เรื่อง 8 ปี​ 24 คน

"พี่แอล... ชอบเพลงที่น้องเค้าเล่นเหรอ  เห็นหยุดนานเลย"

 "อืมม์..ใช่ดิ  เล่นเก่งนะ  เสียดายจัง  เสียงอื่นมันกลบไปหมดเลย"

 "เห็นพี่ให้เงินตั้ง 20"

 "สงสารน้องเค้า  เนี่ย...ไม่ต้องพูดถึงกวดวิชาเลย

 จะเรียนยังจะมีเงินพอหรือเปล่า"

 พี่แอลใจดีว่ะ

 มิน่าเล่าถึงรับอุปการะทางการศึกษาให้ผมโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย

แล้วยังมี "ของแถม" ให้ผมด้วย

 "เฮ้ย...ก้อง..ถ้าเกิดว่า  พี่จะพาเค้าไปเล่นกีตาร์ให้พี่ฟังคนเดียวเนี่ย

 เค้าจะคิดเงินเท่าไหร่"

 เอาแล้วไง...!!!!

 "ไม่รู้สิพี่ ต้องถามน้องเค้าเอง  พี่ให้ห้าร้อย น้องก็ดีใจมากแล้วม้าง..."

 "เอางี้....พี่พาไปห้องพี่  เล่นกีตาร์เลย...ทั้งคืน  พี่ให้พันนึง

 ก้องว่าน้องเค้าจะโอเคมั๊ย"

 "พี่แอลลลลลลลลล  แล้วผมล่ะ  จะเอาไปทิ้งไว้ไหน"

 "เฮ้ย... ก้องก็กลับห้องไปดิ  พี่ฟังเพลงเอง

 ถ้าก้องกลัวว่าพี่จะโดนน้องเค้าทำร้ายก็ไปนั่งฟังเป็นเพื่อน   เอางี้นะ....

ถ้าเรากินเสร็จเดินกลับไปแล้วน้องยังอยู่ พี่จะชวนน้องไปห้องพี่เลยนะ"

 จะให้ผมตอบว่าไงครับ  ผมอ่ะ...เป็นห่วงพี่แอลนะ

 เอาใครก็ไม่รู้ไปห้อง  ผิดคาดมากมาย

 วันนี้ผมตั้งใจว่าจะจบกันบนที่นอนของพี่แอลแล้ว  เกิดเรื่องแบบนี้

 ผมงง....ไม่รู้จะทำตัวไงต่อไป   แต่แล้วดูเหมือนโชคจะเข้าข้างพี่แอล

 ไอ้น้องคนนั้นยังยืนร้องเพลงอยู่ที่เดิมเป๊ะ

 พี่แอลหยุดหน้าน้องคนนั้นอีกครั้ง  น้องกำลังร้องเพลง "รักเธอเสมอ"

และน้องนั่นก็เสือกยิ้มให้พี่แอลอีกครั้ง 

เฮ้ย...ผมมีคู่แข่งว่ะ...ได้ไงวะเนี่ย

ไอ้เด็กนี่ก็หน้าตาไม่เลว จะดูดีแบบไทยๆ ตัวคล้ำๆ ล่ำๆหน่อย

 แต่ไม่ได้สูงไปกว่าผม จากประมาณด้วยตาก็สัก 170-175 เซน

 ผมสังเกตจากดาวที่อยู่บนปกและหน้าตาอายุ น่าจะอยู่ ม 4

"น้องคะ  พี่คุยด้วยหน่อย  ชื่อไรคะ"

เด็กคนนั้นยกมือไหว้พี่แอล  แล้วยิ้มให้

"ผมเอสครับ  มีไรหรือครับ"

อะไรนะ  มึงชื่อเอส...  โอ้โห..เข้ากะ "แอล" ด้วย  แล้วกูล่ะเนี่ย ก้อง

 มันเข้ากะพี่แอลมั๊ย   เป็นครั้งแรกที่ผมหึงผู้หญิงจนออกนอกหน้า

 นี่น่าจะเป็นพี่แอลแก้แค้นผมเมื่อคราวรถไฟชนกัน

"พี่แอลเสร็จยัง...เมื่อยแล้ว"

