เรื่อง กรุงเทพกระหายเลือด 18+

ติดตาม

กรุงเทพกระหายเลือด - 27 ห้าม

ปรับสีและขนาดตัวอักษร

แสงแดดยามเช้าลอดผ่านบานเกล็ด

มาโดนใบหน้าอันเปี่ยมสุขของผม

ช่วงนี้ผมหลับสนิทมากทุกวัน

เพราะความเพลียจากกิจกรรมที่พวกคุณก็รู้...

"!"

ผมที่ตื่นขึ้นแล้วตกใจมาก

ที่ไม่เห็นร่างงามของพี่แป้งในอ้อมแขน?

เธอจากไปอีกแล้วเหรอ?

หรือเมื่อคืนผมแค่ฝันไป?

อุ๊!

ฉับพลันสัมผัสของเนินนมนิ่มนุ่ม

ที่ผมจำได้ดีบนแผ่นหลัง

ก็ให้คำตอบว่าผมไม่ได้ฝันไป!

เฮ่อ....

ผมลอบถอนใจเบาๆ

กับความตื่นตูมของตัวเอง

พลิกร่างกลับมามองใบหน้าสวยหวาน

ของผู้หญิงที่ผมรักหมดหัวใจ

กำลังนอนหลับตาพริ้ม

และอมยิ้มอยู่เล็กๆ

ผมไม่รู้หรอกว่าเธอฝันถึงเรื่องอะไร

แต่ผมยังไม่อยากปลุกเธอจากฝันหวานๆนั่น

ได้แต่มองเสพร่างงามนวลเนียนของหญิงสาว

ที่ถ้าเป็นสี่วันก่อน ผมคงไม่มีทางได้มีโอกาส

แม้แต่จะแค่เห็นร่างอวบอึ๋มขาวนวล

สุดเซกซี่นี้ในสภาพเปลือยเปล่า

คิดไปแล้วก็ตลกดี

จากถูกปฏิเสธอย่างอับอาย

กลายเป็นว่าผมได้ขย่มเย็ดเธอไปทั้งตัว

ไม่ว่ารูหีปากหรือว่าตูด!

อูยยยส์...

คิดไปแล้วก็ปวด-วยหนึบๆ

จากที่มันแข็งตั้งเด่อยู่แล้ว

เพราะอาการชักธงรบในตอนเช้า!

"มามองอะไรเค้าแล้วควยโด่แต่เช้าคะ...?"

ดวงตากลมโตสวยหวานของเธอเปิดขึ้น

มือซ้ายขยี้ตาอย่างคนพึ่งตื่น

แต่ก็ยังอุตส่าห์แซวผมด้วยเสียงสวยหวาน

"ก็แป้งสวยน่าเย็ดตลอด

ผมก็เลยอยากเย็ดล้างหน้าไก่ตอนเช้าสักทีน่ะครับ!"

ผมพูดพลางขยิบตาหน้าทะเล้น

"อูยย อยากเย็ดก็เย็ดสิคะ...

แป้งก็ไม่ได้ห้ามสักหน่อยนี่ อิอิ"

เธอตอบบทสนทนาลามกอย่างหน้าแดงๆนิดหน่อย

พวกเราต่างเขินแต่ก็อมยิ้มมองหน้ากัน

"ถึงอยากเย็ดแค่ไหนแต่ผมก็ไม่ไหวแล้วล่ะครับแป้ง

อูยยส...ผมปวดเอวไปหมดตั้งแต่เย็ดรอบสุดท้ายเมื่อคืน"

เพี๊ยะ!

พี่แป้งตีก้นเปล่าเลือยของผมเบาๆ

พลางพูด

"ก็ไม่รู้จักพอเองนี่คะ เอาเมียตั้งสี่คน

เอวไม่หักก็ดีเท่าแล้วสมน้ำหน้า! แบร่"

"แหะ แหะ..."

เธอแลบลิ้นปลิ้นตา

ส่วนผมได้แต่หัวเราะแห้ง

แล้วพลิกตัวขึ้นมานอนหงาย

อย่างอ่อนเพลีย

อูววว...

เสียงพี่แป้งแอบคราง

เมื่อเห็น-วยผมตั้งผงาดง้ำ

จากอาการชูชันในตอนเช้า

เธอเลียริมฝีปากเบาๆ

ดูแล้เซ็กซี่สุดๆ

แล้วผมก็ต้องตกใจ!

