เรื่อง ราชันย์ภาพยนต์
ตอนี่ 13 ซอฟต์แวร์ิัไหนเ๋สุด
“ูเื่สำคัญสิ”ัเป่าหลงูกับัซินด้วยสีหน้าี่จริงจัง
ัซินคิดสักครู่แล้วู่า:“ในเื่บางเื่พวกเราก็ไม่สะดวกี่จะำแต่จะไม่ำก็ไม่ไ้แต่แค่่าวิธีคิดของผมอันนี้ไม่ค่อยจะดีสักเท่าไหร่ก็ดู่าพ่อจะเต็มใจใช้รึป่าว”
“แกูต่อสิ”
“เื่ี่ไม่ดีพวกนั้นพ่อสามารถหาคนี่หัวหมอหรือคนี่ขัดหูขัดตาพ่อไปำไ้ถ้าำสำเร็จแล้วคุณงามความดีก็เป็นของพ่อแต่ถ้าำไม่สำเร็จล่ะก็พวกเขาก็กลายเป็นแพะรับบาปไปถึงยังไงเอาให้ตัวเองรอดพ้นก็พอแล้ว”เมื่อไ้ยินัซินูแบบนี้แล้วัเป่าหลงถึงกับูไม่ออก
เขาสังเกตมองัซินหลายปีมานี้ยังไม่เคยไ้จับเข่าคุยกับัซินแบบจริงๆจังๆเลยพอตอนนี้ไ้ยินคำูพวกนี้ของลูกชายัเป่าหลงึรู้สึก่าลูกชายของตัวเองมีแต่สมองี่เต็มไปด้วยความคิดี่ไม่ดีทั้งนั้น
เื่ี่ไม่ดีก็ให้คนอื่นไปำส่วนตัวเองก็คอยเก็บผลประโยชน์นี่คือความคิดของเขางั้นเหรอ?
เมื่อเห็น่าพ่อเอาแต่มองเขาตลอดัซินึาออกไปด้วยความสงสัย่า:“ำไมครับวิธีคิดนี้ใช้ไม่ไ้งั้นเหรอครับ?”
“แกจะให้ฉันไปแย่งคุณงามความดีของคนอื่นงั้นเหรอ?เื่แบบนี้ฉันำไม่ลงหรอกนะ”
เมื่อไ้ยินี่ัเป่าหลงตอบัซินึหมดคำูในี่สุดแต่สำหรับนิสัยของพ่อแล้วเขาเองก็พอจะเข้าใจอยู่บ้างในเวลาพ่อจัดการเื่ต่างๆก็จะมีหลักการเป็นของตัวเองแะัซินเองก็ไม่สามารถเอาวิธีการจัดการปัญหาของเขาไปใช้กับพ่อไ้เช่นกันนี่ดูไม่สมเหตุสมผลแะำแบบนี้ไม่ไ้ด้วย
“พ่อครับตอนนี้ดูเหมือน่าปัญหาี่ร้ายแรงี่สุดจะเกิดกับฝ่ายเบื้องัก็คือการจัดการวัสดุอุปกรณ์ของแผนกคลังสินค้าใช่ไหมครับ?”หลายวันก่อนเขาไ้ยินัเป่าหลงูถึงปัญหาของแผนกคลังสินค้าในฝ่ายเบื้องัตอนนี้ัซินจงใจาเป็นพิเศษ
“ใช่แล้วมีวัสดุอุปกรณ์หลายชิ้นี่หายไปอีกทั้งค่าซ่อมบำรุงวัสดุอุปกรณ์ประจำปีี่สูงถึงหลายแสนแต่ี่สำคัญก็คือวัสดุอุปกรณ์ี่เอาไปซ่อมบำรุงพวกนี้กลับไม่เห็นแม้แต่เงา”เมื่อูถึงเื่นี้ัเป่าหลงก็หัวเสียขึ้นมา
“อันนี้ี่จริงแล้วสามารถหาคนี่ดูแลเื่นี้ตรงๆตั้งแต่แรกตอนนี้พอพ่อพึ่งเข้ามาจัดการในความเป็นจริงแล้วมันก็ไม่มีอะไรี่เกี่ยวข้องกับพ่อเลยต่อให้ผู้อำนวยการสถานีโทรทัศน์จะรับรู้เื่นี้แล้วก็เกรง่าจะไม่สนใจอยู่ดีผมไม่เชื่อหรอก่าผู้อำนวยการจะไม่รู้่าฝ่ายเบื้องัจะมีปัญหาในด้านนี้”ไม่มีใครสมบูรณ์แบบไปหมดหรอกไม่่าจะอยู่ี่ไหนก็ต้องมีแกะดำอยู่แล้ว
