เรื่อง ยอดหมอหญิงเทพโอสถ
การประกาศาัจำเป็นต้องเีใบาั จวินจิ่วเฉินไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญเาจึงใหู้เฟยเยี่ยนเป็นคนเี ูเฟยเยี่ยนเสนอาัำัห่อผงยาของอู๋กงกงก่อน
นางเชื่อ่าภายในหุบเาเิหนงะต้องมีผู้เชี่ยวชาญที่าารถแยกแยะผงยาได้ ท่านางก็ไม่รับรอง่าผู้เชี่ยวชาญะมารับาันี้หรือไม่ ดังนั้นนางจึงได้ให้หวางเป่าติงแยกแยะผงยาเหล่านี้ออกเป็นุเล็กๆ เก็บไว้ตั้งนานแล้ว เื่อำนวยาสะดวกให้กับอาจารย์แ์ในการวินิจฉัย
ในใาประกาศาั ได้เีเงื่อนไขเาไ้ชัดเจน่าอาจารย์แ์ต้องหาุไที่เืัตัวอย่างี่างจัดหามาให้ทุกประการ ไม่่าะเป็นแหล่งที่มาของุไ ช่วงอายุ และคุณสมบัติ นางครุ่นคิดครู่หนึ่งแล้วกระซิบแผ่วเบา “เตี้ยนเซี่ย กำหนดเวลาไว้ที่ครึ่งวัน ดีหรือไม่? ”
หวางเป่าติงได้ตรวจสอบอย่างชัดเจนและรู้แล้ว่าผงยาุไเหล่านี้ล้วนมาจากหุบเาเิหนง ระยะเวลาครึ่งวันเพียงพอให้อาจารย์แ์จัดหารวบรวมและจัดเตรียมุไแล้ว การกระทำของพวกเาในครั้งนี้เป็นเพราะต้องการหยั่งเชิงปฏิกิริยาตอบสนองของอาจารย์แ์เท่านั้น
จวินจิ่วเฉินทราบถึงเจตนารมณ์ของูเฟยเยี่ยน เาพยักหน้าแล้วเีราคาาัด้วยตนเอง “าหมื่นเีญ”
แม้่าภายในผงยานี้ะมีส่วนผสมของลิ่วตันซางลู่อยู่หนึ่งุ แตู่เฟยเยี่ยนก็รู้สึก่าราคานี้มันสูงเกินไป ท่าหากเราไม่เสนอราคาให้สูง มันก็ะไม่ดึงดูดอาจารย์แ์นี่นา! ต้องรู้ไว้่าต่อให้ประกาศาัออกไปแล้วก็อาจไ่ีอาจารย์แ์คนไหนรับโดยทันที
หลังจากที่ดำเนินการุแรกเี้แล้ว ูเฟยเยี่ยน็ไ้เีุที่สองต่อ
ุนี้คือลิ่วตันซางลู่ทีู่เฟยเยี่ยนกังวลมากที่สุด
นางได้คัดเลือกลิ่วตันซางลู่ที่สมบูรณ์ที่สุดจากของกลางมาหนึ่งต้นเื่ใช้เป็นตัวอย่าง แล้วตั้งเงื่อนไขให้อาจารย์แ์ตามหาลิ่วตันซางลู่ที่มีช่วงอายุและแหล่งที่มาเหมือนกันทุกประการ
นางถามหยั่งเชิงดู “เตี้ยนเซี่ย ระยะเวลา…กำหนดอย่างไรดี? ”
จวินจิ่วเฉินไม่รับรู้เกี่ยวกับาคิดเล็กน้อยของนาง เาเพียงแค่เอ่ย่า “เจ้ากำหนดได้เลย”
ูเฟยเยี่ยนดีอกดีใจจากนั้นเีลงไป “หนึ่งปี”
ถ้าหากอาจารย์แ์ของหุบเาเิหนงทราบ่าลิ่วตันซางลู่มาจากใครมันะใช้เวลาไม่ถึงหนึ่งปีแน่นอน หาก่าอาจารย์แ์ของหุบเาเิหนงไม่ทราบ่าลิ่วตันซางลู่มาจากใคร การตามหาก็ไม่ง่ายดายนัก การให้ระยะเวลานาน ข้อมูลี่างะได้รับก็ะมากขึ้น
จวินจิ่วเฉินชำเลืองมองแวบหนึ่งแต่ก็ไม่ได้คัดค้านอะไร ำัราคาาั เาเีไว้ี่หมื่นเีญ
แน่นอน่าูเฟยเยี่ยนอยากะให้เาเสนอราคาไว้สูงๆ ท่าเมื่อนางเห็นตัวเลข “หกหมื่นเีญ” นางก็ตกตะลึงทันที
นี่มันะไม่มากเกินไปหน่อยหรือ?
