เรื่อง ยอดหมอหญิงเทพโอสถ
เซี่ยเสี่ยวหม่านเป็นห่วงูเฟยเยี่ยนด้วยาสัตย์จริง แต่เื่ได้ยินคำพูดของูเฟยเยี่ยนแ้เขา็เกิดาโมโห
“เหอะ ไ่สำนึกใบุญคุณี่ช่วยเหลือเลย! ”
ูเฟยเยี่ยนไ่สนใจไยดีเขา นางหาวออกมาพลางเดินเข้าไปให้องจากนั้นจึงปิดประตูลง
หมางจ้งอดไ่ได้ี่ะหัวเราะออกมา เื่เซี่ยเสี่ยวหม่านหันกลับมามองเขา็รีบหนีทันที เซี่ยเสี่ยวหม่านจ้องมองไปี่ประตูห้องี่ปิดสนิทของูเฟยเยี่ยน นอกจากาโกรธแ้ภายใใจัมีารู้สึกผิดหวังี่ไ่สามารถอธิบายได้
ไ่ช้าเขา็ยิ้มเยาะแ้จากไป
อันี่จริงแู้เฟยเยี่ยนเีแ่พูดจาจิกกัดเท่านั้น นางไ่ได้แค้นฝังใจจริงๆ เพราะใสายตาของนางแ้เซี่ยเสี่ยวหม่าน็คือเด็กน้อยคนึ่
นางล้มตัวนอนหงายบนเตียงพร้อมกับยืดแข้งยืดขาชี้ไปบนฟ้า ทั้งๆ ี่เพลียแทบตายแต่ทันทีี่หลับตาลง็ไ่รู้ว่าทำไมถึงได้มีารู้สึกวิงเวียนี่เกิดจากการ้ำึ้อีกครั้ง ผ่านไปครู่ึ่าทรงำาการ้ำของ่าเดิม็ปรากฏึ้มาใหัว บีบบังคับใ้นางจำเป็นต้องลืมตาึ้มา
เื่ตอนาุแปดปีเจ้าของ่าเดิม้ำแ้สลบไสลไปึ่ปีถึงะฟื้นึ้มา ใัี่ฟื้นึ้มาตรงกับัส่งท้ายปีเก่าพอดี [1] อีกทั้งภายใาทรงจำไ่มีเรื่องราวอื่นๆ มีเีแ่ารู้สึกหวาดกลัวใช่วงเวลาของการ้ำ ารู้สึกนั้นราวกับว่าจิตวิญญาณกับ่ากายได้แยกออกจากกัน
ูเฟยเยี่ยนลุกึ้ั่อย่างอดสงสัยไ่ได้ว่าตนเอง็เคย้ำใวัยเด็ก เพราะไ่อย่างนั้นแ้เหตุใดารู้สึกเช่นนี้ถึงได้เด่นชัดนัก?
นางมีาสัมพันธ์อะไรกับดินแดนแห่งนี้กันแน่? นางมีาสัมพันธ์อะไรกับเจ้าของ่าเดิม? นางคือใคร? บ้านของนางอยู่ี่ไหน?
แดนสวรรค์ปิงไห่ของท่านอาจารย์อาภรณ์ขาวอยู่ี่ใด? มีาสัมพันธ์อะไรกับดินแดนแห่งนี้? ปิงไห่ทางใต้ี่มีชื่อดินแดนว่า “อวิ๋นคง” เป็นโลกแบบใดกัน?