“ผู้อำนวยการจะไปรู้อะไรล่ะเขาไม่ไ้จัดการเื่อะไรเลยผู้อำนวยการไม่รู้อะไรสักอย่างหรอก”เมื่อไ้ยินคำูของัซินัเป่าหลงก็ตอบกลับไปพร้อมส่ายหัวเบาๆ
ในี่สุดัซินก็ูไม่ออกนี่พ่อกำลังหลอกตัวเองอยู่สินะหากจะบอก่าผู้อำนวยการสถานีโทรทัศน์ไม่รู้เื่ในสถานีนั้นนี่ยิ่งจะไม่น่าเชื่อไปกันใหญ่
แต่่าสิ่งี่พ่อจะำตัวเขาเองก็ไม่มีทางหยุดยั้งไ้ตอนนี้ก็ยังเป็นแค่นักเีคนหนึ่งอีกทั้งในใจของพ่อนั้นการเีถือเป็นเื่สำคัญี่สุด
ัเป่าหลงไม่รู้่าัซินกำลังคิดอะไรอยู่มองไปี่ัซินแล้วพยักหน้าเบาๆัจากนั้นึู่า:“ฉันไปำงานละเื่การเีอย่าให้ถดถอยล่ะถ้าต้องซ้ำชั้นอีกแกเองขายหน้าฉันเองก็ขายหน้าเหมือนกัน”
ัเป่าหลงออกไปแล้วัซินึมองดูแผ่นัของัเป่าหลงี่จากไปด้วยความรู้สึกี่หมดหนทาง
เมื่อสักครู่ตัวเองก็ไ้แหย่รังต่อไปแล้วพ่อก็อย่าไ้ไปแหย่ฝ่ายเบื้องัี่สถานีโทรทัศน์นี้ล่ะ
“พ่อครับรอก่อน”เขามองดูเงาของัเป่าหลงี่ค่อยๆไกลออกไปัซินก็ยังกลัว่าพ่อจะไปำเื่อะไรขึ้นมาอีก
ตอนนี้พ่อพึ่งจะถึงสถานีโทรทัศน์เขาเองก็ยังไม่มั่นคงถ้าำตามหลักการของตัวเองไปโดยไม่คิดให้รอบคอบเสียก่อนก็จะำให้เกิดปัญหาไ้ง่ายๆ
“ยังมีเื่อะไรอีกเหรอ?”ัเป่าหลงหันกลับมาจ้องัซินแล้วาออกไป
หลายวันมานี้ยิ่งูคุยกับัซินเยอะขึ้นเท่าไหร่เขาก็ยิ่งรู้สึก่าัซินในตอนนี้โตขึ้นก่าวันตรุษจีนี่แล้วมากแะมีความคิดเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น
ดังนั้นหลายวันมานี้หากเขามีเื่อะไรก็เต็มใจี่จะปรึกษาหารือกับัซิน
ัซินมองไปี่พ่อแะูอย่างจนปัญญาเล็กน้อย่า:"ัจากี่พ่อเอาระบบการจัดการของKingdeeมาใช้แล้วนอกจากการจัดการด้านบัญชีแล้วเตรียมจะำอะไรอีกครับ?"
"บัญชีมีปัญหาก็ย่อมต้องำการรายงานแน่นอนเป็นไปไม่ไ้ี่จะให้ฉันมาอุดรอยรั่วนี้"ัเป่าหลงค่อนข้างตรงไปตรงมาเมื่อัซินไ้ยินัเป่าหลงูแบบนี้ในใจก็ตะลึงขึ้นมาทันทีพ่อนี่ยังคงยึดมั่นในหลักการของตัวเองสินะ
“หรือ่าี่เสนอความคิดเห็นไปเมื่อกี้ยังไม่ดีเหรอครับ?มีเื่อะไรก็ให้คนหัวหมอพวกนั้นำไปก่อนแะก็ยังให้คนี่ขวางหูขวางตาำไปก่อนด้วยอะไรี่เป็นประโยชน์กับตัวเองก็เก็บไว้แล้วำตัวให้เป็นกลางไม่ไปขัดแย้งกับใครพอเกิดเื่ก็ให้คนอื่นรับแทนหรือ่าไม่ไ้ล่ะครับ?"ัซินไม่มีคำูอะไรแล้วในยุคัหัวหน้าเกือบทุกคนก็ำแบบนี้ำไมัเป่าหลงถึงคิดไม่ไ้กันนะ?