เพราะนี่นับได้่าเป็นการใช้เรื่องส่วนรวมเื่ผลประโยชน์ส่วนตัว ภายในใจของูเฟยเยี่ยนรู้สึกผิดเล็กน้อย
ใบประกาศาัทั้งสองุถูกส่งออกไปโดยเด็กทีู่แยา จากนั้นผูู้แกง็ไ้เชิญูเฟยเยี่ยนและจวินจิ่วเฉินไปนั่งจิบน้ำชาที่ศาลาด้านข้างขณะที่คอยข่าวคราวอยู่
จวินจิ่วเฉินเป็นคนที่ไม่ค่อยพูด ส่วนูเฟยเยี่ยนก็กำลังตกอยู่ในภวังค์าคิดของตนเอง ผูู้แกงจึงพยายามหาหัวข้าพูดคุยเื่ขับไล่าอึดอัด ท่ากลับไ่ีผู้ใดใเานัก
เดิมทีูเฟยเยี่ยนคิด่ามันะโชคดีมากหากก่อนฟ้ามืดาารถแน่ใจได้่ามีคนรับาัไปหรือไม่ ใคระไปรู้่าหลังจากที่ใบาัได้ส่งออกไปหนึ่งชั่วยามั้าผูู้แของาาั็ไ้มาตามหาพวกเาด้วยตนเอง
สีหน้าของั้าผูู้แไม่ค่อยดีนัก เาเอ่ยน้ำเสียงจริงจัง “ท่านทั้งสองาารถบอกกล่าวได้หรือไม่่าเหตุใดจึงต้องประกาศาัทั้งสองุนี้? เื่ช่วยชีวิตอย่างเร่งด่วนหรือ่า…”
ครั้นจวินจิ่วเฉินกับูเฟยเยี่ยนเห็นท่าทีของั้าผูู้แ พวกเาก็ล้วนเกิดาระแวดระวัง จวินจิ่วเฉินถามย้อนกลับไป “าาัไ่ีกฎเกณฑ์ที่ะต้องอธิบายเหตุผลใช่หรือไม่? ั้าผูู้แถามเช่นนี้หมายา่าอย่างไรกัน? ”
ั้าผูู้แลำบากใจอยู่ครู่หนึ่งก่อนะโค้งำนับแล้วกล่าว่า “ไม่ปิดบังทั้งสองท่าน ลิ่วตันซางลู่ที่ทั้งสองท่านได้เสนาคือของุไในหอกักเก็บยาของหุบเาเิหนง ไม่เคยเสนอขายที่ใดมาก่อน ไม่ทราบ่าท่านทั้งสองไดุ้ไนี้มาอย่างไร? ”
เมื่อได้ยินำพูดเหล่านีู้เฟยเยี่ยนกับจวินจิ่วเฉินต่างก็ตกใจ ถ้าพูดให้ถูกต้องคือพวกเาทั้งตกใจทั้งดีใจ ตราบใดที่หุบเาเิหนงไม่ได้เป็นพวกเดียวกันกับจิ้งจอกเฒ่า เรื่องนี้ก็จัดการได้ง่ายแล้ว!
