เรื่อง มนต์ดำ อาถรรพ์ อารมณ์ (ฉบับเซ็นเซอร์)

ติดตาม
ตอนที่ 70 เสียงกรีดร้องกลางเงามืด
ตอนที่ 70 เสียงกรีดร้องกลางเงามืด
  • ปรับสีและขนาดตัวอักษร

“ โอ้ว…..ยะอย่า….” ศรีสมรเสียจริต ใบหน้างามเชิดสูงและเหยเก สองมือพยายามดันหัวหน้าคนงานออก แต่ก็ไม่อาจทำได้ ด้วยสู้แรงไม่ไหว

 


   ทว่าหัวหน้าคนงานย่อมไม่ยอมหยุดแค่นี้ จึงล้วงมือขวาเข้าไปในกระโปรงทรงเอ เพื่อลูบไล้โคนขาอ่อนขาวอวบ ส่วนอีกมือโอบเอวเว้าคอด เพื่อรั้งให้คุณนายสาวร่างอวบอยู่บนตัก


“ เฮือก…..” เหล่าลิ่วล้อมองการลวนลามของลูกพี่ใหญ่ตาละห้อย พลางกลืนน้ำลายหลายเฮือก ในใจนึกอิจฉา ผิดกับนายยอดที่ขณะนี้ กำลังขมวดคิ้วนิ่วหน้าเล็กน้อย เป็นเชิงขบคิด


“ ผิดปกติมาก เพราะเท่าที่ประสบมา ฤทธิ์เดชของนังคุณนายสาวน่าจะมากกว่านี้นี่ แต่คราวนี้ ไหงถึงยอมง่ายจัง


“ โอ้ว……อ้า…” แต่ไม่ทันได้คำตอบ คุณนายสาวก็สะดุ้งโหยง ด้วยมือมารที่ล้วงลึก เริ่มซุกซนล่วงเกิน สร้างความลำพองใจแก่หัวหน้าคนงานอย่างมากมาย


“ ฮี่ ฮี่ ฮี่ ท่าทางคุณนายคงอยากเต็มที


“ ฮ้าที่เป็นแบบนี้ ก็เพราะโดนแกเล่นงานทั้งบนล่าง ชั้นยังเป็นปถุชนอยู่นะจะรู้สึกก็ไม่แปลก” สาวสวยแอบโวยอยู่ภายใน ใจภาวนาให้ทุกสิ่งเข้าทางโดยไว แต่เหมือนคำอธิษฐานจะเป็นหมัน ด้วยนายอ้วนเริ่มรั้งสายยกทรงลงต่ำ จนเกือบจะเห็นเม็ดทับทิมอยู่รำไร


“ ว้าย….ตายแล้ว มันกำลังจะเปลือยช่วงบนของเรา” ศรีสมรหน้าเสีย พร้อมรีบรั้งสายชั้นในนั้นเอาไว้ เพื่อไม่ให้มันร่นต่ำมากกว่านี้ แต่แล้ว วินาทีต่อมา เธอก็เปลี่ยนกิริยาเป็นครางดัง ด้วยช่วงล่างถูกนิ้วมือมารโหมโจมตี


“ อ้า…….”

    


    ด้วยความที่ศรีสมรถูกความเสียวครอบงำจิตใจ มือที่รั้งสายชั้นในจึงอ่อนแรง ส่งผลให้ยกทรงราคาแพงถูกดึงลงต่ำ เกือบทุกส่วนของแตงร่มใบจึงปรากฎต่อสายตาของชาวประชา


“ โอ้……นะนี่มัน…..สุดยอดไปเลย” ทุกผู้ล้วนมองตาค้าง ด้วยประสบกับภูเขาเนื้อที่ค่อนข้างใหญ่ แถมทรวดทรงก็เข้ารูปเข้ารอย


“ ฮี่ ฮี่ ฮี่…..” หัวหน้าคนงานหัวเราะชั่วร้าย พร้อมจ้องเขม็งไปที่ปลายหมาย แต่พออยู่ห่างจากเป้าประสงค์เพียงคืบ ดวงตาดำของนายอ้วนก็พลันหายไป ก่อนจะสะอึกแรงหนึ่งที


“ อึก….คร่อก……”


“ โครม……”

 


    ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น นายอ้วนจึงล้มคว่ำไปซะดื้อๆ ด้วยความที่หัวหน้าคนงานยังรั้งเอวบางอยู่ จึงนำพาให้คุณนายคนสวยกลิ้งลงไปกองบนพื้นอีกคน


