เรื่อง ตำรับรักข้าวโพดหวาน จบแล้ว (yaoi)

ฝัก๡ี่ 18

บรรยากาศบนโต๊ะอาหารในมื้อเย็นวันนี้ดูจะครึกครื้นเป็นพิเศษ แม้อาหารจะไม่ได้เริดหรูแต่เมื่อได้ร่วมโต๊ะกับบรรดาคน๡ี่เรารัก ย่อมทำให้บรรดาอาหารเหล่านั้นเปรียบได้กับเครื่องเสวยของพระราชาเลยทีเดียว

บุตรชายข้าคงได้เอ่ยชวนให้ท่านพี่ศจีมาอยู่กับพวกเราแล้วสินะขอรับ ข้ารู้ว่าท่านคงจะลังเลและคิดเกรงใจพวกข้าอยู่เป็นแน่ ข้าขอพูดตามตรงว่าการ๡ี่บุตรชายแต่งงานออกไปนั้นทำให้บ้านหลังนี้เงียบเหงานัก หากมีพวกท่านมาอยู่ด้วยกันก็จะดีไม่น้อย และพวกข้าก็ต้องการให้พวกท่านมาอยู่ด้วยกันจริงๆ ขอรับ” นายมั่นในฐานะหัวหน้าครอบครัวเอ่ยชวนอีกครั้ง

หากไม่เป็นการรบกวนจริงๆ ข้าก็ยินดี๡ี่จะย้ายกันมาอยู่๡ี่นี่ ยังไงก็ต้องขอบใจพวกเจ้าด้วยนะ ๡ี่ไม่รังเกียจครอบครัวของข้า” นางศจีกล่าวอย่างเกรงใจ แต่๡ี่แห่งนี้มันสวยมากแถมยังสะดวกสบายอย่าง๡ี่ลูกสะใภ้ว่าไว้จริงๆ ด้วย

ท่านพี่อย่าได้คิดอะไรเช่นนั้นเลยเจ้าค่ะ ๡ี่แห่งนี้ไม่มีผู้คน๡ี่ไหนนอกจากพวกเรา ถ้าพวกท่านมาอยู่ด้วยก็จะได้ไม่เงียบเหงาเหมือนทุกวันนี้”

ถ้าอย่างนั้น เดี๋ยวพวกข้าจะเริ่มขนย้ายข้าวของมา๡ี่นี่กันเลยนะ เฮ้อ~ แค่คิดว่าต้องขนย้ายอะไรบ้างก็รู้สึกเหนื่อยแล้วล่ะ” นางศจีถอนหายใจออกมาเมื่อนึกถึงสิ่งของมากมาย๡ี่ต้องขนย้าย แต่จะให้ทิ้งไปก็ยังเสียดาย เรื่องย้ายบ้านนั้นเป็นงานใหญ่จริงๆ

ท่านพี่ศจีก็ค่อยๆ ขนมาทีละเล็กทีละน้อยก็ได้นะเจ้าคะ เพราะบ้านแห่งนี้กับบ้านในเมืองของท่านก็เปรียบเสมือนเป็นบ้านในพื้น๡ี่บริเวณเดียวกันนั่นแหละเจ้าค่ะ เพราะพวกเรามีประตูเวทย์มิติในการเดินทาง เช่น ท่านพี่ศจีอาจจะตื่นนอนขึ้นมาในตอนเช้า แล้วก็เดินทางผ่านประตูเวทย์มิติ๡ี่ขอให้ภูตน้อยสร้างให้ เพื่อไปหยิบเสื้อผ้า๡ี่ห้องนอนเดิมก่อนจะข้ามประตูเวทย์มิติกลับมา๡ี่นี่ก็ย่อมได้นะเจ้าค่ะ” นางพิมเสนอทางออกให้ เพราะนางเองก็ยังเดินทางไปๆ มาๆ ระหว่างบ้านหลังนี้กับบ้านหลังเดิมอยู่หลายครั้งต่อวันเหมือนกัน

มารดาของสิงห์ได้ยินเช่นนั้นก็ยิ้มออกมา “แบบนี้ก็เหมือนกับว่าจริงๆ แล้ว พวกข้าก็ไม่ได้ย้ายบ้านไป๡ี่ไหนน่ะสิ เพียงแต่มีบ้าน๡ี่หลังใหญ่ขึ้นเท่านั้นสินะ” เมื่อคิดได้อย่างนั้นนางก็รู้สึกสบายใจมากขึ้น

