เรื่อง 8 ปี 24 คน
ผมแ่เปิดะโปของเขึ้น
แะแะเื้นักเรียนเให้เ้ามาชัดๆ
ก่อนจะจ่อ-วยที่ปากทางแะกดมันลงไปช้า
แม้แเองจะไม่คับแน่นเหมือนเก๋ แต่แก็ติดท้อป 10 ของผม
"โอ๊ย พี่ก้องคะ เบาๆนะคะ"
ผมก้มลงไปดูดปาก กลิ่นควยผมยังอยู่ที่ปากของแเลย
ผมกด-วยลงไปช้าๆ หน้าตาของแบ่งบถึงความพอใจ
เราทำกันมานานแล้ว ผมรู้ว่าสาวน้อยนี้ของผมต้องกาะไร
เกลัวความรุนแรงเพราะเโดนพ่อข่มขืนมาก่อน
ผมทำเแรงแต่นิ่มนวลตามที่แต้องการ
ผมึขึ้นมาเกือบหมดก่อนกดลงไป ช้าๆจนมันสุดลำ
ผมก้มลงดูเห็นแคมทั้งสองข้างยู่ยวบลงไป
ตามแรงกดของผมแะพอผมลากมามันก็กลับมาใหม่
แร้องด้วยความคับแน่นที่พุ่งเข้ามาในตัวเ
ผมกดคาไว้ก่อนจะบดปากจูบกะแ
"ดีมั๊ยแ พี่ไม่อยากให้แไปเลยอ่ะ..."
"แ...เอ่อ โอ๊ยพี่..เสียวมาก โอ๊ยพี่ ... แเสียว อย่าทำแี้สิคะ"
ผมกดปลาย-วยไปที่ปากมดลูก
แะควานลำให้ปลาย-วยถูกะปากมดลูกของเ
แร้องลั่นเมื่อเรู้สึกถึงการเสียดสีข้างในตัวเ ผมไม่ช้า
เริ่มกระเด้าเด็กนักเรียนพาณิชย์ที่นอนต่อหน้าผม
แดูมีอารมณ์มากมายท่วมท้นกะชุดนักเรียนที่ผมยังไม่ถอดมันไป
จริงสินะ แไม่เคยเจะผมแบดิบๆเลย ท่าทางเคงชอบแี้
ผมเสียบซอยแไม่นานนักเก็ไปต่อไม่ไหว
ระบายความใคร่ไปยังหีน้อย ปล่อยให้มันบีบลำควยผมเป็นระยะ
"เป็นไงมั่ง พี่ก้องยังเหมือนเดิมมั๊ย"
"โหวพี่... โอ้ว อย่าเพิ่งพี่ มันเสียวมากอ่ะ พี่ก้องอ่ะ
ช่วงหลังไปอยู่กะพี่แบ่อยๆเลยใช่มั๊ยอ่ะ แอิจฉาพี่แจัง"
"ตอนนี้พี่อยู่ในตัวแ ยังอิจฉาพี่แอีกเห งั้นมานี่ ต้องแี้แล้ว"
ผมจัดท่าประหลาดที่ไม่เคยเล่นกะแมาก่อน
ผมึเเิอ้อมมาหลังโซฟา
แล้วกดให้เก้มพาดพนักโซฟา ก้นเโด่งขึ้น
ผมเลิกะโปเด็กพาณิชย์ขึ้น ของแเด่นชัดขึ้นมา
มันมียแดงจากการกระทำเมื่ี้ของผม
ผมจับ-วยผมมาจ่อที่ปากทางแะกดลงไปช้าๆ แร้องลั่น
ท่านี้ลำ-วยผมครูดผนังของเอย่างเต็มที่ มันเสียวมากจริงๆ
ปากช่องทางแรัด-วยผมแน่น ผมเริ่มกระเด้าเสียบซอยเข้าในตัวแ
เฟุบหน้ากับโซฟาร้องอู้อี้ หีเฟิตมากขึ้นตามลำดับ
แคงพลาดท่าผมแล้ว เปลุกอารมณ์ผมไม่พอ
ตอนนี้เต้องใช้ตัวเมารับภาระความเงี่ยนของผม
ผมจัดเต็มหนักหน่วง แทนไม่ไหวจนถึงจุดอีกครั้ง
"โอ๊ย....พี่ ไปเอาท่านี้มาจากไหนเนี่ย แเสียวมากๆอ่ะ"
"ยังไม่จบเลยแ..."