"มีแค่เื่ี่ตัวเองำไปแล้วเท่านั้นนั่นถึงจะเป็นคุณงามความดีของตัวเองการแย่งเอาผลประโยชน์ของคนอื่นหรือมีเื่แพะรับบาปนี้แกก็ไม่ต้องไปูถึงแล้ว"
เมื่อัเป่าหลงูเสร็จก็ูกับัซินต่อ่า:"ไม่่าแกจะำอะไรขออย่าไ้ำตามวิธีของแกในตอนนี้เป็นอันขาดมิฉะนั้นแกจะไม่เป็นี่ยอมรับของสังคมตลอดไปแะจะง่ายต่อการถูกกีดกันออกมาด้วย"
เมื่อฟังี่พ่อูัซินก็รู้สึกไ้ถึงนิสัยี่แท้จริงในตัวของัเป่าหลงเขาไม่ไ้มีปัญหาอะไรแต่ตัวเองก็ต้องสร้างความยากลำบากนั้นขึ้นมาเพื่อี่จะก้าวผ่านขึ้นไปให้ไ้งั้นเหรอ?
จริงๆแล้วเื่ของฝ่ายเบื้องันั้นเป็นปัญหาี่ง่ายมากๆปัญหาหนึ่งเมื่อถึงเวลาก็แค่เสนอสักคนสองคนแล้วโยนความรับผิดชอบไปให้เขาแะถ้าสถานีโทรทัศน์ไม่สืบหาอย่างละเอียดอย่างมากสุดก็จบแค่ี่ตกงานคงไม่ถึงขั้นโดนคณะกรรมการสอบสวนวินัยหรอก
แต่่าถ้าัเป่าหลงต้องการสืบสวนหน้าี่ความรับผิดชอบของทุกคนขึ้นมาจริงๆล่ะก็หัวหน้าแผนกคลังสินค้าก็จะเป็นคนแรกี่ออกมาคัดค้านในเมื่อพวกเจ้าเล่ห์นั้นยังอยู่ในตำแหน่งี่ไ้ค่าคอมมิชชั่นอยู่ถ้าจะบอก่าพวกเขานั้นโปร่งใสไม่ทุจริตเลยก็จะเป็นไปไม่ไ้เลย
แต่ในสภาพแวดล้อมแบบนี้ไม่น่าจะเกิดสถานการณ์ี่มีแอบรับผลประโยชน์ส่วนตัวมีความเป็นไปไ้มาก่ารองผู้อำนวยการเสี้ยวี่เกษียณไปแล้วจะมีบทบาทในเื่ี่ยุ่งยากวุ่นวายนี้แล้วถ้าพ่อต้องการจะสืบสวนล่ะก็เขาเองก็จะไม่สามารถสืบหาความจริงต่อไปไ้เหมือนกัน
"เอาเถอะครับูถึงี่พ่อเอาระบบการจัดการของKingdeeเข้ามาใช้แล้วต้นทุนของระบบการจัดการKingdeeชุดหนึ่งนี่เท่าไหร่กันเหรอครับ?ตอนนี้พวกพ่อมีต้นทุนเหลืออยู่อีกเท่าไหร่?แล้วเบื้องบนจะดึงเงินมาให้รึป่าวพ่อพอจะรู้ไหมครับ?"เมื่อัซินยกคำานี้ขึ้นมาัเป่าหลงก็ชะงักทันที
ตอนนี้เขาก็ไม่รีบร้อนี่จะไปำงานเมื่อไ้ยินัซินูถึงปัญหานี้ก็ำให้เขารู้สึกหนักอึ้งขึ้นมาจริงๆ
ัจากนั้นัซินก็ูต่อ่า:"ระบบการจัดซื้อของKingdeeพ่อไม่สามารถลงมือำเองไ้หรอกแะตอนนี้พ่อก็รู้่าในบัญชีของฝ่ายเบื้องันั้นไม่มีงบแล้วถ้าจะเอาKingdeeเข้ามาจัดการกับระบบการจัดซื้อแล้วพ่อจะเอาเงินมาจากไหนกันล่ะ?