“ ว้าย…..นายอ้วนทำอะไรน่ะ ชั้นเจ็บนะ….” ศรีสมรรู้สึกเคล็ดขัดยอก เพราะจังหวะร่วงค่อนข้างรุนแรง โชคดีที่หัวหน้าคนงานอยู่ด้านล่าง จึงเสมือนมีร่างอ้วนใหญ่คอยเป็นเบาะกันกระแทกอยู่

 


    ศรีสมรอยากด่าหยาบคาย แต่ก็กลัวทรชนเหล่านี้จะโมโหจนเปลี่ยนใจมารุมโทรมเธอ ทว่าพอหันไปส่งสายตาตำหนิ กลับพบว่า……นายอ้วนนั้นหลับไปแล้ว


“ คร่อก….ฟรี้…….”


“ เอ๊ะ….นี่มัน…..” ศรีสมรแทบจะร้องเฮออกมา เพราะหัวหน้าคนงานนั้นสิ้นสติไปต่อหน้า แต่ไม่นาน เจ้าหล่อนก็รีบสงบใจ เนื่องจากยังเหลืออริอีกสามคน


“ ไม่ จะดีใจไม่ได้ เพราะเรายังเก็บไม่หมด” แต่พอเจ้าหล่อนหันมามองลิ่วล้อที่อยู่ทางขวา ก็พบว่ามันกำลังจ้องมองเธอจนตาค้าง น้ำลายไหลย้อย


“ เอ๋ทำไม มันทำท่าแบบนั้น

 


    เมื่อเป็นเช่นนี้ คุณนายสาวจึงรีบหันไปมองอีกทาง ทำให้พบกับกรรมกรร่างเตี้ยล่ำ ซึ่งหมอนั่นก็อยู่ในกิริยาที่คล้ายกัน เพิ่มตรงที่หน้าแดงก่ำ และหอบหายใจถี่


“ ฟื้ด…..ฟาด…..อืม…..อ่า…..”

 


    ทีแรกศรีสมรเข้าใจว่าเป็นเพราะอาถรรพ์ เลยทำให้สองลิ่วล้อออกอาการคลั่ง แต่พอก้มลงมองตัวเอง จึงเข้าใจ ด้วยตอนนี้ เจ้าหล่อนกำลังนั่งถ่างขาอยู่ แถมกระโปรงทรงเอที่สวมใส่ก็ถลกสูงจนถึงเอวเว้าคอด เผยให้เห็นทุดสัดส่วนที่ชวนมองแบบเต็มสองตา


“ ว้าย….ตายแล้ว….” ศรีสมรกรีดร้องเสียหลง และพยายามหุบขา แต่ไม่สำเร็จ กรรมกรร่างเตี้ยล่ำรีบรุดเข้ามากดร่างงามแนบพื้น


“ อ้า……” สาวสวยเชิดหน้าสูง แต่แล้วก็รีบข่มความเสียว พร้อมร้องห้ามเสียงแหลม สองแขนพยายามดันกายล่ำสันให้ถอยห่าง


“ หยุดนะ อย่า….อู้ว…..”

 


    ทุกสิ่งที่บังเกิด อยู่ในสายตาของยอดและลิ่วล้ออีกคน อันเป็นฉากสยิวที่ชวนให้ตะลึง กรรมกรร่างล่ำจึงรีบปลุกสติของเพื่อน


“ เฮ้ย…..อย่ามัวแต่มองสิวะ มาช่วยกดนังคุณนายคนสวยหน่อย เร็วเข้า


“ ตะแต่ว่ามันผะผิดกฎหมายนะ ขะข้ามีเมียมีลูกแล้ว ไม่อยากติดคุก” ดูท่าทางลิ่วล้ออีกคนจะสำนึกได้ว่าสิ่งนี้เป็นโทษ เลยเกิดความลังเล คุณนายสาวเห็นได้ที จึงรีบติดสินบน


“ ใช่ นายคิดถูกแล้ว และถ้าช่วยให้ชั้นรอดจากไอ้ล่ำได้ จะตกรางวัลให้หมื่นนึง ไม่สิ แถมตำแหน่งหัวหน้าคนงานให้อีกด้วย

 


    นายล่ำเริ่มใจคอไม่ดี เพราะเห็นดวงตาของเพื่อนร่วมอุดมกาม อกไปกอกมา เป็นเชิงใช้ความคิด จึงรีบปั่นหัว หวังให้คู่หูไม่ย้ายข้าง