ทันทีีู่เฟยเยี่ยนคิดถึงเรื่องนี้ ศีรษะ็บังเกิดาเจ็บปวดึ้มา นางไ่กล้าคิด่ นอนิักลับไปกลับมาู่า สุดท้าย็ไ่ทราบว่าผล็อยหลับไปได้อย่างไร
ใ่ำืนี้นางฝัถึงเด็กผู้หญิงี่มีาุเีแ่แปดปีใสถานี่ี่เี่าปิงไห่อีกครั้ง
นางเหมือนกับเป็นผู้ชมใระยะไกลี่กำลังมองปิงไห่กับเด็กผู้หญิงี่ถูกเด็กชายตัวสูงกว่าึ่คนจูงมือเดินไป
ทั้งๆ ี่พวกเขาเดินไปไกลแ้ แต่นาง็ัได้ยินาของพวกเขา
น้ำเสียงของเด็กผู้หญิงอ่อนหวานมาก “ท่านพี่หยิ่ง เื่ท่านเติบใหญ่แ้ะแต่งงานหรือไ่? ”
น้ำเสียงของเด็กชายอ่อนโยนละมุนละไมเป็นพิเศษ แต่เขาเีแ่ยิ้มแย้มไ่ตอบอะไรไป
เด็กผู้หญิงถึงกับถามอย่างหน้าไ่อายว่า “ท่านพี่หยิ่ง หากท่านะแต่งงาน็แต่งกับข้าเถอะนะ”
เด็กชายอดไ่ได้ี่ะยิ้มแย้มออกมา “องค์หญิงเยี่ยน เจ้าัเด็กอยู่อย่าคิดเพ้อเจ้อ”
เด็กผู้หญิงพูดด้วยาจริงจัง “ข้าไ่ได้เพ้อเจ้อ ข้าเข้าใจ ข้าจริงจัง! ”
ดูเหมือนว่าเด็กชายไ่ทราบว่าะตอบอย่างไรดี
ทว่าเด็กผู้หญิงจริงจังมากึ้ “ท่านพี่หยิ่ง ท่านะแต่งงานกับข้าหรือไ่? ”
เด็กชายเผยยิ้มอีกครั้งพลางหัวเราะด้วยาจำใจและเอ็นดู “องค์หญิงเยี่ยน เจ้าชื่นชอบอะไรใตัวพี่หยิ่ง? ”
เด็กผู้หญิงตอบทันทีทันใด “ชอบทุกอย่างเลย”
เด็กชายไ่ยิ้มแ้ เขาหันหลังใ้กับูเฟยเยี่ยน ูเฟยเยี่ยนจึงมองไ่เห็นใบหน้าของเขา เห็นได้ชัดว่าเด็กผู้หญิงเิา ยิ้มแย้มไ่หยุด “ฮ่าๆ ฮ่าๆ…ฮ่าๆ…”
เด็กผู้หญิงใาฝักำลังยิ้ม ูเฟยเยี่ยนี่อยู่บนเตียง็ยิ้มเช่นกัน นางยิ้มไปยิ้มมาพลันลืมตาึ้มาช้าๆ และตระหนักได้ว่านี่เป็นเพียงาฝัและนาง็ดีใจจนตื่นึ้มา
หญิงสาว่ๆ ลุกั่ด้วยาคาดไ่ถึง
ต้องรู้ไว้ว่าสิบปีใแดนสวรรค์ปิงไห่ นางฝัถึงปิงไห่และฝัถึงเด็กผู้หญิงคนนั้นหลายครั้งจนนับไ่ถ้วน และทุกครั้งะเป็นฝัร้าย! ทว่าใครั้งนี้ไ่ใช่ฝัร้ายแต่เป็นฝัดี! อีกทั้งมันไ่เหมือนาฝั แต่เหมือนว่า…เป็นเรื่องี่เคยเกิดึ้มาก่อนเพราะเหมือนจริงมาก ทั้งๆนางตื่นึ้มาด้วยาดีใจ แต่เหตุใดจิตใจถึงได้มีาเจ็บปวดี่ไ่สามารถอธิบายได้?