เมื่อไ้ยินคำูของัซินแล้วัเป่าหลงก็ปวดกบาลขึ้นมาเขามองไปี่ัซินพร้อมถอนหายใจเบาๆแล้วู่า:"เดิมก็คิด่าพอไ้เป็นรองผู้อำนวยการสถานีโทรทัศน์แล้วงานัจากนี้จะเบาขึ้นมานิดหน่อยตอนี่รองผู้อำนวยการเสี้ยวอยู่ก่อนหน้านี้ก็เห็นำงานสบายๆคิดไม่ถึง่าจะมีช่องทางมากมายขนาดนี้"
เมื่อไ้ยินพ่อูมาแบบนี้ัซินก็ูในใจ่าพ่อก็คิดอะไรง่ายเกินไปแล้ว
ถ้าตอนนี้พ่อไม่สนใจอะไรแล้วก็สามารถำเืัรองผู้อำนวยการเสี้ยวไ้แม้่าแผนกอื่นๆจะถูกแบ่งออกไปพอถึงเวลานั้นก็แค่มีของไปรับประกันให้กับพวกเขาก็พอแล้วแต่ตอนนี้ตัวพ่อเองก็ดันทุรังี่จะสร้างความลำบากให้กับตัวเองนั่นแสดง่าเื่ราวต่างๆจะต้องจัดการไ้ยากมากแน่นอน
เมื่อเห็น่าพ่อตัดสินใจี่จะเอาระบบการจัดซื้อของKingdeeนั่นมาัซินคิดแล้วคิดอีกแะู่า:"จริงๆแล้วผมมีอยู่วิธีหนึ่งี่จะำให้ราคาทุนของระบบการจัดซื้อKingdeeลดลงมาต่ำี่สุด"
“วิธีอะไร?”เมื่อัเป่าหลงไ้ัซินูแบนี้ก็สนใจขึ้นมาทันที
สิ่งสำคัญในตอนนี้คือทางฝ่ายเบื้องัไม่มีเงินแล้วแะบัญชีก็มั่วไปหมดอยู่ดีๆจะให้ดึงเงินมาสองแสนก่าหยวนไปซื้อระบบการจัดซื้อของKingdeeนั้นจะต้องไม่มีเงินทุนอย่างแน่นอน
“ิัไหนสร้างซอฟต์แวร์ไ้เ๋สุด?ให้นักเีของิซอฟท์มาช่วยสิครับพ่อครับลูกี่ลูกน้องคนี่สามเีอยู่ี่ิซอฟท์ไม่ใช่เหรอ?”
“ลูกี่ลูกน้องแกพึ่งจะไปเีี่นั่นไ้ไม่นานเขาจะำไ้เหรอ?”เมื่อูถึงซอฟต์แวร์ประเภทนี้สำหรับัเป่าหลงแล้วอาจยังไม่คุ้นเคยเท่าไหร่อีกทั้งโฆษณาของิซอฟท์ยังำออกมาไ้ดีมากคนี่ไปเีซอฟต์แวร์จริงๆในยุคต้นปีเก้าศูนย์นั้นยังมีน้อยมาก
ในตอนนี้ด้านซอฟต์แวร์ของคอมพิวเตอร์ในประเทศยังถือ่าแปลกมากในประเทศในใจของัเป่าหลงสามารถไปสร้างซอฟต์แวร์ไ้ล้วนเป็นนักเีหัวกะทิทั้งนั้นเลยเพียงระยะเวลาอันสั้นไม่เชื่อ่าลูกี่ลูกน้องคนี่สามของัซินจะสามารถสร้างซอฟต์แวร์ฉบับเลียนแบบไ้
“พ่อครับเื่นี้พ่อส่งมาให้ผมจัดการผมจะติดต่อกับี่เองหลายวันมานี้ทางี่ดีพ่อยังไม่ต้องไปำอะไรเืัรองผู้อำนวยการเสี้ยวทุกวันแค่ไปตอกบัตรเข้างานไม่ต้องกังวลอะไรมากมายก็พอแล้ว”
เมื่อัซินูจบัเป่าหลงึพยักหน้าอย่างจริงจังัจากนั้นก็ู่า:“แกสามารถจัดการเื่ระบบการจัดซื้อของKingdeeนั่นไ้เหรอ?”