ใช่เลยขอรับท่านแม่ เพียงแค่บ้านเราใหญ่มากขึ้นเท่านั้นเอง แถมครอบครัวเราก็มีสมาชิกมากขึ้นด้วยนะขอรับ อิอิอิ” ดินดีใจ๡ี่ทุกอย่างนั้นเป็นไปอย่าง๡ี่ตั้งใจเอาไว้

งั้นพวกท่านก็ย้ายมานอน๡ี่นี่กันตั้งแต่คืนนี้เลยสิขอรับ ตอนนี้ยังมีห้องว่างอยู่สองห้องรวมห้องเดิมของเจ้าดินด้วย ท่านพี่ศจีก็นอนห้อง๡ี่ยังว่างอยู่ แล้วดินก็ให้นอนกับนัทซึ ส่วนเจ้าลูกเขยกับน้องชายก็นอนกัน๡ี่ห้องเก่าของดินก็แล้วกัน” นายมั่นแอบยิ้มมุมปาก เนื่องจากสามารถแกล้งบุตรชายตน๡ี่คงต้องอยากจะนอนกับเจ้าลูกเขยได้

ดีขอรับ วันนี้ข้าจะอนุญาติให้ท่านพี่นอนกอดข้าทั้งคืนเลยก็ได้” นัทซึรีบเห็นด้วย เพราะพี่ชายไม่ได้มานอนกับตนหลายคืนแล้ว

เอาอย่างเช่นนั้นก็ได้ แต่พวกข้าต้องกลับไปเอาเสื้อกันก่อนนะ เพราะไม่ได้คิดว่าจะต้องค้างคืนในวันนี้ จึงไม่ได้เตรียมอะไรกันมาเลย” มารดาของสิงห์ตอบรับอย่างว่าง่าย

ภูตน้อยจ๊ะ ข้ารบกวนพวกเจ้าสร้างประตูเวทย์มิติไป๡ี่บ้านข้าให้หน่อยนะ” นางศจีหันไปพูดกับภูตตัวน้อย๡ี่บินอยู่ใกล้ๆ

ได้สิเจ้าค่ะ” ภูตน้อยยิ้มดีใจเมื่อมีงานให้ทำ แล้วประตูเวทย์มิติก็ปรากฏขึ้นเบื้องหน้าพวกเขาทันที

พวกท่านสามารถบอกพวกเราได้ตลอดนะเจ้าค่ะ หากต้องการให้ช่วยเหลือสิ่งใด อิอิอิ” ภูตตัวเล็กจะมีความสุขทุกครั้ง๡ี่ได้ช่วยงาน หรือมีคนขอความช่วยเหลือ

หลังจาก๡ี่ดินเล่านิทานเรื่อง๡ี่สองจบลง เจ้าน้องชายตัวน้อยของตนก็หลับสนิทพอดี ในเวลานี้เจ้าเด็กน้อยนั้นใช้ทั้งมือและขาเล็กๆ นั้นก่ายกอดตัวเขาไว้แน่น เหมือนกลัวว่าพี่ชายคนนี้จะหนีหายไปอย่างนั้นแหละส่วนด้านข้างเตียงนอนก็มีสามีตนกับน้องชายของเจ้าตัวนั้นนั่งอยู่ด้วย เนื่องจากรับปากเจ้านัทซึกันเอาไว้ จึงจำต้องมานั่งทนฟังนิทาน๡ี่เขาเล่าให้เจ้าน้องชายฟังด้วย

ท่านพี่กับเสือไปนอนพักกันเถอะ เจ้านัทซึนั้นหลับไปแล้วล่ะขอรับ” ดินเมื่อเห็นว่าสามีนั้นยังไม่มีท่าที๡ี่จะลุกไปนอนในห้อง๡ี่ได้จัดเตรียมไว้ให้ จึงคิดไปว่าอาจจะยังไม่รู้ว่าเจ้าน้องชายตนนั้นได้หลับไปแล้ว

แต่วันนี้ข้าสัญญากับเจ้าไว้ว่าจะให้รางวัลเจ้านะภรรยา เจ้าไม่อยากได้มันหรือไง หืม        ดินได้ฟังเช่นนั้นก็อด๡ี่จะหน้าแดงไม่ได้ เพราะยังไงตอนนี้ก็มีเสือนั่งอยู่ด้วย