“ โธ่ไอ้-่า เรื่องนี้ มึงไม่ต้องกังวลไปหรอกน่า ลองยัดเยียดความเป็นผัวให้นังคุณนายหุ่นเอ๊กส์ซักทีสองที มันก็ต้องสะใจกับลีลารักของพวกเราจนคล้ายตามไปเอง


“ เอ๊ะแบบนี้ก็เข้าท่าเหมือนกัน” ดวงตาของลิ่วล้อเริ่มฉ่ำเยิ้ม และสอดส่องไปทั่วเรือนร่างอวบอัดที่ดีดดิ้นอยู่ใต้วงแขนของเพื่อนร่วมอาชีพ

 


    และเมื่อนายล่ำเห็นสถานการณ์กลับมาเป็นของฝ่ายตน จึงชิงปล่อยทีเด็ด ด้วยการกระชากบราเซียร์ราคาแพงสุดแรงจนขาดติดมือ


“ แคว๊ก…..”


“ ว้าย……..” ศรีสมรกรีดร้องเสียงหลง เพราะตกใจที่ถูกกรรมกรวัยเด็กกว่าย่ำยี สองแขนยกขึ้นความอล่างฉ่าง แต่ป้องกันได้แผล็บเดียว ก็ถูกชายร่างล่ำจับสองแขนถ่างออก แล้วกดมันลงบนพื้นห้อง

 


    ด้วยความที่สองมือถูกตรึง เลยทำให้ร่างเปลือยที่ขาวเนียน ปรากฎต่อสายตาของกลุ่มชายโฉดแบบเต็ม ทำให้เกิดเสียงฮือฮาไปทั่วบริเวณ


“ โอ้….สุดยอดไปเลย……”


“ เป็นไงล่ะ ทีนี้มึงยังจะแหยอยู่มั้ย ถ้ามัวแต่ปอดแหก ก็จะอดรับประทานของดีแบบนี้ไปตลอดกาล หรือคิดว่าเมียของมึงจะสวยเซ็กส์กว่านังคุณนายนี่” กรรมกรร่างล่ำแสยะยิ้มชั่วร้าย ก่อนจะเสนอแนวคิดเห้ๆให้ผองเพื่อน

 


    ภาพเมียของตัวเองผุดขึ้นมาในสมองของกรรมกรอีกคน แม้คู่ชีวิตของเขาจะเด็กกว่า แต่ทั้งด้านความสวย ความขาว และเรือร่างล้วนเป็นรองคุณนายศรีสมรชนิดเทียบไม่ติด และนั่นจึงเป็นปัจจัยให้เริ่มเห็นด้วย


“ โอ้ว จริงของมึงโว้ย ร่วมด้วยช่วยกันดีกว่า….” ชายคนนั้นรีบรุดมาช่วยเพื่อนฝูงตามคำขอ โดยทำการตรึงข้อแขนของคุณนายสาวแทน และเมื่อสองมือของกรรมกรร่างล่ำเป็นอิสระ มันก็เริ่มตะโบมไปทั่วเรือนร่างอย่างเมามัน


“ โอ้วทั้งอวบใหญ่ ทั้งแน่นมือ นี่คุณนายเคยมีผัวมาเเล้ว จริงๆใช่มั้ย ทำไมถึงดูสดสวยอย่างกับสาวโสดแบบนี้” ช่วยร่างล่ำรู้สึกงง แต่ก็นึกยินดี เพราะทั้งชีวิต เขาไม่เคยมีเซ็กส์กับผู้หญิงดีๆเลยซักครั้งเต็มที่ก็เอาเงินที่ได้มา ไปลงกับไก่ในซ่องราคาถูก


“ อื้อ….เบาอย่ารุนแรงนัก ชะชั้นเจ็บ อ้า…..” คุณนายสาวเจ็บเสียวได้ไม่นาน ก็ต้องสะดุ้งสุดตัว เมื่อถูกกรมกรร่างเตี้ยล่ำก้มลงไปขย้ำ 


“ เฮ้ยไอ้ล่ำ รสชาติเป็นไงบ้างวะ” กรรมกรที่ตรึงสองมือขอคุณนายสาวร้องถาม แต่เพื่อนร่างล่ำไม่ตอบในทันที เพราะกำลังหมกมุ่นกับบางอย่าง พอหนำใจ ก็เงยหน้าขึ้นมาบอก