“วางใจเถอะครับพ่อครับเื่นี้ให้ผมำก็สำเร็จไปแล้วครึ่งหนึ่ง”ัซินกอดอกยืนยันัเป่าหลงึยอมปล่อยไป
ัจากี่รอให้ัเป่าหลงเดินไปแล้วัซินก็ถอนหายใจออกมาตอนนี้สิ่งี่สำคัญสำหรับตัวเองคือการคว้าโอกาสของยุคสมัยแม้่าจะเข้าใจเื่ราว่าัจากนี้ควรจะพัฒนาไปแบบไหนแต่หากเื่ราวเกิดผิดคาดขึ้นอดีตี่กำหนดไว้แล้วจะก็ถูกตัวเองำลายลงผลลัพธ์ี่ตามมาเขาก็ไม่อาจคาดเดาไ้
วันนี้ัซินไม่ไ้ไปเีพอกลับมาบ้านัจวนก็ยังไม่ไ้ออกไปึถูกัจวนอบรมไปหนึ่งยก
“ไอ้เด็กแสบไม่รู้จักตั้งใจเีรู้แต่จะก่อเื่วุ่นวาย”
ัซินกลอกตาบนนี่ไม่ใช่เพราะ่าเจียดเวลาเพื่อมาูคุยกับพ่อโดยี่ให้เขาลบความคิดี่จะไปแหย่รังต่อนั่นเหรอ?
ไม่งั้นตัวเองจะไปแหย่รังต่องั้นเหรอ?
เขาไม่ไ้สนใจัจวนหยิบโั์บ้านแล้วรีบต่อาโั์ไปยังหอพักของัเฉิงลูกี่ลูกน้องคนี่สาม
ในยุคนี้การโั์ยังต้องมีการต่อาถึงจะสามารถติดต่อคนปลายทางไ้ไม่เืัยุคัๆี่มีโั์มือถือสามารถำธุระไ้ตลอดเวลาแะติดต่อกันไ้ตลอดเวลา
ัเฉิงเีอยู่ี่ิซอฟท์ัจากี่ต่อาแล้วโั์ปลายทางรับาไ้ัซินึรีบูทันที่า:“ี่ผมัซิน”
“โอ้โฮแกเองเหรอลมอะไรพัดให้แกโทรมาหาฉันเนี่ยช่วงนี้เป็นไงบ้าง?การเียุ่งรึป่าว?น้าเขยยังคะยั้นคะยอให้แกเีเหมือนเมื่อก่อนอยู่ไหม?แล้วตอนนี้น้าสบายดีใช่ไหม?……”
ัซินอยากจะวางาทันทีัเฉิงคนนี้ช่างูจริงคุยกับใครก็ถูกคอไปหมด
เมื่อไ้ยินี่ชายเริ่มูไม่หยุดัซินึรีบเปลี่ยนหัวข้อีู่ไป่า:“ี่ ขอาี่ซักเื่สิ!”
“เื่อะไร?”พอฟังเหมือนมีเื่สำคัญัเฉิงี่อยู่ในาก็ไมู่อะไรต่อแล้วฟังอย่างตั้งใจ
“ี่รู้จักซอฟต์แวร์การจัดการระบบการจัดซื้อของฮ่องกงี่พึ่งำออกมาในปีนี้ไหม?”
“แกหมายถึงKingdee?”
“ใช่ครับี่ครับหมายถึงซอฟต์แวร์อันนั้นแหละตอนนี้พวกี่สามารถำเลียนแบบออกมาไ้ไหม?”
“สิ่งนี้ี่แกูถึงมันง่ายมากเลยแะในประเทศก็มีคนไม่มากนักี่เข้าใจซอฟต์แวร์สำหรับฉันแล้วการเลียนแบบอันนี้มันก็ง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปากเลยล่ะ”
“อ้อเหรอ?แบบนี้ในเมื่อี่สามารถำไ้ง่ายๆงั้นรบกวนี่ช่วยำให้ผมชุดหนึ่งสิครับ”เมื่อัซินูจบัเฉิงี่อยู่ในาก็พึ่งจะรู้่าตัวเองเหมือน่าจะตกหลุมพรางเข้าให้แล้ว
.
.
.
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??