"อ๋อ...ชื่อพี่แอลเหรอครับ  ใกล้กับผมเลยครับ เอส" (เออ...กูรู้แล้ว)

"พี่อยากให้เอสไปเล่นกีตาร์ที่บ้านพี่เย็นนี้อ่ะ  น้องจะคิดตังเท่าไหร่"

ไอ้เอสยิ้ม  ซึ่งยิ้มมันดึงดูดพี่แอลอย่างมาก

 ตอนนี้ผมรู้สึกว่าพี่แอลมีใจกะไอ้-่าเอสแบบออกนอกหน้าออกตามากๆ

"ไม่คิดเงินครับ  พี่เลี้ยงข้าวผมแล้วกันครับ  ผมไม่มีเงินแล้วครับ

วันนี้นอกจากพี่ให้ผมยี่สิบแล้ว ผมยังไม่มีแบ้งค์อื่นเลยครับ"

"ได้สิ กินไรล่ะ..."

อ้าว..พี่แอล  เมื่อกี้ให้ผมเลี้ยง ตอนนี้พี่จะเลี้ยงชายอื่น...  ไงวะเนี่ย

 ไอ้เอสเก็บกีตาร์ใส่กระเป๋า แล้วก็เดินตามพี่แอลกะผมมาขึ้นรถไฟฟ้า

 พี่แอลเอาจ๹ิงแฮะ

"พี่แอลลลล  พี่จะให้ผมทำไงอ่ะพี่  ผมอยากอยู่กะพี่เย็นนี้อ่ะ"

"ก็อยู่ดิ  ก็นี่ไง...ฟังเพลงด้วยกัน ก้องจะทำไร"

จากสยามมาราชเทวีมันป้ายเดียวเอง  ยังไม่ทันคุยอะไรมาก เราก็ลงแล้ว

พี่แอลแวะซื้อราดหน้าให้ไอ้เอสสองถุง

 ก่อนจะพาเดินข้ามถนนมาที่คอนโดของพวกเรา

 ผมกระซิบพี่แอลระหว่างทาง

"พี่แอล  เอางี้นะ  ไอ้เด็กนี่มีหัวนอนปลายตีนยังไงก็ไม่รู้ว่ะพี่

 อาจไม่ปลอดภัย  พี่มาห้องผมดีกว่านะ  อย่าให้เด็กมันไปห้องพี่เลย

 พี่มาอยู่ห้องผมแล้วกัน เดี๋ยวผมฟังเพลงเป็นเพื่อน"

ผมเตือนพี่แอลเพราะผมเจอเอินยกเค้าผมมาแล้ว

 พี่แอลเห็นด้วยในเรื่องความปลอดภัย

 ผมพาเจ้าเอสเดินผ่านพี่มุและเดินผ่านกล้องของคอนโดหลายๆตัว

 เผื่อจะเกิดเรื่องแบบที่เอินทำกับผมอีก จะได้มีหลักฐาน

"เฮ้ย...น้อง...มาห้องพี่แล้วกัน  พี่เค้าอยู่คนละคอนโด  ไกลกว่านี้

 ตรงนี้แหละใกล้ๆ  เอ้ากินซะก่อน"

ผมจัดจานช้อนมาให้ เด็กเอสฟาดเรียบสองถุง

หน้าตามันหิวมาก  ผมกับพี่แอลนั่งสัมภาษณ์ไป

 เจ้าเอส เรียนแถวฝั่งธน

ผมดูจากชื่อปักโรงเรียนแล้วก็น่าจะใช่  ที่บ้านจนมาก ไม่ค่อยมีจะกิน

 บ้านเป็นสวนอยู่ตลิ่งชัน  แม่เก็บผักในสวนขาย พ่อขับวิน

ว่างๆก็ช่วยแม่ทำสวน มิน่าเล่าดูล่ำๆ  มีน้องสาวคนนึงอยู่ ป 6

 ตอนนี้ไอ้เอสอยู่ ม 4  เรียนปานกลางแต่อยากเรียนมหาลัย

ไม่นานเจ้าเอสกินเสร็จ  ผมนึกในใจ

กูต้องล้างจานให้มึงหรือเปล่าเนี่ย

 แต่ปรากฎว่าเจ้าเด็กคนนี้ล้างจานให้ผมเสร็จเรียบร้อย

 มันเป็นคนดีอย่างที่ผมไม่คาดคิด

"พี่เอาเพลงไรครับ"