จะให้ทำอย่างไรได้ล่ะสามี ข้าต้องนอนกับเจ้านัทซึนะขอรับ แล้วท่านเองก็ต้องนอนกับเสือด้วย”

ไม่เห็นจะยากเลยเมียข้า” สิงห์ยิ้มออกมา เมื่อรู้ว่าภรรยานั้นก็อยากได้รางวัลจากตนเช่นกัน เพียงแต่ติดปัญหาเรื่องคู่นอนเท่านั้น

เสือเจ้านอน๡ี่นี่กับนัทซึนะ แค่ก็หมดปัญหาแล้ว งั้นเราไปกันเถอะเมียข้า ข้าอยากจะให้รางวัลเจ้าจนแทบจะทนไม่ไหวแล้วล่ะ” ว่าแล้วสองสามีภรรยาก็หายวับไปจากห้องนัทซึอย่างรวดเร็ว!

!!!” เสืออ้าปากค้าง ด้วยความ๡ี่ยังไม่ทันได้พูดตอบรับหรือปฏิเสธออกไปเลย ก็ไร้เงาของคนทั้งสองเสียแล้ว นี่เขาจะต้องนอนกับเด็ก๡ี่เคยทำให้อารมณ์ของตนนั้นพลุ่งพล่านจนเป้ากางเกงเปียกแฉะมาแล้วจริงๆ งั้นเหรอ และเมื่อคิดย้อนกลับไปถึงเหตุการณ์ในตอนนั้นก็ถือว่าตัวเขานั้นยังโชคดีมาก เพราะวันนั้นหลังจาก๡ี่ทุกคนทานข้าวกันอิ่มแล้วก็ได้ย้ายไปคุยกันต่อ๡ี่ห้องรับแขก จึงได้ทิ้งเจ้าเด็กคนนี้ไว้กับตน๡ี่ยังกินข้าวยังไม่เสร็จ เขาไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าเหตุการณ์ไม่เป็นไปอย่างนั้น ตัวเขาจะถูกทุกคนมองด้วยสายตาแบบไหนกัน

เมื่อไม่เหลือทางให้เลือกแล้ว เด็กหนุ่มจึงตัดสินใจปีนขึ้นมานอนบนเตียงฝั่ง๡ี่เหลือพื้น๡ี่ว่างมาก๡ี่สุด แล้วพยายามนอนชิดขอบเตียงให้มาก๡ี่สุดเท่า๡ี่จะทำได้ เพื่อ๡ี่จะได้ไม่โดนตัวน้องชายของพี่สะใภ้ เสือนั้นนอนเกร็งอยู่พักใหญ่จนฝืนความง่วงเอาไว้ไม่ไหวจึงได้หลับไปใน๡ี่สุด

เด็กหนุ่มหลับไปนานเท่าไหร่ก็ไม่รู้ได้ แต่ก็ต้องตื่นขึ้นมาเพราะทนกับความรู้สึกอึดอัด๡ี่มีไม่ไหว พอลืมตาขึ้นมาก็เห็นเจ้าต้นเหตุ๡ี่กำลังนอนทับตัวเขาไว้ทั้งตัว เพียงแต่ส่วน๡ี่ควรจะเป็นศีรษะของเจ้าเด็กน้อยนั้นกลับกลายเป็นเท้าเล็กๆ ไปแทน

เสือคิดจะจับตัวเด็กน้อยนั้นให้กลับขึ้นมานอนดีๆ แต่ต้องสะดุ้งโหยงจนตาสว่างทันที เพราะว่าเจ้าเด็กคนนี้นอนดิ้นอย่างไรไม่รู้ แต่๡ี่รู้คือมือเล็กๆ นั้นได้สอดเข้ามาในกางเกงขอบยางยืดของตนเสียแล้ว แต่โชคดี๡ี่มือเล็กนั้นเพียงแค่สอดเข้ามาไม่ได้จับต้องอะไร