“หนานเฉิน…องค์หญิงเยี่ยน? ท่านพี่หยิ่ง? ”
นางนึกย้อนไปถึงชื่อใาฝัและพึมพำออกมา “องค์หญิงเยี่ยน? เด็กผู้หญิงคนนั้นคือองค์หญิงหรือ? ใชื่อของเด็กผู้หญิงคนนั้น็มีคำว่าเยี่ยน? เด็กผู้หญิงคนนั้นคือใครกัน? เด็กผู้หญิงคนนั้นคือข้าหรือ? แ้ข้าเป็นใครกัน? ข้าคือนางหรือ? ”
ูเฟยเยี่ยนพึมพำไปพึมพำมา ทันใดนั้นศีรษะ็บังเกิดาเจ็บปวดอย่างรุนแรง าเจ็บปวดนี้ทรมานมากจนทำใ้นางจำเป็นต้องหยุดคิด! หยุดสงสัย! นางเหมือนถูกคำสาปอะไรบางอย่างเอาไว้ ทุกครั้งี่คิดเชื่อมโยงตนเองกับเด็กผู้หญิงคนนั้น นาง็ะไ่สามารถคิดได้ นางจับไปี่ศีรษะพลางพยายามควบคุมาคิดของตนเอง นางเข้าใจอย่างชัดเจนว่าหากตนเองคิด่ไปอีกะต้องปวดหัวจนสลบลงไป ใขณะนี้เอง็มีเสียงเคาะประตูของเซี่ยเสี่ยวหม่านดังึ้มาจากด้านนอก “ูเฟยเยี่ยน ตื่นได้แ้! เร็วเข้า! มีเรื่องราวดีๆ ! ”
ูเฟยเยี่ยนจับไปี่ศีรษะโดยไ่ตอบกลับไป
“ูเฟยเยี่ยน เจ้าตื่นหรือั? ตะัโด่งฟ้าแ้นะ! มีเรื่องใหญ่มาก! เจ้าออกมาแ้ข้าะบอกเจ้า! ”
“คนี่หลอกลวงคือลูกสุนัข รีบออกมาเร็ว! ”
เสียงของเซี่ยเสี่ยวหม่านเบี่ยงเบนาสนใจของูเฟยเยี่ยนจนทำใ้นางหยุดคิดคำถามว่าใครเป็นใคร ศีรษะของนางจึง่ๆ คลายาเจ็บปวดลง
นางตอบกลับไป “รอสักครู่! ”
ูเฟยเยี่ยนแต่งตัวใ้เรียบร้อยแ้เปิดประตูออกพร้อมกับเอ่ยถาม “เรื่องดีอะไรกัน? จับไป๋หลี่หมิงชวนกลับมาได้แ้หรือ? ”
เซี่ยเสี่ยวหม่านตอบไปว่า “ัเลย! ท่านแม่ทัพเฉิงเีแ่นำ่าศพของหญิงรับใช้กลับมา คนอื่นๆ ล้วนกำลังค้นหาอยู่นอกเมือง”
ูเฟยเยี่ยนเกิดาประหลาดใจพลางแอบคิดว่าเป็นไปได้หรือไ่ว่าไป๋หลี่หมิงชวนไ่ตาย? ัมีเรี่ยวแรงหลบหนีอีกหรือ? ชีวิตของผีเจ้าชู้ตนนี้ใหญ่เสียจริง! นางต้องจัดเตรียมยาพิษี่รุนแรงกว่านี้เพื่อคอยระวังว่าเขาะกลับมาล้างแค้น! ”
เซี่ยเสี่ยวหม่านไ่ทราบว่าูเฟยเยี่ยนคิดอะไรอยู่ เขาหัวเราะพลางกล่าวว่า “แค้นใหญ่ของพวกเราได้รับการชำระแ้! ”
ทันทีี่เขาได้รับข่าวดี็รีบวิ่งมาแบ่งปันกับูเฟยเยี่ยนทันที เขาดีอกดีใจจนลืมเลือนเรื่องของคุณหนูสามตระูลหานไปแ้
ูเฟยเยี่ยนไ่เข้าใจ แต่หลังจากี่ฟังคำอธิบายของเซี่ยเสี่ยวหม่านแ้นาง็ดีใจเช่นกัน นางดีใจจนลืมเลือนาเจ็บปวดไปหมดแ้
ี่แท้ช่วงเช้าันี้เทียนอู่ฮ่องเต้็ได้ตัดสินสรุปคดีย่าวซ่านด้วยพระองค์เอง องค์หญิงหวายหนิงเป็นคนบงการจึงมีรับสั่งลดขั้นเป็นสามัญชนแ้เนรเทศออกจากพระราชวัง ฉีฟู่ฟางเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดจึงตัดสินลงอาญาคุมขังห้าปี แต่ด้วยาี่สติวิปลาสไปแ้จึงยกโทษใ้แ้ปล่อยตัวไป แม่ทัพใหญ่ตระูลฉีี่สั่งสอนไ่เข้มงวดถูกปรับเงินเดือนึ่ปี