แน่นอน่าจวินจิ่วเฉินยังคงระวังตัวอยู่
เาตอบกลับไป่า “ของสิ่งนี้ไม่ได้ถูกขโมยมาอย่างแน่นอน เปิ่นกงจื่อต้องการพบั้าอาวุโสวี๋ชิงโจว โปรดแจ้งให้ทราบ”
ท่าั้าผูู้แกลับแจ้ง่า “ั้าอาวุโสต้องการพบท่านชายเช่นกัน โปรดตามข้ามา”
ูเฟยเยี่ยนประหลาดใจมาก ั้าอาวุโสก็ต้องการพบพวกเราหรือ?
เจ้าสำนักหุบเาเิหนงไม่เคยเปิดเผยตัวตน และไม่ค่อยูแกิจการภายในหุบเาสักเท่าไหร่ ดังนั้นผู้บริหารหุบเาเิหนงที่แท้จริงก็คือั้าอาวุโสอวี๋ชิงโจว
การที่จวินจิ่วเฉินต้องการพบั้าอาวุโสเป็นเพราะสงสัย่าจิ้งจอกเฒ่าเป็นหัวขโมยภายในหุบเาเิหนง อีกทั้งเาไม่ต้องการให้เรื่องนี้ตกไปอยู่ในมือของผู้อื่นแล้วก่อให้เกิดปัญหาที่ไม่จำเป็นตามมา
แต่เหตุใดั้าอาวุโสจึงได้ให้าสำคัญและต้องการพบพวกเาด้วยตนเองกัน? แม้่าลิ่วตันซางลู่ะเป็นุไที่พบเจอได้ยากแต่ก็ไม่ถึงกับต้องให้ั้าอาวุโสมาให้าสำคัญเช่นนี้ เว้นแต่ั้าอาวุโสะรับรู้แล้ว่าลิ่วตันซางลู่เหล่านี้แตกต่างจากลิ่วตันซางลู่อื่นๆ? หรือเป็นเพราะั้าอาวุโสทราบ่าลิ่วตันซางลู่เหล่านี้มาจากปิงไห่ทางใต้? ั้าอาวุโสรับรู้เรื่องราวเกี่ยวกับปิงไห่และปิงไห่ทางใต้มากน้อยแค่ไหนกัน?
ูเฟยเยี่ยนยิ่งคิดยิ่งตื่นเต้นจนทำให้ใจเต้นแรงขึ้นอย่างไม่รู้ตัว
ไม่นานั้าผูู้แ็ไ้พาพวกเาไปที่ด้านหลังาาั ครั้นเมื่อขึ้นไปบนแล้วก้าวเข้าไปในห้องหนังสือพวกเา็ไ้พบกับชายาขาวท่านหนึ่งกำลังตรวจสอบุได้วยาระมัดระวังอยู่ข้างโต๊ะยาว และุไเหล่านั้นก็คือผงยากับลิ่วตันซางลู่ที่พวกเาเสนอไป
คนผู้นี้ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นั้าอาวุโสอวี๋ชิงโจวแห่งหุบเาเิหนง
เมื่อเห็นทั้งสองคนเดินเข้ามาั้าอาวุโส็ไ้วางุไลงแล้วมาต้อนรับทันที แม้่าเส้นของเาะขาวั้ ท่าท่าทีกลับเต็มไปด้วยากระปรี้กระเปร่า ใบหน้าแช่มชื่นไม่บ่งบอกถึงาา เาไ่ีท่าทีวางมาดตำแหน่งสูงเลยสักนิด อีกทั้งยังไม่อาศัย่าตนเองอายุมากจึงทำตัวเป็นผู้อาวุโสอีกด้วย เาได้หันไปโค้งำนับจวินจิ่วเฉินด้วยาสุภาพนอบน้อม
จวินจิ่วเฉินทักทายกลับด้วยาสุภาพเช่นกัน “ผู้น้อยจวินจิ่วเฉินแห่งราชวงศ์เทียนเหยียน คารวะท่านั้า”
ั้าอาวุโสประหลาดใจในตัวตนของจวินจิ่วเฉินอย่างเห็นได้ชัด เาเจียมเนื้อเจียมตัวมากขึ้น “ที่แท้ก็คือจิ้งหวางเตี้ยนเซี่ย ดีใจที่ได้พบ! เชิญนั่งลง”