ผมึสาว ปวช
ขึ้นจากโซฟาให้เนอนคว่ำตามยาวไปกะพนักโซฟาแะให้เอาขาข้างนึง
พาดโซฟาไว้ ผมเข้าข้างหลังพรวดเดียวมิด
แร้องกรี๊ดเมื่อมันเข้าไปสัมผัสส่วนในสุด ผมเร่งทันที
น้ำของแหลั่งไหลมาไม่ขาดสาย เเกร็งไปทั้งตัว
"ให้พี่ถอดเื้เด็กพาณิชย์หน่อยนะแ"
ผมยกตัวเขึ้น ปลดกระดุมทุกเม็ดก่อนจะึเื้จากตัวแ
แเป็นแนวอวบๆ แต่ไม่อ้วนมากมาย แเป็นแนว่าักอดุ
ผมก้มลงาแผงลงหลังของแ
"5555 เป็นไงเด็กพาณิชย์โดนนักเรียน ม ปลาย เอา ุมั๊ยแ"
"พี่ก้อง แ โอ้วๆๆๆ พี่ก้อง เสียวมากนะ ไม่ไหวแล้ว"
แเสียวมากจนเสร็จไปอีกที
สาวน้อยของผมดูจะหมดแรงกับการกระทำของผม
ผมึเมาที่โซฟาอีกครั้ง
ให้เนั่งเอาก้นมาหมิ่นปลายๆเบาะโซฟาแล้วผมยกขาเขึ้น
เอามืดขาทั้งสองเแะ ท่าฉีกทุเรียนของผมทั้งเจ็บทั้งเสียว
แกำลังจะเจอท่านี้ ผมเอาปลาย-วยจ่อที่ปากทาง
แล้วกดลงเต็มๆโดยไม่สนใจเสียงร้องโวยวายของแ
มันพุ่งลงไปจนสุดทางของแ จากนั้น ผมจัดเต็มแ
แอ่อนแรงไปมากหลังจากถึงจุดแรงๆไปหลายหน
เไม่ต่อสู้ สายตาเบิกโพลงด้วยความเสียวที่มหาศาล
แจะรัันไม่ไหวแล้ว แะเก็ถึงจุดอีกครั้ง
ผมต้องส่งท้ายเด็กพาณิชย์โดยการกระเด้าต่อเนื่อง แร้องลั่น
"โอ๊ย แไม่ไหวแล้วพี่ก้อง พอเหอะ แปวดแล้ว โอ้วๆๆๆๆ"
"อีกนิดเดียวแ พี่ใกล้แล้ว"
แะผมก็เลิกสนใจแอีก เริ่มเล่นแเต็มที่
แถึงจุดต่อเนื่องจากครั้งที่แล้วอย่างรุนแรง
แรงบีบราวกัือขยำทำให้ผมหมดความอดทน
ผมึควยจากตัวแ แะรูดคำ-วยอีกเพียงสองครั้ง
น้ำผมกระฉูดมา
ครั้งแรกมันเลยหัวแแะที่เหลือสาดลงใหน้า
แะของแอย่างมากมายจนไหลลงมาเปื้อนที่ท้องแะโซฟา
ผมเอาเื้ของแมาเช็ดครา้ำกามที่เปะเปื้อนก่อนจะจูบแ
"คืนนี้มาอยู่กะพี่ก้องแล้วกัน"
แย้ายของไปลพบุรีจริงๆเมื่อสอบเสร็จแล้ว
ผมแะแต่างอาลัยอาวรณ์กันมาก
แม้ผมไม่เคยคิดเป็นแฟนกับแ
แต่แเหมือนเพื่อนสนิทมากๆหนึ่งของผม
ที่จะจากไปโดยไม่กลัาหาผมอีก
ที่อาลัยแมากกว่าผมน่าจะเป็นเก๋
เพื่อนซี้ที่นอนห้องเดียวกันกะแมาเป็นปี สองนี้ไม่เคยทะเลาะกัน
อาจเป็นเพราะมีผัวเดียวกัน ไม่เคยหึงหวงกัน ไม่อิจฉากัน
ผมให้ตังค์แไป 5000
บแว่าช่วยงานศพแม่แแะบแว่ามาหาผมเมื่อไหร่ก็ได้
พี่มุพาแไปส่งที่ขนส่ง แไม่ได้มีของมากมาย
กระเป๋าใึงกะของส่วนตัวอีกลังนึงเท่านั้น
ผมสอบเสร็จจากโรงเรียนแล้ว ตามประสาเด็ก ม 6
วันใส่เื้นักเรียนวันสุดท้ายมาถึง ผมถือปากกาเมจิก
เิเขียนเื้ให้เพื่อนๆทั้งหลาย แะนึงที่ผมเจอ
"เจน...ขอเขียนเื้นะ"
ผมพูดกับที่ผมชอากที่สุด รักมากที่สุดไม่แพ้ซาย่า
ซึ่งตอนนี้ผมทำใจได้แล้วว่าเราคงลดฐานะเป็นแ่เพื่อนกัน
ผมไม่คาดหวังอะไรกับเจนอีก
