี้ก่อนนะคะ”เมื่อวางสายเธอก็กลับมาคุยกับเีซู
“เราจะกลับไปสภาพนี้หรือคะ”
“เราจะไปี่คอนโดก่อนค่อยกลับบ้าน”เีซูพูดออกมา ทั้งสามไปี่คอนโดตระกูลเีเพื่ออาบน้ำเปลี่ยนชุด เีเฟ่ยตื่นขึ้นมา
“เรามาี่นี้ทำไม”
“เธอจะกลับไปสภาพนี้หรือไงยัยบ้า”เธอดูตัวเองก็ยิ้มแห้งจากนั้นพวกเาก็ขึ้นโดไป
“งั้นฉันไปอาบน้ำก่อนนะ อ่อีอีกเรื่องฉันอยากให้ซื้อบ้านี่ดีี่สุดใกล้มหาวิทยาลับเซี่ยงไฮ้ี่สุดพร้อมราคาสองล้านขึ้นไปสามคันจัดการให้ฉันด้วย”
“นี่เธอีเงินมากไปใช่ไหมถึงเามาทิ้งเล่นบ้านี่เธอู่ใเซี่ยงไฮ้ก็ีแล้วนะสิบคันไ่พอรึไง”เีเฟ่ยไ่สนใ
“อ่อ นี้้นำเานะเาแบบูๆ”เีซูส่ายหน้า
“ตามใเธอเถอะค่ะคุณเคยขัดใเธอได้หรือไง”ู่หวานห้าม
“ฉันก็ว่างั้นแหละ”เมื่อทั้งสามเตรียมพร้อมก็ออกจาคอนโด เีเฟ่ยใส่เสื้อก้ามทหารสีดำและกางเกงยีนรองเท้าบูทผู้ญิ แม้จะดูเรียบง่ายแต่ก็สง่างามผิดกับู่หวานี่สวยแบบเซ็กซี่ ทั้งสามกลับมาถึงบ้านก็เป็เวลาเี่ยงครึ่งแล้ว เท่ากับว่าเหตุการณ์ทั้งหมดเกิดขึ้นไ่ถึงสามชั่วโมง เลี้ยวเข้าบ้านทรงโบราณหลังใหญ่ ก็ีออกมาต้อนรับรวมไปถึงอาวุโสสาม ด้วยความตื่นเต้น พวกเาทราบข่าวแล้วว่าตระกูลเีชนะแถมได้ผลประโยชน์ไ่น้อย
ผิดกับตระกูลอู๋ี่หน้าเดี๋ยวซีดเดี๋ยวแดง ปัง!!มันตบโต๊ะอย่างไ่พอใเรียกได้ว่าเีเฟ่ยอ่านเกมขาด ผลประโยชน์ี่มัน้การแบ่งมาแบบไ่้ลงแรงี้ตกเป็ตระกูลเีทั้งหมด แน่นอนว่าสถานะตระกูลเีพุ่งขึ้นสูงจนมันเริ่มู่ไ่สุขแล้ว
“นางปีศาจ”!!!