ูเฟยเยี่ยนคิดไม่ถึง่าจิ้งหวางเตี้ยนเซี่ยที่เสด็จัายังเืจิ้นาได้เพียงาปีะมีชื่อเสียงโด่งดัง ที่แ้แ่ผู้ควบคุมูแของหุบเาเิหนงยังทราบดี! ภายในใจของนางเต็มไปด้วยาภาคภูมิใจอีกครั้ง นางถอยไปอยู่ข้างจวินจิ่วเฉินอย่างเงียบๆ ภายในใจคิด่าผู้อาวุโสมีาอ่อนโยนและสง่างามเพียงนี้คงพูดคุยได้ง่ายใช่หรือไม่? นางะคอยฟังก่อน อีกสักครู่ค่อยหาโอกาสแทรกแล้วหยั่งเชิงเา
ทันทีที่ั้าอาวุโสอธิบายถึงสถานการณ์ จวินจิ่วเฉินกับูเฟยเยี่ยน็ไ้รับรู้่าราคาาัของพวกเาสูงเกินไปจนทำให้อาจารย์แ์ั้เกิดการแย่งชิงกัน เพียงแต่่าท้ายที่สุดกลับไ่ีอาจารย์แ์ท่านไหนาารถวินิจฉัยถึงแหล่งที่มาของลิ่วตันซางลู่ได้ าาัจึงทำได้เพียงนำุไส่งมาให้เาช่วยวินิจฉัยแล้วใช้วิธีการจับฉลากส่งมอบไปให้อาจารย์แ์
แต่ทันทีที่เาวินิจฉัยเาก็พบ่าลิ่วตันซางลู่นี้เป็นุไของหุบเาเิหนงที่ไม่ทำการค้าขาย เาได้ส่งคนไปตรวจสอบที่หอกักเก็บยาุไทันที หลังจากที่ตรวจสอบจึงพบ่าลิ่วตันซางลู่ในหอกักเก็บยาหายไป
ั้าอาวุโสซักถาม “จิ้งหวางเตี้ยนเซี่ย ในมือท่าน ไม่ได้มีเพียงแค่หนึ่งต้นใช่หรือไม่? ”
แม้่าจวินจิ่วเฉินะให้าเคารพต่อั้าอาวุโส แต่เาก็ไม่ได้ละทิ้งาสงสัยั้ “จากำพูดของท่านหมายา่าอย่างไรกัน? ”
ั้าอาวุโสไม่ได้ปิดบัง เาตอบไป่า “ลิ่วตันซางลู่ที่ผสมอยู่ในผงยาเป็นุไของหุบเาเิหนงที่ไม่ได้ทำการค้าขายภายนอก ตัวอย่างของท่านสมบูรณ์ไร้าเสียหาย แน่นอน่าในมือท่านต้องไม่ได้มีเพียงแค่หนึ่งต้นเท่านั้น และุไภายในหอกักเก็บยาที่หายไปไม่ได้มีแค่หนึ่งต้น แต่หายไปถึงสี่ต้น! ”
สี่ต้น!
ของกลางาต้น ผงยาหนึ่งต้น ตรงกันกับของคนร้ายพอดี!
จวินจิ่วเฉินพยักหน้าขึ้นลงแล้วพูดาจริงออกมาั้
ั้าอาวุโสเกิดาประหลาดใจแล้วค่อยๆเกิดโทสะขึ้นมา “เกิดเรื่องแบบนี้ได้อย่างไรกัน! เกิดเรื่องแบบนี้ได้อย่างไรกัน! กล้าดียังไงมาลักขโมยุไของหุบเาเิหนงแล้วไปวางแผนทำร้ายผู้อื่นเช่นนี้ เหล่าฟู [1] ะต้องตามจับคนที่ขโมยุไไปแล้วลงโทษอย่างเฉียบขาดเื่เป็นเยี่ยงอย่างให้ได้! ”
จวินจิ่วเฉินได้ตั้งข้อสงสัยในทันที “ท่านั้า จากการป้องกันของหุบเาเิหนง…เกรง่าหัวขโมยะเป็นคนใน? ”
——————-
เิ
[1] เหล่าฟู หมายถึง ำที่ชายาใช้เีตนเอง
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??