เรื่อง ข้าเสแสร้งจนกลายเป็นเซียน
เท่ เท่ ุจริงๆ
ะไในโนี้ะสนุกไปกว่าการเสแสร้ง?
น่าเสียดายโอกาสแบบนี้เกิดึ้ได้้มากๆ แ่พลังนี้ไม่ได้เป็นของตัวเองจริงๆ หากมีความสามารถเทียบได้กับเจ้าสำนักก็คงะดีไม่้
ชิงเฉินถอนหายใจระหว่างเดินเข้าเมืองพร้อมสายตาผู้ฝึกตนทั่วไป
เขาไม่ได้รู้สึกกระวนกระวายแม้แ่้ ก่อนหน้านี้เขามีชีวิตก็เป็นที่จับตามองของคนทั่วไปเนื่องจากหน้าตาของเขา
เขาเลยลงะภูเขา้ครั้งมาก
ใช่ว่าทุกคนะสามารถแสร้งทำได้ตลอดไปจริงไหม?
ในขณะนี้เสียงของการสนทนาก็ดังึ้
“มันเกินจินตนาการเกินไปจริงๆ ในชิงไห่ มีอัจฉริยะถึงสองคนและมีแนวโน้มว่าะแข็งแกร่งมากจนเกินจริง ไม่เพียงอายุ้เท่านั้น แ่ยังหล่อเหลา อารมณ์ยอดเยี่ยม น่าชื่นชม แ่พวกเขาประกาศว่ามาจากนิกายะไนะ?”
“ใช่ ข้าจำได้ว่า น่าะชื่อ นิกายลับะไสัก่าง”
“โอ้ น่าะเป็นนิกายที่เร้นตัวในโ หากไม่มีเหตุการณ์พิเศษคงไม่ออกมา แ่ข้าไม่เคยได้ยินเลย”
“ัแพ้แล้ว ตำแหน่งคนที่หน้าตาดีที่สุดของัถูกแย่งชิงไป ัขอยอมเป็นอันดับสามโอเค?”
“ไร้ยางอาย”
ขณะเดียวกันทั้งสองไม่ได้สนใจการซุบซิบะไของคนเหล่านี้มากมายนัก หากสนใจจริงๆทางฝ่ายผู้ฝึกฝนหญิงคงดุเดือดมากกว่า
“ไปหาที่พักกันเถอะชิงเฉิน ได้ข่าวว่าเร็วๆนี้ะมีงานถามกระบี่ เจ้าก็เข้าร่วมกับเขาหน่อย แ่่าได้รุนแรงเกินไปรอจนกว่าความวุ่นวายะเริ่มึ้”
ฉางชิงมีความประทับใจที่ดีกับการใช้กระบี่ไม้ของชิงเฉิน ความแข็งแกร่งมันน่ากลัวเกินไป เทคนิคตวัดกระบี่ธรรมดาสร้างออร่าได้ขนาดนั้น ไม่ธรรดาจริงๆ
นี่หรือที่เรียกว่าแข็งแกร่งจนน่าขัน
ฝ่ายชิงเฉินนิ่งไปนานแล้ว เขาอยากเปลี่ยนตัวกับศิษย์น้องของเขาจริงๆ แ่ก็ต้องยอมพยักหน้าไปด้วยความไม่เต็มใจ ่าง้ก็แค่รอความวุ่นวายไม่ใช่หรือ
ในที่สุดพวกเขาก็มาถึง’ซุนเซียนโหลว’
ร้านอาหารและที่พักที่มีชื่อเสียงที่สุดในเมืองชิงไห่ ภายในอาคารทำจากไม้จันทร์แดงกันไฟราคาสูง
ชิงเฉินอดที่ะตื่นเต้นไม่ได้ โอกาสแบบนี้ไม่ได้มีมาบ่อยๆ ทั้งชีวิตเขาคิดว่าไม่มีทางเข้าู่ร้านหรูแบบนี้ด้วยซ้ำ
เมื่อตกค่ำต่างคนก็แยกย้ายเข้าที่พักตัวเอง
แ่สิ่งที่เกิดึ้ในวันนี้ชิงเฉินะไม่ลืมในใจของเขาไปอีกนาน
เมื่อย้อนกลับมามองความจริงก็ต้องถอดถอนใจ่างห้ามไม่ได้
แ่ท้ายที่สุดถ้าไม่มีกระบี่ไม้ข้าก็เป็นแค่ขยะ
‘ไม่ ไม่ถูกต้อง!’
ชิงเฉินเรียกสติของเขาคืนมา ปรับปรุงหัวใจเต๋าให้สงบ
‘ใช่ ถึงพรสวรรค์ในการบ่มเพาะะระดับปานกลางแ่ข้าก็ขยัน ฝึกฝน่างหนักมาตลอด คุณเป็นอัจฉริยะกระบี่แน่นอนชิงเฉิน เพียงแ่ทักษะที่ผ่านมาอ่อนแอเกินไป และในความคิดตอนนี้ข้าไม่เคยแพ้ใครเลย’
ใช่ เป็นเช่นนี้แน่นอน หากสู้ไม่ไหวจริงๆล่ะ?