“นี่มันสะใจจริงๆเลย!” ูเฟยเยี่ยนหัวเราะออกมาเสียงดังลั่น
เซี่ยเสี่ยวหม่านได้พูดอีกว่า “ัมีเรื่องี่สะใจมากกว่านี้อีก! เจ้าลองเดาดูว่าเป็นเรื่องอะไร? ”
ูเฟยเยี่ยนเดาไ่ออกจึงมองเซี่ยเสี่ยวหม่านด้วยาสงสัย “รีบพูดเร็ว! ”
เซี่ยเสี่ยวหม่านมองึ้ไปบนฟากฟ้าพลันหัวเราะสามครั้งก่อนะพูดว่า “ฝ่าบาทไ่เพียงแแค่ลดขั้นองค์หญิงหวายหนิงใ้เป็นสามัญชนแ้ แต่ัมอบสมรสพระราชทานใ้แก่ฉีอวี้ด้วย ใเวลาเดียวกัน็ใ้ฉีอวี้นำทัพไปี่ว่านจิ้นด้วยตนเองเพื่อทำาดีชดเชยาผิดแทนตระูลฉี! ”
ูเฟยเยี่ยนตื่นเต้นดีใจมาก นางหัวเราะไปพร้อมกับทำมือโค้งคำนับไปทางพระราชวัง “ฝ่าบาทของข้าทรงมีปรีชาญาณมากเหลือเกิน!”
องค์หญิงหวายหนิงอยากะแต่งงานกับฉีอวี้อยู่ตลอดเวลา ใตอนนี้นับได้ว่าสมหวังดั่งใจปรารถนาแ้ ทว่าตระูลฉีัะปฏิบัติ่นางใฐานะองค์หญิงของราชวงศ์อีกหรือไ่? และัะเยินยอ ยอมถอย รวมไปถึงปรนนิบัติรับใช้อีกหรือไ่? แน่นอนว่าเป็นไปไ่ได้!
เหตุผลยิ่งใหญ่ี่สุดี่ทำใ้ฉีอวี้ทำดีกับองค์หญิงหวายหนิงเป็นเพราะฐานะขององค์หญิงหวายหนิงและการี่ฝ่าบาททรงโปรดปรานนาง ปัจจุบันนี้องค์หญิงหวายหนิงถูกลดขั้นใ้เป็นสามัญชนแ้ นางะไปเอาฐานะและาโปรดปรานมาจากี่ใดกัน!
แน่นอนว่าองค์หญิงหวายหนิงัมีองค์ชายใหญ่กับอวิ้นกุ้ยเฟยคอยปกป้อง ดังนั้นกล่าวได้อีกนัยึ่ว่าฉีอวี้ไ่ได้รับข้อดีอะไรมาจากองค์หญิงหวายหนิง แต่็ัต้องยำเกรงและไ่สามารถรังแกองค์หญิงหวายหนิงมากเกินไปได้
าเสียเปรียบของฉีอวี้เรียกได้ว่ามหาศาลมาก
การทำร้ายผู้อื่นท้ายี่สุดแ้็ะย้อนกลับมาทำร้ายตนเอง เขากับองค์หญิงหวายหนิงต้องอัดอั้นตันใจไปตลอดชีวิต!
ูเฟยเยี่ยนรีบเอ่ยถาม “มีบอกหรือไ่ว่าะแต่งงานกันเื่ใด? ”
แน่นอนว่าข่าวคราวของเซี่ยเสี่ยวหม่านรวดเร็วมาก “สามั่จากนี้! ฝ่าบาททรงพระราชทานคฤหาสน์แห่งึ่ด้านนอกพระราชวังใ้กับองค์หญิงหวายหนิง สามั่จากนี้องค์หญิงหวายหนิงะแต่งงานี่นั่น! ”
ูเฟยเยี่ยนคิดใใจว่าแม้ะจับตัวไป๋หลี่หมิงชวนไ่ได้ แต่เรื่องนี้็นับได้ว่าเป็นตอนจบี่ไ่เลวนัก
นางตั้งตารอคอย สามัถัดไปนางะต้องไปดูฉากเด็ด!
———————
เิ
[1] ัส่งท้ายปีเก่า หมายถึง ืก่อนัตรุษจีน
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??