ฟึ่บบบ!

พี่แป้งสุดสวย

เธอขยับร่างงามขึ้นคร่อมร่างผมในทันที

พวงเต้าคัฟเอฟแดะเด้งสั่นไหว

อย่างแทบทำให้หัวใจผมหยุดเต้น!

มือเนียนนุ่มของรุ่นพี่สาวสวย

คว้าจับลำ-วยแข็งจ่อตรงปากรูหี

"อยากล้างหน้าไก่เหรอคะผัวขาา"

เธอถามผมด้วยใบหน้าแดงซ่านตาหรี่ปรือ

ผมเองก็ตอบด้วยสีหน้าแบบเดียวกัน

"ยะ..อยากครับ...อูยยยยยส์!"

ไม่รอให้ผมพูดจบ

เธอก็กดรูหีงามงาบอมหัว-วยของผมจนมิดลำ

อูยยยยยส์!!

ซีดสสสสส์!!×2

เสียงครางเสียวของพวกเราทั้งสองประสานกัน

เมื่อผนังโพลงหีของเธอ

บีบรัดลำ-วยผมตลอดความยาว

อูยยส์! อูยยส์! อูยยส์!

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

อ๊า! อ๊าา! อ๊าา!

ผมได้แต่เกร็งตูดเกร็ง-วยสวน

ด้วยปวดเอวไม่มีแรงจะเด้งสู้

มันเหมือนภาพของความฝัน

ที่มีนางฟ้าสุดสวยที่ผมหลงรัก

กำลังขย่มหีตอด-วยล้างหน้าไก่ให้ในตอนเช้า

อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊าาาาซ์!

อ๊าาาาซ์!

ไม่นานนักพวกเราก็น้ำแตกราดรดกัน

แล้วกอดจูบกันด้วยความรักใคร่

อยู่เนิ่นนาน

ก่อนจะแยกย้ายกันไปมหาลัย

ตามหน้าที่การเรียนของตน

...

ใช่แล้ว...

ผมไม่ได้ควงพี่แป้งไปเปิดตัว

เป็นเมียผัวที่ม.ให้ใครๆอิจฉา

พวกเราคิดแล้วว่า

ทุกคนคิดว่าผมคบกับพิมอยู่

การมีเรื่องคบซ้อน

หรือทิ้งอีกคนไปคบอีกคน

หรือแม้แต่ควบสอง

จะแบบไหนก็แค่เป็นขี้ปากให้คนนินทา

แล้วพวกเราก็อยู่ในช่วงศึกษาดูใจ(เย็ดกัน)

โดยไม่ได้จะต้องตัวติดกันอยู่ตลอด

ซึ่งพี่แป้งเอง

เห็นเธอเป็นสาวสวยใสนมโต

แต่เธอจริงจังกับเรื่องเรียนพอตัวเชียวล่ะ

แม้จะรับงานพริตตี้ลาบ่อย

แต่เธอก็พยามเรียนให้ทัน

ลงซ่อมลงสอบตลอด

ไม่ใช่ประเภทว่างไปวันๆคอยจิกตามผัว

เป็นไอ้พี่วินซะอีกที่คอยตามพี่แป้งแจ

จนเธอแอบรำคาญ

เธอบอกผมว่าตอนตกลงคบกัน

มันมาจีบเธอพยามอยู่เป็นปี

จนเธอใจอ่อนยอมคบด้วย

แล้วพอได้คบมันก็เยอะใส่เธอขึ้นเรื่อยๆ

พอเธอไม่สนใจก็แอบไปหาสาวๆอื่นๆ

เลยทะเลาะกันบ่อยมาก

แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าอาจเป็นเพราะ

เธอไม่ยอมให้มันเย็ดรึเปล่า

ในทางกลับกันผมกลับคิดว่า

ถ้าพี่แป้งยอมให้เย็ดง่ายๆ

มันคงทิ้งแล้วไปหาฟันคนอื่นอีกนั่นแหละ...

แต่ความลับก็ไม่มีในโลก

เพราะหลังจากคืนนั้น

พี่แป้งก็มานอนเย็ดกัน

ที่หอผมบ่อยมาก

เรียกว่าแทบจะทุกวัน

บางวันก็เล่นคู่กับพี่หงส์

บางวันก็เล่นคู่กับพิม

ที่สามคนก็เคย

เหลือแค่ครูดาวที่เรามักจะเอากันที่ม.