~ ตกใจหมดเลยนะเจ้าเปี๊ยก ทำไมถึงได้นอนดิ้นขนาดนี้เนี่ย” แต่แล้วความความโชคดีของเสือก็หมดลง เมื่อนัทซึได้คว้าเอาลูกชายของเขามากำเอาไว้แน่น จนเกิดความเสียวซ่านจากการ๡ี่ถูกมือเล็กนั้นสัมผัสขยี้ขยำ เด็กหนุ่มวัยรุ่นพยายามกดอารมณ์ความต้องการเอาไว้อย่างสุดความสามารถ ด้วยการตั้งสตินับหนึ่งถึงร้อยอย่างตั้งอกตั้งใจ แล้วจึงค่อยๆ ออกแรงแกะมือของน้องชายพี่สะใภ้๡ี่จับตัวลูกชายตนออกช้าๆ แต่แทน๡ี่จะทำให้สถานการณ์๡ี่เป็นอยู่นั้นมันดีขึ้น กลับตาลปัตรกลายเป็นยิ่งเลวร้ายลงไปกว่าเก่าหลายเท่า

~ อย่าแย่งไอติมข้าสิ ข้าไม่แบ่งให้ท่านหรอกนะ อย่างนี้ข้าต้องรีบกินมันให้หมดดีกว่า พี่ดินจะได้มาแย่งไอติมของข้าไม่ได้อีก อิอิอิ”

... ~~

!! แผล๊บ แผล๊บ แผล๊บๆๆๆ ……~~ ในคืนนั้นนัทซึก็ละเมอกินไอติมทั้งคืน จนไอติมแท่งนั้นของเสือแทบจะไม่มีน้ำไอติมไหลออกมาอีกเลย

เช้าวันใหม่ทุกคนนั้นตื่นขึ้นมาเพราะมีภูตน้อยมาร้องบอกเวลาเมื่อยามเช้ามาถึง ด้วยเหตุ๡ี่บ้านหลังนี้อยู่ภายในถ้ำจึงไม่สามารถดูเวลาจากแสงอาทิตย์ได้นั่นเอง

บนโต๊ะอาหารในเช้านี้นั้นเป็นข้าวผัดหมูง่ายๆ ซึ่งทานคู่กับต้มจืดผักกาดดอง๡ี่เอาไว้ซดน้ำแกงแก้เลี่ยน ซึ่งอาหารมื้อนี้นั้นดินเป็นคนเข้าครัวลงมือทำเองเพียงคนเดียว

ขออีกจานนึงขอรับ ข้าน่ะคิดถึงอาหารฝีมือของท่านพี่๡ี่สุดเลยล่ะขอรับ” นัทซึยื่นจานข้าวของตัวเองไปให้พี่ชาย พร้อมกับอีกมือนั้นยกนมสดอุ่นๆ ขึ้นมาดื่มด้วย

เจ้าเป็นเด็กปากหวานตั้งแต่เมื่อไหร่กันเจ้าตัวแสบ” ดินโยกหัวน้องชายอย่างเอ็นดู แต่แล้วเมื่อเหลือบไปเห็นน้องชายของสามีตน๡ี่นั่งอยู่ข้างๆ กันนั้น มีสภาพหน้าตาเหมือนคน๡ี่ผ่านการอดหลับอดนอนมา ก็ทำให้รู้สึกเป็นห่วงกลัวว่าจะไม่สบายขึ้นมา

เมื่อคืนเจ้านอนไม่หลับหรือเสือ ถึงได้ขอบตาดำคล้ำอย่างนี้น่ะ”

เอ่อ… ข้าคงจะยังไม่ชิน๡ี่น่ะขอรับ”

เช่นนั้นหรือ ข้าคิดว่านัทซึนอนดิ้นจนเจ้านอนไม่หลับเสียอีก”

เสือเมื่อได้ยินพี่สะใภ้ตนพูดอย่างนั้น ก็พลันหน้าซีดออกอาการร้อนรนขึ้นมาอย่างคน๡ี่มีชนักปักหลังอยู่         เปล่าขอรับ น้องชายพี่สะใภ้นั้นนอนเรียบร้อยมากๆ ขอรับ” เด็กหนุ่มตัวโตเหงื่อออกเต็มแผ่นหลังไปหมด ได้แต่คิดว่าสวรรค์อยู่ในอกนรกอยู่ในใจนั้นคงจะเป็นเช่นนี้นี่เอง

เห็นมั้ยล่ะ ท่านอ่ะชอบใส่ร้ายว่าข้านอนดิ้นอยู่เรื่อยเลย อ่อ~ ข้าลืมเล่าให้ท่านพี่ฟังเลยว่าเมื่อคืนข้าฝันว่าได้กินไอติมอร่อยๆ ด้วยล่ะขอรับ ไอติมในฝันของข้านั้นแท่งมันใหญ่มากเลยล่ะ ข้าทั้งเลียทั้งดูดมันยังไงก็ไม่หมดสักที ข้าเลยกินมันเสียอิ่มท้องเลยล่ะขอรับ อิอิอิ”

!! !!!!!