ขอเก็บความรู้สึกที่ดีเพียงครั้งเดียวของเราไว้ในใจ
"เอาสิ เราเขียนให้ก้องด้วย มาหันหลังมา"
เจนเขียนยุกยิกปกเื้ผม ผมมองไม่เห็นว่าเจนเขียนยังไง
ผมเขียนให้เจนในที่เดียวกัน
"รักเจนเสมอ... จากเพื่อนที่ดี ก้อง"
พอเราเขียนให้กันเสร็จ เจนิ้ให้ผม จัือผมทั้งสองข้าง
สายตาของเเต็มไปด้วยความบริสุทธิ์ใจ
"ก้อง ขอบใจมากสำหรััธยมที่ผ่านมานะ เราจะไม่ลืมก้อง
อนาคตเราอาจจะได้เจันหรือไม่เจันก็ไม่รู้
แต่เราจำสิ่งที่ก้องทำให้เราได้เสมอ"
ผมึเจนเข้ามากอดแน่นๆ สิ่งที่ผมทำมันเห็นชัดท่ามกลางหมู่เพื่อน
ซึ่งมีเสียงโห่ฮามาจนเจนวิ่งหนีไปด้วยความเขินอาย
ผมก็ไล่เตะไอ้เอ็ม ไอ้เม เพื่อนเหี้ยที่เป็นต้นเสียงแก้เขินอายเหมือนกัน
เจนเขียนให้ผมว่า "เก็บความคิดถึงไว้....จนกว่าเราจะพบกันใหม่ เจน"
นั่นเป็นครั้งสุดท้ายจริงๆที่ผมเจอเจน
แะแล้ววันสอบเอ็นท์ก็มาถึง....
ด้วยผีมืารติวของพี่แ มันเลยไม่ยากมากสำหรับผม
ผมไม่ลืมสัญญาว่าหากเอ็นท์ติดจะไปไต้หวันกะพี่แ
ส่วนเก๋พอสอบจบ ปวช ก็เตรียมขนย้ายของ
เก๋กลับไปทำงานที่บ้านตามที่แม่ผมบ
วันเสาร์นี้เก๋ก็จะกลับแล้ว ผมร่ำลาเก๋อย่างชนิดที่เรียกว่า
"ตัวแห้งหมดน้ำ" แม้ผมรู้ว่าเก๋จะไม่ไปลับ
คงกลัาหาผมทุกอาทิตย์เพื่อเก็บกวาดคอนโดแะทำ "อย่างอื่น"
เล็กน้อย แต่มันไม่เป็นเหมือนสามปีที่ผ่านมาที่เมื่อต้องการ
เก๋แะแจะอยู่กะผมเสมอ ผมคงคิดถึงสองนี้มาก
ตอนนี้ต้องอยู่ด้วยตัวเองแล้วสิ....ทำไงดีเนี่ย
"ก็...เย็นนี้ไปเลี้ยงพี่ไง..."
เจ้าของไอเดียอยู่ชั้นของผมเอง พี่แยังไม่ได้ไปไหน
โทรมาชวนผมไปกินข้าว ผมยินดีอยู่แล้ว
ตอบรับพี่แอย่างไม่ยากเย็นนัก
แะพอห้าโมงพี่แก็มากดกริ่งห้องผม
พี่แใส่เื้คลมสีขาว มีเื้คลุมสีดำทับ ใส่ะโปยีน ตัวสั้น
แต่ไม่น่าเกลียดนัก
เราตกลงไปแถวสยามกัน ไปรถไฟฟ้าง่าย
ใกล้แะมีของกินแยะ พอลงรถไฟ เราเปลี่ยนใจจะไปเวิร์ดเทรดแทน
ระหว่างเิไปนั้น เราผ่านเด็กนักเรียนนึงเล่นกีตาร์อยู่
แต่ไม่มีใครฟัง
กีตาร์โปร่งเองก็มีเสียงดังสู้กับเสียงจราจรแะผู้แถวนั้นไม่ได้
พี่แหยุดหน้าน้องนั้น แล้วตั้งตั้งใจฟัง
ฝีมืีตาร์ของน้องนั่นดีทีเดียว
เพลงฤดูที่แตกต่างที่แกะมาเป็นเวอร์ชันกีตาร์ที่ดีมาก
ที่หน้าน้องนั้นเปิดกล่องกีตาร์ มีเหรียญอยู่หลายเหรียญ
แต่ผมคำนวณด้วยตาไม่เกิน 200 บาท มีป้ายเขียนว่า....
"หาทุนเรียนครับ ไม่มีเงินเรียนแล้วครับ"
พี่แหยุดฟังนานมากก่อนจะเปิดกระเป๋า
หยิบแ้งค์ยี่สิบใส่ลงกล่องกีตาร์ 1 ใ
น้องนั้นิ้ให้พี่แแะโค้งำั แะยังคง้เต่อไป
พี่แึมือผมเิต่อ ะี่เราเข้า้าาาญี่ปุ่น
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??