ในห้องน้ำที่เธอโดนข่มขืนนั่นแหละ

เพราะมาหานักศึกษาที่หอมันจะโจ่งแจ้งไปหน่อย

พอพี่แป้งกับพิม

มาหอมาห้องผมบ่อยๆ

สุดท้ายมันก็เป็นขี้ปากเหมือนเดิม

พี่แป้งไม่แคร์อะไร

เธอบอกว่า หีก็หีเธอ เธอจะเย็ดกับใคร

ไม่เห็นจะเกี่ยวกับคนอื่น

ส่วนพิมแอบห่วงๆไม่อยากให้พ่อแม่รู้

แต่ก็บอกว่าเธอไม่อายนะ

ผมเลยควงสองเปิดตัวไปม.แม่งเลย

พูดกันดีนัก จะได้ชัดๆไม่ต้องเดา

ว่าใครมือที่หนึ่งมือที่สอง

ใช่...พอเป็นแบบนั้น

ทุกคนก็พูดกันเยอะขึ้น

แต่ไม่นานมันก็เงียบไป

เพราะพอมันไม่มีอะไร

ให้เดาให้มโนเล่น

พวกนั้นก็เลิกสนใจแล้วหันไปนินทาเรื่องอื่น

แต่แล้ววันหนึ่งก็มีผลอันนึงที่ตามมา

โดยที่ผมแอบคิดว่ามันจะต้องเกิดอยู่เหมือนกัน

...

คืนหนึ่งประมาณ 3-4 ทุ่ม

ผมกับพี่แป้งที่เย็ดกัน

จนน้ำเงี่ยนชุ่มหีชุ่ม-วยสุขสมแล้ว

กำลังนอนกอดจูบกันอยู่

ก็มีเสียงเคาะประตูราวกับจะฆ่าแกงกันดังขึ้น!

ปึง! ปึง! ปึง! ปึง!

"ไอ้เหี้ยเก่ง เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะ

เปิดประตูให้กูเจอแป้งเดี๋ยวนี้!!"

เป็นไอ้พี่วินนั่นเอง

ผมรีบลุกพรวดสวมแค่

กางเกงบอกเซอร์ไปเปิดประตู

ส่วนพี่แป้งที่ตกใจอยู่

ได้แต่เอาผ้าห่มมาปิดนมปิดหีเอาไว้!

"มีอะไรวะ?"

ผัวะ!!!

ผมโดนมันต่อยสุดแรงจนเซถลา

เนื่องจากแค่คิดว่ากำลังเปิดประตู

ไม่ได้ตั้งตัวอะไร

แล้วไอ้วินก็จัดว่าตัวใหญ่

นักกล้ามอยู่เหมือนกัน

"มึงขโมยแป้งไปจากกู

มึงต้องคืนให้กูเดี๋ยวนี้!!!"

แกร๊ก!

ไม่พูดเปล่ามันชักปืนขึ้นมาชี้ขู่ผม

ผมมองหน้าตาที่โกรธแค้นของมันด้วย

แววตาสมเพช

"มึง! มึง!

อย่าบังอาจมามองกู

ด้วยสายตาแบบนั้นนะ!

นี่ปืนจริง มึงก็รู้

คนระดับกูไม่พกปืนเก๊

มาขู่หรอก!"

มันคำรามก้องแต่ก็ต้องตกใจ!

"เฮ้ยยย!"

เมื่อผมเดินเข้าไปใกล้

แอ่นอกเข้าใส่

กระบอกปืนของมัน!

"ยิงเลย! ถึงตายกูก็ไม่ยอมให้มึงได้พี่แป้งไป!"

ผมพูดอย่างชัดเจน

ถึงจะมั่นใจว่าต่อให้โดนยิงที่หัวใจ

ถ้าแผลไม่ใหญ่พอก็คงไม่ตายด้วยพลังรักษาก็เถอะ

แต่ผมก็แอบให้ปืนมันจ่อเฉียดไปทางปอดด้วยกันเหนียว!

"มึง! อย่ามาท้ากูนะเว้ยกูยิงจริงๆนะ!"