“แบบนี้เราจะเายังไงดีครับคุณพ่อ”ลูกชายโตถามออกไป
“ยังจะถามอะไรอีกเราจะทำอะไรได้ขนาดมันไปแค่สามตระกูลายังย่อยยับขนาดนี้แล้วแกคิดว่าเราจะทำอะไรได้งั้นหรือ”ทุกหน้าซีด
“เตรียมตัวไปงานศพลูกชายมัน”
ภายใตระกูลา ทุกต่างเร่งรีบจัดงานศพลูกชายเล็กทันทีโดยบอกว่า หัวใวายตายเพื่อหลีกเลี่ยงคำถาม ากัวหยวนส่งติดต่อนักขุดสุสานทันที รวมไปถึงนักพรตี่ไ่รู้ว่ายุคสมัยนี้ยังีตัวตนู่หรือไ่ อย่างไรก็ตามพวกมันได้ทำการป้องกันห้องเทียนถงใระดับหนึ่งแล้ว เพื่อรอผู้เชี่ยวชาญ
“หาตัวเจอหรือยัง”
“ไ่ครับพวกเาีตัวตนู่หรือเปล่าเราก็ไ่รู้”
“อย่างไรก็ตามเรื่องนี้เราจะให้ข่าวหลุดออกไปไ่ได้”
“ผมจัดการเรียบร้อยแล้วครับ”
“ดี”ไ่ีใครรู้ว่าคำว่าจักการเรียบร้อยหมายถึงอะไร อย่างไรก็ตามซากกัวหยวนทำลายไฟล์วิดีโอี่เกิดขึ้นวันนี้ทั้งหมดเพื่อไ่ให้ีใครสืบสวนได้
“แล้วงานศพเป็ยังไงบ้าง”
“ทางเราจัดการเรียบร้อยแล้วอีกไ่นานแขกจะเริ่มมากันแล้วครับ”ากเวหยวนพยักหน้า
บนเครื่องบินี่มุ่งหน้าไปยังทางทิศตะวันออกมณฑลหูหนาน เทียนถงกำลังนั่งู่ด้วยความทรมานจากความเจ็บปวดเลือดมันซึมออกมาตลอดเวลา
“ช่างเป็วิชาี่ร้ายกาจคอยดูเมื่อฉันหายเมื่อไรจะกลับมาหาตัวแกให้พบและจะทรมานอย่างช้าๆ”สีหน้ามันเหี้ยมโหดมาก ทว่าี้แม้แต่เ็มันยังสู้ไ่ได้ ไ่ไ่รู้เลยว่าความลับขอนิกานถูกเปิดเผยแล้ว
เฉินหนานืาขึ้นให้องี่เาไ่คุ้นชินเาไปๆก็ึัประหลาดใใ มันเป็ห้องี่เรียบง่ายะาและ้ามากๆ ีรูปาใญ่นี่ืสิ่งี่ำใ้เาประหลาดใ ีชายและญิยืนู่และทีเ็สองู่ตรง้า ผู้ญิ้าซ้ายีาส่วนเืเีเฟ่ย แต่ไ่เืกันทีเดียว
“พี่สาวงั้นหรือไ่ใช่แค่คล้ายๆกัน”เฉินหนานลุกขึ้นมาแล้วหาโทรศัพท์เา มันถูกวางู่ข้างตัวเาบนโต๊ะข้างเตียง เาเปิดเครื่องจากนั้นข้อความาสิบข้อความก็เด้งขึ้นรวมไปถึง เบอร์แม่เาสามสาย
“ตายห่าแล้ว”เฉินหนานรีบโทรกลับ
“ครับแม่โทรหาผมีอะไรหรือไ่ครับ”
“ให้ตายลูกู่ไหนเนี่ยอ่านหนังสือหรือยังพรุ่งนี้สอบแล้วนะ”
“เอ่อผมอ่านหนังสือเลยปิดเครื่องน่ะครับ”น้ำเีลั่วอันอันก็อ่อนลงเมื่อรู้ว่าลูกชายอ่านหนังสือจึงปิดเครื่อง
“งั้นเองหรืองั้นแม่ไ่กวนแล้วทีหลังอย่าปิดเครื่องอีกนะลูกแล้วกินข้าวบ้างล่ะ”
“โอเคครับแม่”จากนั้นเฉินหนานก็โทรไปหาฟู่หลง
“นายู่ไหนฉันีเรื่องจะคุยด้วย”พ
“ฉันมาจงซานนางีอะไรงั้นหรือ”
“ีเรื่องี่เาชิงเหอนิดหน่อยช่างเถอะนายู่จงซานคงมาไ่ได้”
“แล้วีปัญหาอะไร”
“ฉันพบหินประหลาดาใญ่น่ะสิมันีสีดำและีลายเขียวฉันคิดว่าเป็หยกแต่ว่าไ่ใช่ฉันเลยให้ตรวจสอบแล้วแต่ไ่ีใครรู้จักเลยว่าเป็หินอะไร”
“นายส่งรูปมาได้ไหม”
“เดี๋ยวนะฉันหาก่อนนะ”จากนั้นฟูหลงก็ส่งมาให้เาดู เฉินหนานตาโตดูแล้วดูอีกไ่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองมือเาสั่นเทา
“มันีจริงๆงั้นหรือเนี่ยใโลกนี้เนี่ยนะ”…
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??