"เอส เล่นเลยจ้ะ  เอาที่เล่นแบบที่ยืนตรงนั้นก็ได้นะ"

เฮ่ย...พี่แอล  พี่ไม่เคย "จ้ะ" กะผมเลยนะ

 นี่มันออกนอกหน้าไปหรือเปล่า

 เจ้าเอสเ๹ิ่มแสดงฝีมือกีตาร์ในเพลงที่พี่แอลให้เงิน 20 บาท

"ฤดูที่แตกต่าง"  เออ มันเก่งจ๹ิงๆด้วยแหละ

 ผมน่ะ ทำได้สารพัด ทำได้มากมายหลายเรื่อง

 แต่เรื่องเดียวที่ไม่ได้ความเลยคือดนตรี

 ตอนนี้ดูเหมือนพี่แอลจะถูกใจน้องคนนี้มาก

 จากนั้นก็เป็นเพลงอื่นๆยิ่งเล่นยิ่งเป็นเพลงรัก  ด้วยฝีมือและเสียงของมัน

เล่นเอาพี่แอลหลงใหลเด็กใหม่หน้าตาดีไปเหมือนกัน

"โห เก่งมาก  ไปฝึกที่ไหนอ่ะ"  พี่แอลปรบมือเปาะแปะ

 หลังฟังเพลงผ่านไปเกือบชั่วโมง

"เล่นเองครับ กีตาร์นี้พ่อซื้อให้เพราะเห็นผมไปเล่นของพี่วินอีกคน

พ่อเห็นว่าสนใจเลยซื้อให้ แล้วพี่วินคนนั้นก็สอนให้จับคอร์ด

 ที่เหลือผมแกะเองครับ  ไม่มีเงินซื้อหนังสือครับ   เอ่อ...พี่ครับ

 ดึกแล้วอ่ะครับ  ผมขอกลับก่อนนะครับ  เดี๋ยวไม่มีรถเข้าบ้าน"

"รอพี่เดี๋ยวนะ"

พี่แอลหยิบกระเป๋าแล้วดึงมือผมเข้าห้องผม

"ก้อง  พี่..เอ่อ   ก้องว่า....น้องคนนี้....เคยยัง"

เฮ้ย...ไรวะเนี่ย  พี่แอล... อย่าบอกนะพี่แอลจะเปลี่ยนใจจากผมเป็นไอ้เอส

"ทำไมอ่ะพี่  พี่จะมีไรกะมันเหรอ..."  ผมถามพี่แอลตรงไปตรงมา

"พี่อยากลอง..  มันคงแปลกๆดี"  พี่แอลก็ตอบผมตรงไปตรงมา

 เล่นเอาผมหายใจไม่ออกทันที

"พี่แอลลลลล...ขอร้อง  อย่าเลย  ถ้าพี่อยาก ผมทำให้

 พี่จะไปมีไรกะเด็กคนนี้ได้ไง  พี่ยังไม่รู้เลยพ่อมันเป็นโจรหรือเปล่า

 เดี๋ยวไปกันใหญ่นะพี่  ขอร้องหละ"

"น่า...พี่ขอทีนึง  ทีก้องมีผู้หญิงตั้งหลายคนอ่ะ"

นั่นไง.....ผมว่าแล้ว  พี่แอลต้องเอาคืนผม   ผมจนปัญญา ถ้าพี่แอลมามุขนี้

"แล้วพี่จะไง  ห้องผมหรือห้องพี่..."