ไอ้วินขู่ฟ่อ แต่ผมรู้ได้เลยว่าปากกระบอกปืนมันสั่น

มันไม่กล้ายิงหรอก ถ้ามันกล้าผมโดนยิงตั้งแต่ปากดีใส่มันละ

"พี่วิน อย่าทำเลยนะ

เราสองคนไปกันไม่ได้แต่แรกแล้ว

ไม่เกี่ยวกับเก่งหรอก!"

ใช่แล้ว....

ความจริงคืนนั้น

พี่แป้งกับไอ้วินก็ทะเลาะจะเลิกกันมาก่อน

เพราะเรื่องไอ้วินไปเอาผู้หญิงอื่นนี่แหละ

มันไปเอาผู้หญิงอื่นเป็นสิบคนไม่ซ้ำตลอด

ตั้งแต่คบกับพี่แป้งได้หกเจ็ดเดือน

พี่แป้งเลยขับรถหนีออกมาจากงาน

จนซวยมาเจอผมกับดีรอสโซ่...

"ไม่แป้ง แป้งไม่ควรห้ามวิน!"

น้ำเสียงของมันสั่น

ส่ายหน้าไปมาช้าๆ

อย่างคนจะร้องไห้

"ใช่...พี่แป้งไม่ควรห้ามมึง

ควรจะห้ามกูมากกว่า!!!"

ผมแค่นเสียงใช้มือหนึ่งหักกระบอกปืน

ออกจากมือมันจนได้ยินเสียงนิ้วหักเดาะ

(ไอ้วินมันยังไม่ได้เอานิ้วเข้าโกร่งไกปืน

เป็นที่รู้กันว่าถ้ายังไม่คิดจะยิง

จะไม่มีใครคานิ้วไว้

เพราะมันอาจลั่นได้)

ผัวะ!!!!!!!

โครมมมมม!!!

ตามมาด้วยเสียงกำปั้นแข็งแกร่งของผม

ต่อยหน้ามันคืนจนกรามโย้!

เซถลาไปกระแทกผนังอย่างหมดท่า

ผมนั่งลงตรงหน้ามัน

เอามือบีบคางมันขึ้นมา

"มึงดูแลพี่แป้งไม่ดีเอง

ไม่มีสิทธิ์มาโทษกู

ถ้าเขารักมึงเขาไม่มาเอากูหรอก!!"

ผมไม่รู้หรอกว่าตัวเองมีสิทธิ์พูดแบบนี้ไหม

แต่พูดแล้วสะใจดีชิบหาย!

พูดพลางก็แอบฮีลคางให้มัน

เพราะกรามโย้นี่คงปวดมาก

แอบสงสารเพราะคนธรรมดา

มาวิวาทกับนักล่าแบบนี้

"เลิกแล้วต่อกันเหอะว่ะ

มึงหาผู้หญิงได้อีกเยอะ

มึงรักพี่แป้งจริงๆ

หรือแค่อยากเอาชนะเธอวะ

ตอนนี้เธอมีความสุขกับกู

ไม่เชื่อถามเธอดูก็ได้

ไม่สิ...มึงคงรู้ตั้งแต่คืนนั้น

ที่เธอไม่ยอมให้มึงเย็ด

กลับลำตอนวินาทีสุดท้ายนั่นแล้วมั้ง"

ไอ้พี่วินหน้าสลด

ไม่รู้ว่าจะคิดได้

หรือจะแค้นกว่าเก่า

มันปัดมือผมลุกขึ้น

พาร่างที่บอบช้ำออกไปจากห้อง

ผมยื่นปืนคืนให้มัน ที่รีบคว้าไปอย่างเร็ว

ก่อนจะเดินหายลับไป

ไม่เคยกลับมาให้เห็นอีกเลย...

ตอนต่อไป

กรุงเทพกระหายเลือด - 28 หมดโปร

#เสียว #18+ #ฮาเร็ม #ต่อสู้ #ผจญภัย

ติดตาม

นิยายแนะนำ

ความคิดเห็น

COMMENT

ปักหมุด

เรื่อง กรุงเทพกระหายเลือด 18+

ข้อกำหนดและเงื่อนไขการใช้บริการ

เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้

เรื่อง กรุงเทพกระหายเลือด 18+

ข้อกำหนดและเงื่อนไขการใช้บริการ

มีบางอย่างผิดพลาด

เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้