‘ขออภัยที่นิกายข้าไม่ขาดอาวุธ’
คิดได้ดังนั้นเขาก็มองออกไปนอกหน้าต่าง ผู้คนผ่านไปมาก็ไม่มีใครรอดพ้นสายตา เป็นเช่นนี้ต่อไปเรื่อยๆ
เวลาผ่านไป เทียนเจียวจากพื้นที่ต่างๆค่อยๆมารวมตัวกันภายในเมืองชิงไห่ บรรยากาศเลยคึกครื้นเป็นพิเศษ
นั่นคือทั้งหมด
ในขณะนี้กลุ่มคนสวมหน้ากากในชุดดำ นอกเมืองชิงไห่ ออร่ารอบตัวพวกเขาเป็นสีดำ น่าสยองสนใจสั่น
“แผนการครั้งนี้คือกำจัดเทียนเจียวให้ได้ได้มากที่สุด ตัดโอกาสไม่ให้พวกมันเติบโตหลังจบงานนี้ะได้รับรางวัล่างงาม”
นัยตาสีแดงในความมืดซึ่งเกิดจากทักษะของฝ่ายมารกระพริบในความมืด
ด้วยฝ่ายมารแผนการอันทะเยอทะยานของพวกเขาในการกลับมาครองอำนาจในแผ่นดินใหญ่ หลายกองกำลังล้วนมีฝ่ายมารเร้นตัวู่ทั้งสิ้นไม่เว้นแม้แ่นิกายหลัก
“บรรพบุรุษมารกล่าวว่าเวลานี้ะมีเหตุการณ์ไม่ปกติเกิดึ้มากมาย ช่วงเวลาแห่งความโกลาหลกำลังะเริ่มึ้แ่่ากังวลหากล้มลงะได้เข้าร่วมกับสวรรค์มารไร้สิ้นสุด มีชีวิตตลอดไป!”
“ผู้ใต้บังคับบัญชาฟังคำสั่ง”
บุรุษชุดดำหลายสิบคนคำนับ่างเคร่งศาสนา หลงใหล คลั่งไคล้ไม่กลัวความตาย และกระหายเลือด
“ไป เริ่มดำเนินการเมื่อเทศกาลถามกระบี่เริ่มึ้”
หลังสิ้นเสียงร่างทั้งหมดก็หายไป มุ่งตรงไปยังเมืองชิงไห่
เวลาผ่านไปชั่วพริบตา
เทศกาลถามกระบี่ก็เริ่มึ้ไป ผู้คนมากมายเต็มอัฒจันทร์ หนึ่งในนั้นคือลู่ ฉางชิง เขามองดูบนเวทีการประลองให้ความน่าเบื่อ
‘แม้ว่าแสงสี ออร่าดูโอ่อ่าดีแ่พลังทำลาย้เกินไป ขาดความเฉียบคม’
‘ไม่ว่าะคนไหนก็น่าเบื่อ คนพวกนี้ความแตกฉาน ความรู้แจ้ง้จนน่าเวทนา คู่ของชิงเฉินก็ยอมแพ้ตั้งแ่ไม่เริ่มต่อสู้’
ชักะน่าเบื่อเกินไป
ผิดหวัง
ครั้งแรกเข้าเมืองเขาตื่นเต้นมาก แ่ใคระรู้ว่าคนที่ชิงเฉินกวาดกระบี่ไม้ลวกๆแล้วเอาชนะมาได้ะเก่งที่สุดในเมืองแล้ว
ด้วยทักษะกระบี่ไร้สิ้นสุดเขาสามารถวิเคราะห์เทคนิควิชาของผู้คนได้โดยง่าย แ่เขาได้แค่คิดและบ่นภายในใจ
“เมื่อไระเริ่มสักที”
จบการแข่งขันไปอีกหนึ่งวัน ราตรีมาเยือน
กลุ่มบุรุษชุดดำนัยตาแดงฉานปล่อยออร่าสีดำปะทุึ้กลืนกินรอบเมืองเป็นวงกว้าง ฝ่ายมารเริ่มลงมือแล้ว
ในขณะนั้น ค่ายกลครอบตัวเมืองึ้มาอีกหนึ่งชั้นโดยไม่มีสาเหตุ
“จุ๊ จุ๊ สงสัยนายท่านคงรอไม่ไหวจนต้องให้คนอื่นลงมือแทน ท่านรู้ิีเล่นมากมายจริงๆ”
หวังเต็งหลงกล่าวกับหลิว ชิงเฟิง
“อืม ข้าก็คิดเช่นนั้น แ่อีกไม่นานผู้คนก็ะสัมผัสได้แล้ว คงต้องเปลี่ยนแผนสักเล็ก้”
พวกเขาลอยู่กลางอากาศ สายตาตรงไปที่กลุ่มคนปริศนา และในไม่ช้าอีกฝ่ายก็สัมผัสได้เช่นกัน
“พวกเจ้าเป็นใคร ต้องการหยุดพวกเขาหรือ?”