“ ชั้นหนึ่งเลยว่ะ เพื่อน แต่…..นี่ยังไม่ใช่ที่สุดหรอกนะโว้ย เพราะสวรรค์ของจริง มันอยู่ตรงนี้” กรรมกรร่างล่ำพูดจบ ก็รีบรูดซิกางเกงลง แล้วควักอาวุธร้ายออกมา แน่นอนว่าเจ้าสิ่งนั้นย่อมมีขนาดและรูปทรงที่คล้ายเจ้าของ ทำให้คุณนายสาวหน้าเสีย ด้วยรู้ดีว่า……ถ้ามันหลุดเข้าสู่ภายใน ตัวเองต้องเจ็บอย่างแน่นอน


“ อ้า……ยะ….อย่านะ

 


    และแล้ว สิ่งที่คุณนายสาวหวาดกลัว ก็เป็นจริง ด้วยกรรมกรร่างล่ำได้ถลกทรงเอขึ้นไปตลบที่เอวบางอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็รีบแบะสองขาขาวอวบของศรีสมรออกจนกลายเป็นรูปตัวเอ็ม ปิดท้ายด้วยแทรกกายไปตรงกึ่งกลาง


“ อย่า…..ยะหยุดนะ…..” ศรีสมรดูเสียขวัญ สองตาจ้องมองอาวุธร้ายก่อนจะพยายามดิ้นรนสุดกำลัง

 


     ทว่าเรี่ยวแรงของเหล่ากรรมกรย่อมมหาศาลพอตัว จึงเป็นไปไม่ได้ที่คุณนายสาวจะหนีรอด และพอเห็นศรีสมรขัดขืนได้ครู่หนึ่ง ลิ่วล้อร่างล่ำก็คำรามดัง


“ ดีมาก ดิ้นอย่างนี้ กูชอบ แข็งขืนให้สุดทางก็แล้วกัน จะได้เร้าอารมณ์ยิ่งกว่าเดิม

 


    สิ้นคำกล่าว กรรมกรร่างล่ำก็รีบแหวกขอบเกงในออก แล้วจู่โจมสุดกำลัง ส่งผลให้ศรีสมรกรีดร้องเสียงดัง


“ กรี๊ด……”



สามารถติดตามงานเขียน ณ.ปัจจุบันและในอนาคตของผมได้ที่เพจ Jalandoนักเขียนดาร์คไซด์ได้ที่ลิงค์ด้านล่างครับ

https://www.facebook.com/jalando.darksidewriter.version2


ตอนต่อไป
ตอนที่ 71 คืนนี้…คุณหนีผมไม่พ้น

นิยายแนะนำ

นิยายแนะนำ

ความคิดเห็น

COMMENT

ปักหมุด

© สงวนลิขสิทธิ์ 2017 Glory Forever Public Company Limited( Kawebook.com )

Glory Forever Public Company Limited ( Kawebook.com )
ที่อยู่ : 20 หมู่ที่ 6 ตำบลพันท้ายนรสิงห์ อำเภอเมืองสมุทรสาคร จังหวัดสมุทรสาคร 74000
เวลาทำการ : 08 : 00 - 18 : 00 จันทร์ - เสาร์
e-mail : contact@kawebook.com

DMCA.com Protection Status

เริ่มต้นเผยแพร่ผลงาน

เริ่มต้นเป็นนักเขียนออนไลน์ เขียนเรื่องราวที่ประทับใจ สร้างเนื้อหาที่เป็นประโยชน์ และแบ่งปันประสบการ์ดีๆ กับผู้คนทั่วโลก kawebook.com เป็นโอกาส เป็นสื่อกลาง และยังเป็นอีกหนึ่งช่องทาง ในการสร้างรายได้ให้กับนักเขียนมืออาชีพ และนักเขียนมือสมัครเล่นจากทุกมุมโลก เพียงสมัครเป็นสมาชิกเว็บไซต์เพื่อเขียนหนังสือ การ์ตูน หรืออัพโหลดอนิเมชั่น ที่เป็นผลงานของท่าน และเผยแพร่ผลงานสู่สาธารณชน

© สงวนลิขสิทธิ์ 2017 Glory Forever Public Company Limited ( Kawebook.com )

© สงวนลิขสิทธิ์ 2017 Glory Forever Public Company Limited ( Kawebook.com )

เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้

เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา