เรื่อง ยอดหมอหญิงเทพโอสถ
ไม่ีใครคาดคิดว่าจู่ๆ ่าาซูจะลงไม้ลงมือขึ้นา กูเฟยเี่ยนตกใจจนลืมี่ะหลบ
ทว่าจวินจิ่วเฉินูเหมือนจะระมัดระวังตัวาโดยตลอด ในขณะที่่าาซูยกมือขึ้นา เขา็ตบลงไปบนโต๊ะอย่างรุนแรง แรงอันมหาศาลทำให้บัตรสีดำแผ่นนั้นที่วางอยู่บนโต๊ะหินทะยานขึ้นกลางอากาศพลันพุ่งไปที่่าาซูอย่างรุนแรง
“ฉับ…”
ฟังจากเสียงที่เฉียบคม็รับรู้ไ้ว่าบัตรสีดำไ้ตัดผ่านข้อมือของ่าาซูแ้
ในช่วงเวลานั้นมือของ่าาซู็ไ้หยุดอยู่ตรงหน้าของกูเฟยเี่ยน ชั่วพริบตาเดียวเลือดสดๆ ็ไหลรินออกาจากข้อมือของเขา
“อ้าก…”
่าาซูตะโกนร้องโวยวายเสียงดัง ไม่นานเลือดบนข้อมือของเขา็ไ้พุ่งทะลักออกาาาย เมื่อกูเฟยเี่ยนไ้สติกลับา็ไ้รีบหลบหลีกไป าเกือบจะโดนเลือดสดๆ นั้นกระเด็นเข้าให้แ้ หานอวี๋เอ๋อร์และผูู้แลกง็ไ้หลบไปอยู่ไกลๆ เช่นั
่าาซูกดไปที่บาดแผลเพื่อห้ามเลือด แต่เขาสังเกตเห็นว่ามือของเไม่สาารถขยับเขยื้อนไ้แ้ อย่างไม่ต้องสงสัย เส้นเอ็นข้อมือของเขาไ้ถูกตัดขาดออกไปแ้
เมื่อเห็นเช่นนี้ ทุกคนที่ตกตะลึงอยู่แ้็ตื่นตกใจาขึ้นไปอีก
แววตาโกรธจัดของ่าาซูจ้องมองไปที่จวินจิ่วเฉินแ้พูดอย่างแค้นเคือง “เจ้าเป็ใครัแน่ เจ้า้าดียังไงาทำร้ายข้า! ”
ขณะนี้เองจวินจิ่วเฉิน็ไ้ลุกขึ้นยืน นัยน์ตาของเขาหรี่ลงเล็กน้อย ใบหน้าเย็นชาประดุจน้ำแข็ง ชายหนุ่มไม่พูดไม่จาเดินเข้าาทีละก้าว เขาก้าวเดินไปพร้อมกับยกมือขึ้นา จากนั้นบัตรสีดำที่ตกอยู่บนพื้น็ไ้ลอยกลับาอยู่ในมือของเขา
ูเหมือนว่าเขาต้องการดำเนินการต่อ!
“เจ้า เจ้า ฝากไว้ก่อนเถอะ เปิ่นกงจื่อ เปิ่นกงจื่อ…”
่าาซูไม่้าพูดะไออกาอีก เขารีบหันหนีออกไปอย่างรวดเร็ว หานอวี๋เอ๋อร์ไม่ไ้ไล่ตามไป ายังคงตกตะลึงตาค้างไม่ไ้สติอยู่นาน หญิงสาวรับรู้ดีว่าจิ้งหวางีาชำนาญในการต่อสู้เป็อย่างยิ่ง แต่คิดไม่ถึงว่าจะยอดเี่ยมถึงเพียงนี้ สิ่งที่าคิดไม่ถึงอีกอย่าง็คือการที่จิ้งหวางลงมือรุนแรงขนาดนี้! เขาทำลายมือของ่าาซูเชียวนะ!
เมื่อสักครู่นี้าแนะนำตัวไว้ชัดเจนว่าเขาคือคนของตระกูลซูแห่งแดนตะวันออก จิ้งหวาง็น่าจะรู้ดีว่า่าาซูเป็สาชิกของตระกูลซูที่ร่ำรวยที่สุดแห่งอาณาจักรว่านจิ้น และน่าจะคาดเดาไ้ว่าเขาคือบุตรชายภรรยาเอกตระกูลซู!
การที่่าาซูลงไม้ลงมือก่อนแน่นอนว่าเป็เรื่องที่ไม่ถูกต้อง ทว่าจิ้งหวาง็ไม่ถึงขนาดต้องสนใจผลี่ะตามาและสร้างาบาดหางต่อตระกูลซู?
จิ้งหวางทำไปเพื่อแสดงอานุภาพของเหรือเพื่อ…กูเฟยเี่ยน?
ในขณะนี้กูเฟยเี่ยนคล้ายกับเป็บุคคลที่ชื่นชอบจวินจิ่วเฉินตัวน้อยไปแ้ าสนใจของาทั้งหมดล้วนตกไปอยู่ที่จิ้งหวางเตี้ยนเซี่ย
ามองไปที่จวินจิ่วเฉินแ้ใช้มือกุมไปที่ปากอย่างคาดไม่ถึง ดวงตาที่สดใสเปล่งประกายของาเต็มไปด้วยาหลงใหลและนับถือศรัทธา!
การกระทำของจิ้งหวางเตี้ยนเซี่ยเมื่อสักครู่นี้เรียกไ้ว่าหล่อเหลาเอาการ! เขาีทั้งาสง่างาม าสูงศักดิ์ อีกทั้งาโหดเหี้ยม! บัญชีาแค้นเมื่อสักครู่นี่ในตอนนี้ล้วนถู้างแค้นไปเรียบร้อยแ้ พวกเขาไม่จำเป็ต้องไปสกัดกั้นคนที่หน้าประตูเขาอีกแ้
เมื่อีาแค้นแ้ ล้างแค้นทันทีสะใจกว่าการจดจำาแค้นเอาไว้จริงๆ
กูเฟยเี่ยนีาชัดเจนอยู่ภายในใจ เเป็เพียงหญิงรับใช้ของจิ้งหวางเตี้ยนเซี่ย าต้องร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเขา คนอื่นรังแกาเท่ากับการตบลงไปที่หน้าของจิ้งหวางเตี้ยนเซี่ย ดังนั้นอันที่จริงแ้จิ้งหวางเตี้ยนเซี่ยไม่ไ้ล้างแค้นแทนาทั้งหมด
แต่ต่อให้เป็เช่นนี้า็ยังคงีาสุขที่ไ้รับาเมตตาจากเขา าีารู้สึกถึงภาพลวงตาว่าไ้รับการปกป้อง
จวินจิ่วเฉินไม่ไ้วางแผนี่ะไล่ตาม่าาซู
เขายื่นบัตรสีดำไปให้ผูู้แลกงเพื่อให้ผูู้แลกงไปลงบันทึก เดิมทีผูู้แลกง็อกสั่นขวัญแขวนอยู่แ้ และทันทีที่เขาไ้เห็นรอยเลือดบนบัตรเขา็ยิ่งหวาดกลัวเข้าไปอีก เขาคาดเดาตัวตนของจวินจิ่วเฉินไ้ในะัหนึ่งแ้ เีแ่ไม่้าำาตรวจสอบ เขาทราบดีว่าบุคคลที่ครอบครองบัตรสีดำนั้นไม่ใช่คนที่เจะสร้างาบาดหางไ้
เขาพูดโดยไม่ลังเล “่าาเฉิน นี่เป็เรื่องเข้าใจผิดั! ราคาประมูล็ ช่างมันเถอะ ราคารางวัลนั้น…ท่านตัดสินใจไ้ด้วยเ”
จวินจิ่วเฉิน็ไม่ีาเกรงใจ เขาตอบเพียงแค่ “อืม” เท่านั้น เรื่องนี้เดิมที็ควรจะเป็เช่นนี้ หากไม่ใช่เป็เพราะว่าเขาไม่ต้องการแพร่กระจายเรื่องราวของจิ้งจอกเฒ่าออกไป เขาจะยอมให้ผูู้แลกงที่เป็เพียงคนเฝ้าประตูาพัวพันไ้อย่างไร?
เขามองไปที่รอยเลือดบนบัตรสีดำแ้ขมวดคิ้วเล็กน้อย
เมื่อเห็นเช่นนี้หานอวี๋เอ๋อร์จึงไ้รีบนำผ้าเ็้าออกาเพื่อี่ะช่วยเขาเช็ด ทว่าหานอวี๋เอ๋อร์ยังไ่ัไ้ เอ่ยะไออกาจวินจิ่วเฉิน็ไ้ยื่นบัตรสีดำไปทางกูเฟยเี่ยนแ้ หลังจากที่กูเฟยเี่ยนไ้สติกลับาา็รีบก้าวเท้าพรวดพราดตรงารับบัตรสีดำไปเช็ดถูอย่างละเอียดรอบคอบ
ผ่านไปครู่หนึ่งา็ไ้ใช้มือทั้งสองข้างยื่นบัตรสีดำไปให้เขา “่าา สะอาดแ้”
าีาสุขาจริงๆ แม้ว่าจะเป็การสบตาเขาในระยะประชิดเพียงนี้ า็ยังคงอดยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ไม่ไ้ ดวงตางดงามคู่นั้นของาหยีดั่งพระจันทร์เสี้ยวถึงสองดวง ภายในดวงตาที่เปล่งประกายเต็มไปด้วยรอยยิ้ม าหลงใหล าสุข าภาคภูมิใจ และาดีใจ แสงแวววาวที่ทอออกานั้นราวกับไม่ีทางมืดมนไปตลอดกาล
่าาของาเช่นนีู้โง่งมา แต่็แฝงไปด้วยาน่ารักเช่นั
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่จวินจิ่วเฉินถูกกูเฟยเี่ยนจ้องมองาขนาดนี้ เขามองออกว่าดวงตาของกูเฟยเี่ยนในครั้งนี้ีากระตือรือร้นากว่าครั้งไหนๆ
เขาควรี่ะเกิดาไม่พอใจชัดๆ เีแ่ไม่รู้ว่าทำไมเขากลับจับพลัดจับผลูทำตัวไม่ถูก เขารับบัตรสีดำกลับแ้หันหลังใส่กูเฟยเี่ยนอย่างรวดเร็ว จากนั้นคิ้วของเขา็ขมวดขึ้นโดยไม่รู้ตัว
กูเฟยเี่ยนไม่ไ้ผิดหวัง ตรงัข้ามาีาอิ่มอกอิ่มใจ แ้ก้มหน้าก้มตาพับผ้าเ็้า
าไม่เคยคาดหวังว่าเขาจะตอบสนองกลับ การที่ีาสุขอยู่คนเดียวมัน็จะไม่ีทางเกิดาผิดหวัง
อย่างไร็ตามหานอวี๋เอ๋อร์ที่เห็นถึงฉากนี้เกิดาไม่พอใจเป็อย่างยิ่ง
าคิดว่าต่อให้กูเฟยเี่ยนเฉลียวฉลาดากว่านี้แ้อย่างไร? แม้แต่าโปรดปรานและารังเกียจของเขากูเฟยเี่ยน็ไม่รับรู้ อย่างนี้จะสาารถอยู่เคียงข้างจิ้งหวางไ้นานแค่ไหนั?
สิ่งที่จิ้งหวางเกลียดที่สุด็คือการถูกหญิงสาวจ้องมองเช่นนี้ เมื่อสักครู่นี้กูเฟยเี่ยนไ้กระทำลงไปแ้ จาก่าาของาอย่าว่าแต่ทำให้จิ้งหวางชื่นชอบเลย แม้แต่การเป็หญิงรับใช้็ไม่ผ่านเกณฑ์!
ภายในใจของหานอวี๋เอ๋อร์ไม่ีข้อสงสัยแ้ าคิดว่าการที่จิ้งหวางไ้ทำร้าย่าาซูจะต้องเป็เพราะโกรธที่เขาไ้ยั่วยุอย่างแน่นอน จิ้งหวางไม่ไ้ล้างแค้นให้กูเฟยเี่ยน การที่จิ้งหวางีข้อยกเว้นสำหรับกูเฟยเี่ยนจะต้องเป็เพราะาีผลประโยชน์อย่างแน่นอน!
หานอวี๋เอ๋อร์แอบดีใจอยู่เงียบๆ หลังจากที่ไ้ไตร่ตรองอย่างละเอียดแ้็นึกไ้ว่าเควรี่ะพูดะไออกาเี่ เพราะาาพร้อมกับ่าาซู าคิดว่าเต้องหาคำพูดดีๆ าล่าวลา คำพูดนั้นต้องไม่แสดงออกว่าเไ้ซ้ำเติม่าาซูและต้องไม่แสดงออกว่าเยังเข้าข้าง่าาซูอีก าต้องทำให้เูเหมือนตกอยู่ในสภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกและต้องีจุดยืนของเ ด้วยวิธีนี้ถึงจะทำให้จิ้งหวางเข้าใจการกระทำของาเมื่อสักครู่นี้
หานอวี๋เอ๋อร์ยังคงครุ่นคิดวางแผนอย่างหนัก ทางด้านของกูเฟยเี่ยนนั้นไ้เดินอ้อมไปหยุดอยู่หน้าจวินจิ่วเฉินแ้เอ่ยด้วยาจริงจัง “่าา พวกเรารีบส่งใบประกาศรางวัลัเถอะ”
จวินจิ่วเฉินเหลือบมองผ้าเ็้าที่ถูกพับเรียบร้อยแ้บนมือาจากนั้นเอ่ยด้วยาไม่พอใจ “ไม่รังเกียจาสกปรก? ”
กูเฟยเี่ยนเขินอาย “นู๋ปี้ นู๋ปี้ซ่อนคราบเลือดไว้ด้านใน กลับไปค่อยซัก ซักแ้็…”
ายังพูดไม่จบจวินจิ่วเฉิน็ไ้ขัดจังหวะขึ้นา “ทิ้งซะ”
กูเฟยเี่ยนค่อนข้างลำบากใจ ผ้าเ็้าผืนนี้แพงาเลยนะ! าลังเลอยู่นานถึงจะซื้อมันา
จวินจิ่วเฉินเร่งรัดอย่างไม่ีาอดทน “ทิ้งซะ! วันนี้ไม่ไ้ทำให้เปิ่นกงจื่อขายหน้า เมื่อกลับไปแ้เงินที่เหลือหลายหมื่นเหรียญทองล้วนยกให้เจ้า”
ะไนะ?
กูเฟยเี่ยนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งจากนั้น็เกิดาดีอกดีใจ!
สายตาของาที่มองไปที่จวินจิ่วเฉินเปลี่ยนกลับาเป็าหลงใหลและานับถือศรัทธาอีกครั้ง เีแ่ว่าในครั้งนี้าไม่ไ้หลงใหลนานนัก ไม่ช้าหญิงสาว็ไ้โน้มตัวแสดงาขอบคุณแ้เดินไปทิ้งผ้าเ็้าที่ด้านข้างอย่างรวดเร็ว
าสุขาอย่างกะทันหันอีกแ้!
ด้านข้าง อย่าว่าแต่หานอวี๋เอ๋อร์เลย แม้กระทั่งผูู้แลกงยังมองกูเฟยเี่ยนด้วยแววตาอิจฉาริษยา!
แต่ไหนแต่ไราหานอวี๋เอ๋อร์ไม่เคยเปิดเผยาริษยาบนใบหน้า แต่ในครั้งนี้าไม่เีแ่จะีาริษยาแ้ มือทั้งสองข้างของา็ไ้กำแน่นอีกด้วย าไม่เข้าใจาคิดของจิ้งหวาง และา็ไม่เชื่อด้วยว่าจิ้งหวางไม่ไ้รักและทะนุถนอมกูเฟยเี่ยน
กูเฟยเี่ยนกับจวินจิ่วเฉินต้องการออกใบประกาศรางวัล ดังนั้นหานอวี๋เอ๋อร์จึงต้องหลบหลีกไป าไม่ยอมแพ้และตัดสินใจจะรอที่เชิงเขา…
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??