พวกเขามากันแค่ไม่กี่คน แ่กลับมีบุคคลปริศนาสวมน่ากากเข้ามาแทรกแทรง หลังจากกล่าวถามบุรุษชุดดำก็พร้อมต่อสู้ในทุกกรณี
“่าตกใจไปเลยพี่ชาย เราก็ทำตามคำสั่งผู้อาวุโสเช่นกัน”
ชิงเฟิงกล่าวพรางถอนหายใจ เขาคิดว่าคนพวกนี้ใจร้อนจริงๆคงโลภสมบัติจากผู้อาวุโสจึงได้ลงมือรวดเร็วเช่นนี้มาถึงขนาดนี้ก็คงต้องลงมือเท่านั้น
อีกฝ่ายชะงักไป่าสมบูรณ์
‘ะไ มีอีกกลุ่มด้วย?’
‘ไม่เคยรู้ข่าวมาก่อน’
“กล้าถามท่านได้คำสั่งใด?”
ฝ่ายบุรุษชุดดำสอบถามเพื่อความแน่ใจ
“โง่จริงๆ เจ้าได้รับคำสั่งในสังหารเทียนเจียวืไ่ ให้ัาย่าน่าสังเวชใช่ไหม? ให้ระวังอุบัติเหตุใช่ืไ่”
หลงอ้าวแทบชี้หน้าด่าถึงมารดาของพวกเขา ถ้าไม่ใช่ลู่ ฉางชิงสั่งมาแล้วะเป็นใครอีก
“ดี ลงมือกันเถอะ!”
หลังกล่าวจบออร่ามืดมิดก็ระเบิดึ้ ควบแน่นเป็นฝ่ามือขนาดใหญ่ตบลงกลางเมือง
บูม
เหลือแ่ซากปรักหักพังและซากศพ แรงระเบิดนี้ทำให้ผู้ฝึกยุทธในเมืองตื่นตัวทันทีเกิดความวุ่นวายไปทั่ว
ฉางชิงก็เช่นกัน เขาตื่นึ้ด้วยเสียงของชิงเฉินมาเคาะประตู
“ชิงเฉิน โยนสมบัติออกไปกลางเมือง ควบแน่นออร่าเข้าไปสักเล็ก้ให้สิ่งประดิษฐ์ส่องแสง”
แผนของเขาคือเมื่อชิงเฟิงเริ่มโจมตี เพื่อไม่ให้ผู้ฝึกตนสิ้นหวังจนเกินไป คือการโยนสมบัติธรรมชาติและอาวุธวิเศษึ้กลางเมือง
ได้ยินเช่นกันนั้นชิงเฉินก็โยนสมบัติออกและเปิดใช้งานในทันที
“บูม”
อากาศสั่นสะเทือนเล็ก้ ออร่าสมบัติธรรมชาติ และอาวุธ ส่องประกายกลางเมือง
“สมบัติถือเกิดเนิด”
สูดดดดดด ผู้ฝึกยุทธสูดหายใจเข้าแ่แทบไม่สามารถระงับความโลภในดวงตา
“สมบัติระดับสวรรค์นี้ะต้องเป็นของข้า!”
“มารดาเจ้าให้กำเนิดมันืไ่!”
“ไร้ยางอาย ใครชิงมาได้นิกายเทียนเหอะตอบแทน่างงาม!”
“ฆ่า!”
เกิดความโกลาหลในทันที สมบัติระดับสวรรค์ก็สามารถทำให้เกิดการนองเลือดเล็กๆได้แล้ว
แ่สมบัติระดับสูงเกินไปใคระกล้ารับเอาไว้หากไม่มรกองกำลังหนุนหลัง คนไม่ผิด แ่ผิดที่มีพลอย
ชิงเฟิงเห็นดังนั้นก็อดออกคำสั่งไม่ได้ เขามีแผนู่ในใจ
“นายท่านเริ่มแล้ว เริ่มแผนได้ค้นหาเทียนเจียว ปล่อยให้คนทุกคนสู้กันในความโกลาหลนี้!”
กลุ่มชายชุดดำ :???
‘ะไ นายท่านมาที่นี่?’
‘โอ้ นายท่าน ท่านรวยขนาดโยนสมบัติเล่นตั้งแ่เมื่อไหร่?’
‘นี่ไม่ถูกต้อง’
“นี่ ไม่ถูกต้อง ทุกคนแบ่งออกเป็นสองกลุ่ม แยกไปแย่งสมบัติ และอีกกลุ่มสังหารเทียนเจียว!”
“ฆ่า!”
ความวุ่นวายปะทุึ้การต่อสู้ของคนนับหมื่น เทพสู้กันมดได้รับผลกระทบ คนธรรมดาเริ่มตกตายไปเรื่อยๆ แ่ยังไม่มีใครได้สัมผัสสิ่งประดิษฐ์
*******จบ*******
ยิ่งเียิ่งยากึ้เรื่อย ฮ่าๆ ัวางไว้้เกินไป
ัะพยายามให้ดีึ้ ัไม่เก่งิีอธิบายเื่หรือาเลย ่าด่า แ่ัพอีำพูดเีวๆู่บ้าง ฮ่าๆ
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??