เป็นอะไรหรือเปล่าลูก แม่ว่าเจ้ากินข้าวเสร็จแล้ว ก็กลับเข้าไปนอนอีกสักหน่อยดีกว่านะ เดี๋ยวจะไม่สบายเอา” นางศจีเห็นอาการของบุตรชายคนเล็กแล้ว ก็อด๡ี่จะเป็นห่วงไม่ได้

เดี๋ยววันนี้ข้าจะรีบทำห้องนอนเพิ่มอีกห้องให้เสือเลยแล้วกัน เจ้าจะได้มีห้องนอนเป็นของตัวเอง เผื่อจะได้นอนหลับสบายขึ้น ดีมั้ย?”

ไม่เอานะท่านพี่ ข้าจะนอนกับพี่เสือ ในเมื่อท่านเองก็ไม่ยอมมานอนเป็นเพื่อนข้าแล้ว ฉะนั้นต้องให้พี่เสือมานอนกับข้าสิ”

เจ้าจะไม่ไต่ถามพี่เสือหน่อยเหรอว่า อยากจะนอนกับเจ้าหรือเปล่าน่ะ แต่ว่าใครเขาจะอยากนอนกับคนนอนดิ้นเช่นเจ้ากันล่ะ หึหึหึ” ดินแกล้งแหย่น้องชาย และเขาก็คิดว่ายังไงเสือนั้นก็ต้องปฏิเสธน้องชายตนอยู่แล้ว เพราะใครๆ ก็ต้องอยากมีห้องนอนส่วนตัวกันทั้งนั้นแหละ

นัทซึรีบปีนลงจากเก้าอี้ แล้วขึ้นไปนั่งคล่อมตักของเสือทันที “พี่เสือท่านจะนอนห้องเดียวกับข้าใช่มั้ยขอรับ ท่านนอนกับข้าน๊า ข้าอยากให้ท่านนอนด้วยนะ น๊าพี่เสือ ท่านนอนกับข้าเถอะน๊า~” เสือมองปากเจ้าเด็กน้อย๡ี่เปื้อนคราบน้ำนมสีขาวขุ่นอยู่ เมื่อเห็นแล้วก็พาลทำให้นึกถึงเรื่องเมื่อคืน๡ี่ผ่านมาไม่ได้ จนทำให้จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว แล้วเมื่อถูกอ้อนมากๆ เข้าจึงได้เผลอตกปากรับคำไปอย่างไม่น่าให้อภัยตัวเอง

... ได้สิ”

~~~ เห็นมั้ยท่านพี่ พี่เสือเองก็อยากจะนอนกับข้าเหมือนกันนะ อิอิอิ” พ

ถ้าเสือว่าอย่างนั้น ข้าก็ตามใจเจ้าแล้วกัน”

! ย น๊า~ พี่สะใภ้ท่านถามข้าใหม่อีกครั้งสิ ถามสิขอรับ

งั้นข้าต้องฝากเจ้าช่วยดูนัทซึให้ด้วยแล้วกันนะเสือ ข้าล่ะกลัวว่าสักวันน้องชายตัวเองจะนอนตกเตียงหัวร้างข้างแตกอยู่พอดีเลย ได้เจ้าไปนอนด้วยเช่นนี้ ข้าก็รู้สึกเบาใจไปได้หน่อย ขอบใจเจ้ามากนะ” ดินมองน้องชายสามีตนอย่างตื้นตันใจ เพราะเขารู้ดีว่านัทซึนั้นนอนดิ้นแค่ไหน ๡ี่เสือรับปากตกลงไปนั้นคงเพราะว่าเป็นห่วงเจ้าน้องชายตัวแสบของตนแน่ๆ เจ้าช่างเป็นคนจิตใจงดงามจริงๆ นะเสือ…