"ก็ก้องบอกว่าเพื่อความปลอดภัย ไม่ให้ไปห้องพี่ไง   ก็ต้องที่นี่หละ

 เก๋กะแบมไม่อยู่ไม่ใช่เหรอ  กลับไปหมดแล้วนี่"

"แล้วผมอ่ะ..พี่แอลลลลล"  ผมลากเสียงยาวออดอ้อนพี่แอลอีกครั้ง

ก่อนที่จะโดนเด็กแย่งพี่แอลไป

"น่า..พี่ขอใช้ห้องนึง"

นั่นคือสิ่งสุดท้ายที่พี่แอลพูดก่อนเปิดประตูออกไป

เจ้าเอสยังคงนั่งที่โซฟา  พี่แอลยื่นเงินให้ 1000 บาท

"อ่ะ..นี่  พี่ให้..."

"โอ้ว พี่ ไม่ต้องหรอกครับ  มันมากไปพี่ นี่เงินผมทั้งเดือนเลยนะ"

"เอาไปแหละ  แล้วก็นี่... โทรไปบอกที่บ้าน คืนนี้นอนที่นี่..."

ไอ้เอสงงเป็นไก่ตาแตก

 สายตามันที่มองพี่แอลเชิงถามว่าจะให้มันนอนที่นี่ทำไม...  ได้ไง...

ผมว่ามันเองก็กลัวเหมือนกัน

 คนที่ไม่รู้จักเลยสองคนจะชวนมันมาค้างคืน

"โทรเร็ว... พี่อยากฟังต่อไปเรื่อยๆ  มีคนเล่นกีตาร์สดๆให้ฟัง พี่ชอบ"

เจ้าเด็กนั่นหยุดคิดนิดนึง  ผมภาวนาให้คำตอบเป็นอย่างอื่น

 นี่เป็นครั้งแรกจ๹ิงๆที่ผู้หญิงกำลังจะหนีผมไปต่อหน้าต่อตา

 ไม่เคยมีใครทำงี้กะผม   พี่แอลกำลังสั่งสอนให้ผมรู้สึกหึงหวงขึ้นมา

"ครับพี่..ก็ได้คับ..."

เสียงตอบสั้นๆ  เล่นเอาผมชาไปหมดทั้งตัว

 ไอ้เอสเอ๊ย...มึงถามกูเจ้าของบ้านยังเหอะ   พี่แอลดีใจมาก

 เดินไปนั่งบนโซฟาตัวเดียวกับเอส

"...แล้วก็....สอนพี่เล่นกีตาร์ด้วย"

"พี่แอล  ผมไปอาบน้ำก่อนนะ"

ผมทนดูไอ้เอาสอนกีตาร์พี่แอลไม่ได้

 พี่แอลพยักหน้าโดยไม่เงยหน้ามามองผม  สนใจแต่ไอ้เด็กนั่น

 ผมคงหมดหวังในตัวพี่แอลแล้วคืนนี้

โคตรเซ็ง...

พอผมออกมาหลังจากอาบน้ำ

 ที่โซฟานั้นพี่แอลกำลังกระกบปากลงบนปากไอ้เจ้าเอส

 ผมไม่อยากเชื่อสายตาว่าพี่แอลจะทำงั้นจ๹ิงๆ  แต่ดูท่าทางแล้ว

มันน่าจะยังใหม่  เก้ๆกังๆ  แต่พี่แอลแบบว่าออกอาการหื่นมากเลย

 ผมไม่รู้จะทำไงดีกะพี่แอล ที่กำลังจะโดนเด็กแย่งไปกิน

 ผมกำลังจะเดินเข้าห้อง

"ก้องๆๆๆ  เดี๋ยวก่อน  ให้พี่นอนห้องไหน..."

ผมมองหน้าพี่แอล  ตาของผมบ่งบอกความผิดหวัง

 แต่พี่แอลดูไม่สะทกสะท้าน  ส่วนไอ้เอสหลบตาผมอย่างเห็นได้ชัด

 มันกำลังจะกินบนเรือนขี้รดบนหลังคา